Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαιτητής

First declension Noun; Masculine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαιτητής διαιτητοῦ

Structure: διαιτητ (Stem) + ης (Ending)

Etym.: diaita/w II.

Sense

  1. an arbitrator, umpire

Declension

First declension
Singular Dual Plural
Nominative διαιτητής διαιτητᾱ́ διαιτηταί
Genitive διαιτητοῦ διαιτηταῖν διαιτητῶν
Dative διαιτητῇ διαιτηταῖν διαιτηταῖς
Accusative διαιτητήν διαιτητᾱ́ διαιτητᾱ́ς
Vocative διαιτητά διαιτητᾱ́ διαιτηταί

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔδει δὲ καὶ τὸν ἐπιτάφιον αὐτοῦ ἄξιον γενέσθαι τοῦ βίου, καὶ ἀγῶνά τινα συστήσασθαι ὑπὲρ τοῦ χρηστηρίου, τῶν συνωμοτῶν ἐκείνων καὶ γοήτων, ὅσοι κορυφαῖοι ἦσαν, ἀνελθόντων ἐπὶ διαιτητὴν τὸν Ῥουτιλιανόν, τίνα χρὴ προκριθῆναι αὐτῶν καὶ διαδέξασθαι τὸ μαντεῖον καὶ στεφανωθῆναι τῷ ἱεροφαντικῷ καὶ προφητικῷ στέμματι. (Lucian, Alexander, (no name) 60:2)
  • οὐδένα τοιοῦτον διαιτητὴν ὕποπτον ἢ ἀμφίβολον ἀξιώσαιμ’ ἂν γενέσθαι καὶ ὅστισ ἀποδώσεταί μοι τὴν ψῆφον. (Lucian, Piscator, (no name) 9:6)
  • ^ ἐπειδὴ νῦν ἄσκοπα τετοξεύκαμεν, αὖθισ ἑλόμενοι διαιτητὴν ἄλλουσ ἐπ’ ἐκείνῳ εἴπωμεν φίλουσ, εἶτα ὃσ ἂν ἥττων γένηται, ἀποτετμήσεται τότε, ἢ ἐγὼ τὴν γλῶτταν ἢ σὺ τὴν δεξιάν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 61:7)
  • δύο δέ τινων διαιτητὴν αὐτὸν λαβόντων, ἀγαγὼν εἰσ τὸ τῆσ Χαλκιοίκου τέμενοσ ἐξώρκισεν ἐμμεῖναι τοῖσ κριθεῖσιν αὐτούσ· (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 61)
  • δύο δέ τινων διαιτητὴν αὐτὸν λαβόντων, ἀγαγὼν εἰσ τὸ τῆσ Χαλκιοίκου τέμενοσ ἐξώρκισεν ἐμμεῖναι τοῖσ· (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 61)

Synonyms

  1. an arbitrator

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION