Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄσπετος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄσπετος ἄσπετη ἄσπετον

Structure: ἀ (Prefix) + σπετ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ei)pei=n

Sense

  1. unspeakable, unutterable, unspeakably great, unspeakably

Examples

  • ῥεῖα δέ κεν πλεόνεσσι πόροι Ζεὺσ ἄσπετον ὄλβον. (Hesiod, Works and Days, Book WD 44:3)
  • καὶ Ζεὺσ μὲν ὄμβρον καὶ χάλαζαν ἄσπετον πέμψει, δνοφώδη τ’ αἰθέροσ φυσήματα· (Euripides, The Trojan Women, episode 2:26)
  • "πόντοσ μὲν λάμψει πῦρ ἄσπετον, ἐκ δὲ κεραυνῶν πρηστῆρεσ μὲν ἄνω διὰ κύματοσ ἀίξουσιν ἄμμιγα σὺν πέτρᾳ, ἡ δὲ στηρίξεται αὐτοῦ οὐ φατὸσ ἀνθρώποισ νῆσοσ καὶ χείρονεσ ἄνδρεσ χερσὶ βιησάμενοι τὸν κρείσσονα νικήσουσι. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 1110)
  • βρόμοσ δ’ ἔχεν ἄσπετον ὕλην. (Anonymous, Homeric Hymns, 2:5)
  • ἐπεὶ ἐν δυσαπαλλάκτοισ ὀδύναισ χωρεῖν πρὸ δόμων λέγουσιν ἄσπετόν τι θαῦμα. (Sophocles, Trachiniae, choral, strophe 22)

Synonyms

  1. unspeakable

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION