Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

βρόμοσ δ’ ἔχεν ἄσπετον ὕλην.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διόνυσον 2:5)
δένδρεα μὲν καρπὸν χέον ἄσπετον, ἀμφὶ δὲ ποσσὶν αὐτομάτη φύε γαῖα τερείνησ ἄνθεα ποίησ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 19:35)
τοὺσ μὲν ἐυξείνωσ Μυσοὶ φιλότητι κιόντασ δειδέχατ’, ἐνναέται κείνησ χθονόσ, ἠιά́ τέ σφιν μῆλά τε δευομένοισ μέθυ τ’ ἄσπετον ἐγγυάλιξαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:17)
ἔνθα δ’ ἔπειθ’ οἱ μὲν ξύλα κάγκανα, τοὶ δὲ λεχαίην φυλλάδα λειμώνων φέρον ἄσπετον ἀμήσαντεσ, στόρνυσθαι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:18)
αὐτὰρ ὅγ’ ὡσ τὰ πρῶτα ῥόῳ ἔνι κάλπιν ἔρεισεν λέχρισ ἐπιχριμφθείσ, περὶ δ’ ἄσπετον ἔβραχεν ὕδωρ χαλκὸν ἐσ ἠχήεντα φορεύμενον, αὐτίκα δ’ ἥγε λαιὸν μὲν καθύπερθεν ἐπ’ αὐχένοσ ἄνθετο πῆχυν κύσσαι ἐπιθύουσα τέρεν στόμα·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:14)
ὁ δὲ στενάχων βρέμει ἄσπετον, ὄφρα κάμῃσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:19)
Ζήτησ δ’ ἱεμένοισιν, ἔτ’ ἄσπετον ἐκ καμάτοιο ἆσθμ’ ἀναφυσιόων, μετεφώνεεν, ὅσσον ἄπωθεν ἤλασαν, ἠδ’ ὡσ ͂Ἰρισ ἐρύκακε τάσδε δαΐξαι, ὁρ́κιά τ’ εὐμενέουσα θεὰ πόρεν, αἱ δ’ ὑπέδυσαν δείματι Δικταίησ περιώσιον ἄντρον ἐρίπνησ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:20)
κεῖτο γὰρ εἱαμενῇ δονακώδεοσ ἐν ποταμοῖο ψυχόμενοσ λαγόνασ τε καὶ ἄσπετον ἰλύι νηδὺν κάπριοσ ἀργιόδων, ὀλοὸν τέρασ, ὅν ῥα καὶ αὐταὶ νύμφαι ἑλειονόμοι ὑπεδείδισαν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 13:25)
Υἱῆεσ Φρίξοιο μετὰ πτόλιν Ὀρχομενοῖο ἐξ Αἰήσ ἐνέοντο παρ’ Αἰήταο Κυταίου, Κολχίδα νῆ’ ἐπιβάντεσ, ἵν’ ἄσπετον ὄλβον ἄρωνται πατρόσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 18:14)
αὐτὰρ ὅγ’ οὐ μετὰ δηρὸν ἐελδομένῃ ἐφαάνθη ὑψόσ’ ἀναθρώσκων ἅ τε Σείριοσ Ὠκεανοῖο, ὃσ δή τοι καλὸσ μὲν ἀρίζηλόσ τ’ ἐσιδέσθαι ἀντέλλει, μήλοισι δ’ ἐν ἄσπετον ἧκεν ὀιζύν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:7)
ἔρνεἀ που τοίωσ, Διὸσ ἄσπετον ὀμβρήσαντοσ, φυταλιῇ νεόθρεπτα κατημύουσιν ἔραζε κλασθέντα ῥίζηθεν, ἀλωήων πόνοσ ἀνδρῶν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 21:78)
ἀμφὶ δὲ μακραὶ ἠιόνεσ ποταμοῖο καὶ ἄσπετον ἰάχεν ἄλσοσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 3:7)
οὐδέ κε φαίησ τόσσον νηίτην στόλον ἔμμεναι, ἀλλ’ οἰωνῶν ἰλαδὸν ἄσπετον ἔθνοσ ἐπιβρομέειν πελάγεσσιν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 5:3)
ἀλλ’ ὡρ́η δολιχήν τε καὶ ἄσπετον οἶμον ὁδεύειν, ὄφρα κασιγνήτασ μετελεύσομαι, αἵ μοι ἀρωγοὶ ἔσσονται, καὶ νηὸσ ὅθι πρυμνήσι’ ἀνῆπται, ὥσ κεν ὑπηῷοι μνησαίατο νόστον ἑλέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 14:4)
οἱο͂ν δ’ ἀψύχοισιν ἐοικότεσ εἰδώλοισιν ἀνέρεσ εἱλίσσονται ἀνὰ πτόλιν, ἢ πολέμοιο ἢ λοιμοῖο τέλοσ ποτιδέγμενοι, ἠέ τιν’ ὄμβρον ἄσπετον, ὅσ τε βοῶν κατὰ μυρία ἔκλυσεν ἔργα, ἢ ὅταν αὐτόματα ξόανα ῥέῃ ἱδρώοντα αἵματι, καὶ μυκαὶ σηκοῖσ ἔνι φαντάζωνται, ὴὲ καὶ ἠέλιοσ μέσῳ ἤματι νύκτ’ ἐπάγῃσιν οὐρανόθεν, τὰ δὲ λαμπρὰ δι’ ἠέροσ ἄστρα φαείνοι·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 20:33)

SEARCH

MENU NAVIGATION