Sense

1. to appear prominent or conspicuous, to strike the eye
2. to be eminent above

Examples

• ἔλαφοσ γὰρ ἀσπαίρουσ’ ἔκειτ’ ἐπὶ χθονὶ ἰδεῖν μεγίστη διαπρεπήσ τε τὴν θέαν, ἧσ αἵματι βωμὸσ ἐραίνετ’ ἄρδην τῆσ θεοῦ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:6)
• ἐπικατάφοροσ δὲ ὢν ὁ ποιητὴσ οὗτοσ ἐπὶ τὰ ἄνθη καὶ ἐν Ἀλφεσιβοίᾳ φησίν καὶ σώματοσ μὲν ὄψιν ἀντηυγάζετο στίλβουσα λευκῷ χρωτὶ καὶ διαπρεπήσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 881)
• θαυμασιώτατον δὲ τῶν μὲν ἀνθρωπίνων τὸ περὶ Κάσσιον ἡττηθεὶσ γὰρ ἐν Φιλίπποισ ἐκείνῳ τῷ ξιφιδίῳ διέφθειρεν ἑαυτὸν ᾧ κατὰ Καίσαροσ ἐχρήσατο τῶν δὲ θείων ὅ τε μέγασ κομήτησ ἐφάνη γὰρ ἐπὶ νύκτασ ἑπτὰ μετὰ τὴν Καίσαροσ σφαγὴν διαπρεπήσ, εἶτα ἠφανίσθη καὶ τὸ περὶ τὸν ἥλιον ἀμαύρωμα τῆσ αὐγῆσ. (Plutarch, Caesar, chapter 69 3:1)
• ὠσαμένων δὲ πολλῶν ἐπ’ αὐτὸν ἦν δὲ τῇ πέλτῃ καὶ τοῦ κράνουσ τῇ χαίτῃ διαπρεπήσ, ἧσ ἑκατέρωθεν εἱστήκει πτερὸν λευκότητι καὶ μεγέθει θαυμαστόν, ἀκοντισθεὶσ μὲν ὑπὸ τὴν ὑποπτυχίδα τοῦ θώρακοσ οὐκ ἐτρώθη, Ῥοισάκου δὲ καὶ Σπιθριδάτου τῶν στρατηγῶν προσφερομένων ἅμα, τόν μὲν ἐκκλίνασ, Ῥοισάκῃ δὲ προεμβαλὼν τεθωρακισμένῳ καὶ τὸ δόρυ κατακλάσασ ἐπὶ τὸ ἐγχειρίδιον ὡρ́μησε. (Plutarch, Alexander, chapter 16 4:1)
• πολλῶν δὲ γινομένων καὶ συνεχῶν ἀγώνων ἐν πᾶσι μὲν ἦν διαπρεπήσ, δὶσ δὲ φεύγοντασ προτροπάδην τοὺσ Καίσαροσ ἀπαντησασ ἀνέστρεψε καὶ στῆναι καὶ συμβαλεῖν αὖθισ τοῖσ διώκουσιν ἀναγκάσασ ἐνίκησεν. (Plutarch, Antony, chapter 8 1:1)

Similar forms

• διαπρεπῶς (19)
• διαπρεπεῖς (15)
• διαπρεπής (6)
• διαπρεπῆ (6)
• διαπρέπει (3)
• διαπρεπὲς (3)
• διαπρεπὴς (3)
• διαπρέψαι (2)
• διαπρέψας (2)
• διαπρέπων (2)
• διαπρέπεις (1)
• διαπρέπον (1)
• διαπρέψειεν (1)
• διαπρεπεῖ (1)
• διαπρεπές (1)
• διαπρέπουσα (1)
• Διαπρέπης (1)
• διαπρέποντι (1)
• διαπρέψω (1)
• διαπρέπειν (1)
• διαπρέψαντα (1)
• διαπρεπέα (1)
• διαπρεπέσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.