- μέγα δ εἰς πολιτείαν ἐφόδιον οὐχὶ πλοῦτος, ἀλλ αὐτάρκεια, τῷ μηδενὸς ἰδίᾳ τῶν περιττῶν δεῖσθαι πρὸς οὐδεμίαν ἀσχολίαν ἄγουσα τῶν δημοσίων, ἀπροσδεὴς μὲν γὰρ ἁπλῶς ὁ θεὸς, ἀνθρωπίνης δ ἀρετῆς, ᾧ συνάγεται πρὸς τὸ ἐλάχιστον ἡ χρείᾳ, τοῦτο τελειότατον καὶ θειότατον. (Plutarch, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 2:2)
(플루타르코스, Comparison of Aristides with Marcus Cato, chapter 4 2:2)
- καίτοι πολλοὺς ἂν εἴποι τις, ὅτι μᾶλλον ἐθέλουσι πλουτεῖν καὶ κακοδαιμονοῦντες μακάριοι γενέσθαι δόντες ἀργύριον, ἀλλ οὐκ ἔστι γε χρημάτων ὤνιον ἀλυπία, μεγαλοφροσύνη, εὐστάθεια, θαρραλεότης, αὐτάρκεια: (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 1 3:1)
(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 1 3:1)
- ποῦ τοίνυν τὸ ἡδὺ τῆς κακίας ἐστίν, εἰ μηδαμοῦ τὸ ἀμέριμνον καὶ τὸ ἄλυπον μηδ αὐτάρκεια μηδ ἀταραξία μηδ ἡσυχία· (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 31)
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 31)
- ἔστω δὴ εὐδαιμονία εὐπραξία μετ ἀρετῆς, ἢ αὐτάρκεια ζωῆς, ἢ ὁ βίος ὁ μετὰ ἀσφαλείας ἥδιστος, ἢ εὐθενία κτημάτων καὶ σωμάτων μετὰ δυνάμεως φυλακτικῆς τε καὶ πρακτικῆς τούτων: (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 5 3:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 5 3:1)
- ἥ τε λεγομένη αὐτάρκεια περὶ τὴν θεωρητικὴν μάλιστ ἂν εἰή: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 90:2)
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 90:2)
