Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαλεκτικός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διαλεκτικός διαλεκτική διαλεκτικόν

Structure: διαλεκτικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: diale/gomai

Sense

  1. skilled in logical argument, the art of discussion, dialectic, logically

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative διαλεκτικός διαλεκτική διαλεκτικόν
Genitive διαλεκτικοῦ διαλεκτικῆς διαλεκτικοῦ
Dative διαλεκτικῷ διαλεκτικῇ διαλεκτικῷ
Accusative διαλεκτικόν διαλεκτικήν διαλεκτικόν
Vocative διαλεκτικέ διαλεκτική διαλεκτικόν
DualN/A/V διαλεκτικώ διαλεκτικᾱ́ διαλεκτικώ
G/D διαλεκτικοῖν διαλεκτικαῖν διαλεκτικοῖν
PluralNominative διαλεκτικοί διαλεκτικαί διαλεκτικά
Genitive διαλεκτικῶν διαλεκτικῶν διαλεκτικῶν
Dative διαλεκτικοῖς διαλεκτικαῖς διαλεκτικοῖς
Accusative διαλεκτικούς διαλεκτικᾱ́ς διαλεκτικά
Vocative διαλεκτικοί διαλεκτικαί διαλεκτικά
Positive Comparative Superlative
Adjective διαλεκτικός διαλεκτικοῦ διαλεκτικότερος διαλεκτικοτεροῦ διαλεκτικότατος διαλεκτικοτατοῦ
Adverb διαλεκτικώς διαλεκτικότερον διαλεκτικότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀναλαβόντεσ λέγωμεν περὶ γὰρ ταῦτα τὰ πολλὰ ζητήματα φυσικά τε καὶ ἠθικὰ καὶ διαλεκτικὰ τυγχάνει ὄντα. (Plutarch, De fato, section 3 1:1)
  • "οὕτω τοίνυν, ὅταν οἱ φιλόσοφοι παρὰ πότον εἰσ λεπτὰ καὶ διαλεκτικὰ προβλήματα καταδύντεσ ἐνοχλῶσι τοῖσ πολλοῖσ ἕπεσθαι μὴ δυναμένοισ, ἐκεῖνοι δὲ πάλιν ἐπ’ ᾠδάσ τινασ καὶ διηγήματα φλυαρώδη καὶ λόγουσ βαναύσουσ καὶ ἀγοραίουσ ἐμβάλλωσιν ἑαυτούσ, οἴχεται τῆσ συμποτικῆσ κοινωνίασ τὸ τέλοσ καὶ καθύβρισται ὁ Διόνυσοσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 12:9)
  • φησὶ δ’ Ἡρακλείδησ ἐν μὲν τοῖσ δόγμασι Πλατωνικὸν εἶναι αὐτόν, διαπαίζειν δὲ τὰ διαλεκτικά· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. iz'. MENEDHMOS 10:3)
  • ἀλλὰ καὶ γεωμετρικά ἐστιν αὐτοῦ καὶ διαλεκτικά. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, E, Kef. s'. HRAKLEIDHS 4:2)
  • παρ’ ᾧ καὶ τὰ διαλεκτικὰ ἐξεπόνησεν. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 25:2)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION