Hellas Alive Dictionary - διαλεκτικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διαλεκτικός διαλεκτική διαλεκτικόν

Structure: διαλεκτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diale/gomai

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	διαλεκτικός διαλεκτικοῦ	διαλεκτικότερος διαλεκτικοτεροῦ	διαλεκτικότατος διαλεκτικοτατοῦ
Adverb	διαλεκτικώς	διαλεκτικότερον	διαλεκτικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

"καὶ πάντεσ ἐπιτρίψονται αὐτῇ διαλεκτικῇ, πλὴν τό γε νῦν εἶναι οὐ θέμισ κολασθῆναί τινα· (Lucian, Icaromenippus, (no name) 31:2)
δὲ ὀλίγων ἔτι προσδεῖται, εἴ γε ἀληθὲσ ἐκεῖνό φησιν ἡ διαλεκτική, ὡσ τῶν ἀμέσων ἡ θατέρου ἄρσισ τὸ ἕτερον πάντωσ ἀντεισάγει. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 32 1:1)
ταῦτα τοῦ Νικάνδρου διελθόντοσ, οἶσθα γὰρ δὴ Θέωνα τὸν ἑταῖρον, ἤρετο τὸν Ἀμμώνιον, εἰ διαλεκτικῇ παρρησίασ μέτεστιν οὕτω περιυβρισμένῃ ἀκηκουίᾳ· (Plutarch, De E apud Delphos, section 61)
"ἐν δὲ διαλεκτικῇ δήπου μεγίστην ἔχει δύναμιν ὁ συναπτικὸσ οὑτοσὶ σύνδεσμοσ, ἅτε δὴ τὸ λογικώτατον σχηματίζων ἀξίωμα · (Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:6)
"ὁρᾷσ, ὡσ ἀμύνει τῇ διαλεκτικῇ Θέων προθύμωσ, μονονοὺ τὴν λεοντῆν ἐπενδυσάμενοσ; (Plutarch, De E apud Delphos, section 71)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com