- οὐ μόνον δὲ τοῦτον, ἀλλὰ καὶ τὸν δανειστὴν Γνίφωνα ἰδὼν στένοντα καὶ μεταγινώσκοντα ὅτι μὴ ἀπέλαυσε τῶν χρημάτων, ἀλλ’ ἄγευστοσ αὐτῶν ἀπέθανε τῷ ἀσώτῳ Ῥοδοχάρει τὴν οὐσίαν ἀπολιπών, ‐ οὗτοσ γὰρ ἄγχιστα ἦν αὐτῷ γένουσ καὶ πρῶτοσ ἐπὶ τὸν κλῆρον ἐκαλεῖτο κατὰ τὸν νόμον ‐ οὐκ εἶχον ὅπωσ καταπαύσω τὸν γέλωτα, καὶ μάλιστα μεμνημένοσ ὡσ ὠχρὸσ ἀεὶ καὶ αὐχμηρὸσ ἦν, φροντίδοσ τὸ μέτωπον ἀνάπλεωσ καὶ μόνοισ τοῖσ δακτύλοισ πλουτῶν, οἷσ τάλαντα καὶ μυριάδασ ἐλογίζετο, κατὰ μικρὸν συλλέγων τὰ μετ’ ὀλίγον ἐκχυθησόμενα πρὸσ τοῦ μακαρίου Ῥοδοχάρουσ. (Lucian, Cataplus, (no name) 17:1)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 17:1)
- ἡμεῖσ δὲ παρὰ Γνίφωνα, εἰ δοκεῖ, τὸν δανειστὴν ἰώμεν. (Lucian, Gallus, (no name) 30:8)
(루키아노스, Gallus, (no name) 30:8)
- μηδ’ ὀχήματα ζευκτὰ κερασφόρα καὶ κατάργυρα, ἃ τόκοι ταχεῖσ καταλαμβάνουσι καὶ παρατρέχουσιν ἀλλ’ ὄνῳ τινὶ τῷ τυχόντι καὶ καβάλλῃ χρώμενοσ φεῦγε πολέμιον καὶ τύραννον δανειστήν, οὐ γῆν αἰτοῦντα καὶ ὕδωρ ὡσ ὁ Μῆδοσ, ἀλλὰ τῆσ ἐλευθερίασ ἁπτόμενον καὶ προγράφοντα τὴν ἐπιτιμίαν· (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 3 7:1)
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 3 7:1)
- ἐπεὶ τὸ τῆσ παροιμίασ ἔσται γελοῖον οὐ δύναμαι τὴν αἶγα φέρειν, ἐπί μοι θέτε τὸν βοῦν πενίαν φέρειν μὴ δυνάμενοσ δανειστὴν ἐπιτίθησ σεαυτῷ, φορτίον καὶ πλουτοῦντι δύσοιστον. (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 6 5:1)
(플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 6 5:1)
- ἀλλὰ Ταρρίασ μὲν ὅτε τῶν χρεῶν ἠλευθέρου Μακεδόνασ Ἀλέξανδροσ καὶ διελύετο τοῖσ δανείσασιν ὑπὲρ πάντων, ψευσάμενοσ ὀφείλειν καὶ δανειστήν τινα φάσκοντα εἶναι τῇ τραπέζῃ προσαγαγών, εἶτα φωραθείσ, ὀλίγου διέφθειρεν αὐτὸσ ἑαυτόν· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 8:1)
(플루타르코스, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 7 8:1)
