Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαπρέπω?

Non-contract Verb; Transliteration: diaprepō

Principal Part: διαπρέπω διαπρέψω

Structure: δια (Prefix) + πρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to appear prominent or conspicuous, to strike the eye
  2. to be eminent above

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέπω διαπρέπεις διαπρέπει
Dual διαπρέπετον διαπρέπετον
Plural διαπρέπομεν διαπρέπετε διαπρέπουσι(ν)
SubjunctiveSingular διαπρέπω διαπρέπῃς διαπρέπῃ
Dual διαπρέπητον διαπρέπητον
Plural διαπρέπωμεν διαπρέπητε διαπρέπωσι(ν)
OptativeSingular διαπρέποιμι διαπρέποις διαπρέποι
Dual διαπρέποιτον διαπρεποίτην
Plural διαπρέποιμεν διαπρέποιτε διαπρέποιεν
ImperativeSingular διαπρέπε διαπρεπέτω
Dual διαπρέπετον διαπρεπέτων
Plural διαπρέπετε διαπρεπόντων, διαπρεπέτωσαν
Infinitive διαπρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεπων διαπρεποντος διαπρεπουσα διαπρεπουσης διαπρεπον διαπρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέπομαι διαπρέπει, διαπρέπῃ διαπρέπεται
Dual διαπρέπεσθον διαπρέπεσθον
Plural διαπρεπόμεθα διαπρέπεσθε διαπρέπονται
SubjunctiveSingular διαπρέπωμαι διαπρέπῃ διαπρέπηται
Dual διαπρέπησθον διαπρέπησθον
Plural διαπρεπώμεθα διαπρέπησθε διαπρέπωνται
OptativeSingular διαπρεποίμην διαπρέποιο διαπρέποιτο
Dual διαπρέποισθον διαπρεποίσθην
Plural διαπρεποίμεθα διαπρέποισθε διαπρέποιντο
ImperativeSingular διαπρέπου διαπρεπέσθω
Dual διαπρέπεσθον διαπρεπέσθων
Plural διαπρέπεσθε διαπρεπέσθων, διαπρεπέσθωσαν
Infinitive διαπρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεπομενος διαπρεπομενου διαπρεπομενη διαπρεπομενης διαπρεπομενον διαπρεπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέψω διαπρέψεις διαπρέψει
Dual διαπρέψετον διαπρέψετον
Plural διαπρέψομεν διαπρέψετε διαπρέψουσι(ν)
OptativeSingular διαπρέψοιμι διαπρέψοις διαπρέψοι
Dual διαπρέψοιτον διαπρεψοίτην
Plural διαπρέψοιμεν διαπρέψοιτε διαπρέψοιεν
Infinitive διαπρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεψων διαπρεψοντος διαπρεψουσα διαπρεψουσης διαπρεψον διαπρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαπρέψομαι διαπρέψει, διαπρέψῃ διαπρέψεται
Dual διαπρέψεσθον διαπρέψεσθον
Plural διαπρεψόμεθα διαπρέψεσθε διαπρέψονται
OptativeSingular διαπρεψοίμην διαπρέψοιο διαπρέψοιτο
Dual διαπρέψοισθον διαπρεψοίσθην
Plural διαπρεψοίμεθα διαπρέψοισθε διαπρέψοιντο
Infinitive διαπρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαπρεψομενος διαπρεψομενου διαπρεψομενη διαπρεψομενης διαπρεψομενον διαπρεψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέπρεπον διέπρεπες διέπρεπε(ν)
Dual διεπρέπετον διεπρεπέτην
Plural διεπρέπομεν διεπρέπετε διέπρεπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεπρεπόμην διεπρέπου διεπρέπετο
Dual διεπρέπεσθον διεπρεπέσθην
Plural διεπρεπόμεθα διεπρέπεσθε διεπρέποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔλαφος γὰρ ἀσπαίρους ἔκειτ ἐπὶ χθονὶ ἰδεῖν μεγίστη διαπρεπής τε τὴν θέαν, ἧς αἵματι βωμὸς ἐραίνετ ἄρδην τῆς θεοῦ. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:6)
  • ἐπικατάφορος δὲ ὢν ὁ ποιητὴς οὗτος ἐπὶ τὰ ἄνθη καὶ ἐν Ἀλφεσιβοίᾳ φησίν καὶ σώματος μὲν ὄψιν ἀντηυγάζετο στίλβουσα λευκῷ χρωτὶ καὶ διαπρεπής. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 881)
  • θαυμασιώτατον δὲ τῶν μὲν ἀνθρωπίνων τὸ περὶ Κάσσιον ἡττηθεὶς γὰρ ἐν Φιλίπποις ἐκείνῳ τῷ ξιφιδίῳ διέφθειρεν ἑαυτὸν ᾧ κατὰ Καίσαρος ἐχρήσατο τῶν δὲ θείων ὅ τε μέγας κομήτης ἐφάνη γὰρ ἐπὶ νύκτας ἑπτὰ μετὰ τὴν Καίσαρος σφαγὴν διαπρεπής, εἶτα ἠφανίσθη καὶ τὸ περὶ τὸν ἥλιον ἀμαύρωμα τῆς αὐγῆς. (Plutarch, Caesar, chapter 69 3:1)
  • ὠσαμένων δὲ πολλῶν ἐπ αὐτὸν ἦν δὲ τῇ πέλτῃ καὶ τοῦ κράνους τῇ χαίτῃ διαπρεπής, ἧς ἑκατέρωθεν εἱστήκει πτερὸν λευκότητι καὶ μεγέθει θαυμαστόν, ἀκοντισθεὶς μὲν ὑπὸ τὴν ὑποπτυχίδα τοῦ θώρακος οὐκ ἐτρώθη, Ῥοισάκου δὲ καὶ Σπιθριδάτου τῶν στρατηγῶν προσφερομένων ἅμα, τόν μὲν ἐκκλίνας, Ῥοισάκῃ δὲ προεμβαλὼν τεθωρακισμένῳ καὶ τὸ δόρυ κατακλάσας ἐπὶ τὸ ἐγχειρίδιον ὡρ´μησε. (Plutarch, Alexander, chapter 16 4:1)
  • πολλῶν δὲ γινομένων καὶ συνεχῶν ἀγώνων ἐν πᾶσι μὲν ἦν διαπρεπής, δὶς δὲ φεύγοντας προτροπάδην τοὺς Καίσαρος ἀπαντησας ἀνέστρεψε καὶ στῆναι καὶ συμβαλεῖν αὖθις τοῖς διώκουσιν ἀναγκάσας ἐνίκησεν. (Plutarch, Antony, chapter 8 1:1)

Related

명사

형용사

동사

부사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION