Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀρκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀρκέω ἀρκέσω ἤρκεσα ἤρκεσμαι ἠρκέσθην

Structure: ἀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)rh/gw

Sense

  1. I ward off, keep off
  2. (+ dative) I defend
  3. I assist, succour
  4. I am strong enough, am sufficient, suffice
  5. I suffice, am enough for, satisfy
  6. I am enough, am strong enough, avail, hold out
  7. (passive) I am satisfied with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρκω ά̓ρκεις ά̓ρκει
Dual ά̓ρκειτον ά̓ρκειτον
Plural ά̓ρκουμεν ά̓ρκειτε ά̓ρκουσιν*
SubjunctiveSingular ά̓ρκω ά̓ρκῃς ά̓ρκῃ
Dual ά̓ρκητον ά̓ρκητον
Plural ά̓ρκωμεν ά̓ρκητε ά̓ρκωσιν*
OptativeSingular ά̓ρκοιμι ά̓ρκοις ά̓ρκοι
Dual ά̓ρκοιτον ἀρκοίτην
Plural ά̓ρκοιμεν ά̓ρκοιτε ά̓ρκοιεν
ImperativeSingular ᾶ̓ρκει ἀρκεῖτω
Dual ά̓ρκειτον ἀρκεῖτων
Plural ά̓ρκειτε ἀρκοῦντων, ἀρκεῖτωσαν
Infinitive ά̓ρκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκων ἀρκουντος ἀρκουσα ἀρκουσης ἀρκουν ἀρκουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ά̓ρκουμαι ά̓ρκει, ά̓ρκῃ ά̓ρκειται
Dual ά̓ρκεισθον ά̓ρκεισθον
Plural ἀρκοῦμεθα ά̓ρκεισθε ά̓ρκουνται
SubjunctiveSingular ά̓ρκωμαι ά̓ρκῃ ά̓ρκηται
Dual ά̓ρκησθον ά̓ρκησθον
Plural ἀρκώμεθα ά̓ρκησθε ά̓ρκωνται
OptativeSingular ἀρκοίμην ά̓ρκοιο ά̓ρκοιτο
Dual ά̓ρκοισθον ἀρκοίσθην
Plural ἀρκοίμεθα ά̓ρκοισθε ά̓ρκοιντο
ImperativeSingular ά̓ρκου ἀρκεῖσθω
Dual ά̓ρκεισθον ἀρκεῖσθων
Plural ά̓ρκεισθε ἀρκεῖσθων, ἀρκεῖσθωσαν
Infinitive ά̓ρκεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκουμενος ἀρκουμενου ἀρκουμενη ἀρκουμενης ἀρκουμενον ἀρκουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρκέσω ἀρκέσεις ἀρκέσει
Dual ἀρκέσετον ἀρκέσετον
Plural ἀρκέσομεν ἀρκέσετε ἀρκέσουσιν*
OptativeSingular ἀρκέσοιμι ἀρκέσοις ἀρκέσοι
Dual ἀρκέσοιτον ἀρκεσοίτην
Plural ἀρκέσοιμεν ἀρκέσοιτε ἀρκέσοιεν
Infinitive ἀρκέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσων ἀρκεσοντος ἀρκεσουσα ἀρκεσουσης ἀρκεσον ἀρκεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρκέσομαι ἀρκέσει, ἀρκέσῃ ἀρκέσεται
Dual ἀρκέσεσθον ἀρκέσεσθον
Plural ἀρκεσόμεθα ἀρκέσεσθε ἀρκέσονται
OptativeSingular ἀρκεσοίμην ἀρκέσοιο ἀρκέσοιτο
Dual ἀρκέσοισθον ἀρκεσοίσθην
Plural ἀρκεσοίμεθα ἀρκέσοισθε ἀρκέσοιντο
Infinitive ἀρκέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσομενος ἀρκεσομενου ἀρκεσομενη ἀρκεσομενης ἀρκεσομενον ἀρκεσομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀρκεσθήσομαι ἀρκεσθήσῃ ἀρκεσθήσεται
Dual ἀρκεσθήσεσθον ἀρκεσθήσεσθον
Plural ἀρκεσθησόμεθα ἀρκεσθήσεσθε ἀρκεσθήσονται
OptativeSingular ἀρκεσθησοίμην ἀρκεσθήσοιο ἀρκεσθήσοιτο
Dual ἀρκεσθήσοισθον ἀρκεσθησοίσθην
Plural ἀρκεσθησοίμεθα ἀρκεσθήσοισθε ἀρκεσθήσοιντο
Infinitive ἀρκεσθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσθησομενος ἀρκεσθησομενου ἀρκεσθησομενη ἀρκεσθησομενης ἀρκεσθησομενον ἀρκεσθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓ρκεσα ή̓ρκεσας ή̓ρκεσεν*
Dual ἠρκέσατον ἠρκεσάτην
Plural ἠρκέσαμεν ἠρκέσατε ή̓ρκεσαν
SubjunctiveSingular ἀρκέσω ἀρκέσῃς ἀρκέσῃ
Dual ἀρκέσητον ἀρκέσητον
Plural ἀρκέσωμεν ἀρκέσητε ἀρκέσωσιν*
OptativeSingular ἀρκέσαιμι ἀρκέσαις ἀρκέσαι
Dual ἀρκέσαιτον ἀρκεσαίτην
Plural ἀρκέσαιμεν ἀρκέσαιτε ἀρκέσαιεν
ImperativeSingular ά̓ρκεσον ἀρκεσάτω
Dual ἀρκέσατον ἀρκεσάτων
Plural ἀρκέσατε ἀρκεσάντων
Infinitive ἀρκέσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσᾱς ἀρκεσαντος ἀρκεσᾱσα ἀρκεσᾱσης ἀρκεσαν ἀρκεσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρκεσάμην ἠρκέσω ἠρκέσατο
Dual ἠρκέσασθον ἠρκεσάσθην
Plural ἠρκεσάμεθα ἠρκέσασθε ἠρκέσαντο
SubjunctiveSingular ἀρκέσωμαι ἀρκέσῃ ἀρκέσηται
Dual ἀρκέσησθον ἀρκέσησθον
Plural ἀρκεσώμεθα ἀρκέσησθε ἀρκέσωνται
OptativeSingular ἀρκεσαίμην ἀρκέσαιο ἀρκέσαιτο
Dual ἀρκέσαισθον ἀρκεσαίσθην
Plural ἀρκεσαίμεθα ἀρκέσαισθε ἀρκέσαιντο
ImperativeSingular ά̓ρκεσαι ἀρκεσάσθω
Dual ἀρκέσασθον ἀρκεσάσθων
Plural ἀρκέσασθε ἀρκεσάσθων
Infinitive ἀρκέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσαμενος ἀρκεσαμενου ἀρκεσαμενη ἀρκεσαμενης ἀρκεσαμενον ἀρκεσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠρκέσθην ἠρκέσθης ἠρκέσθη
Dual ἠρκέσθητον ἠρκεσθήτην
Plural ἠρκέσθημεν ἠρκέσθητε ἠρκέσθησαν
SubjunctiveSingular ἀρκέσθω ἀρκέσθῃς ἀρκέσθῃ
Dual ἀρκέσθητον ἀρκέσθητον
Plural ἀρκέσθωμεν ἀρκέσθητε ἀρκέσθωσιν*
OptativeSingular ἀρκεσθείην ἀρκεσθείης ἀρκεσθείη
Dual ἀρκεσθείητον ἀρκεσθειήτην
Plural ἀρκεσθείημεν ἀρκεσθείητε ἀρκεσθείησαν
ImperativeSingular ἀρκέσθητι ἀρκεσθήτω
Dual ἀρκέσθητον ἀρκεσθήτων
Plural ἀρκέσθητε ἀρκεσθέντων
Infinitive ἀρκεσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀρκεσθεις ἀρκεσθεντος ἀρκεσθεισα ἀρκεσθεισης ἀρκεσθεν ἀρκεσθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἢν δὲ ἡ μὲν πόλισ τρέπηται ἐπὶ τὰ ναυτικὰ καὶ ἀρκῇ αὐτῇ τὰ τείχη διασῴζειν, ὥσπερ καὶ ὁπότε Λακεδαιμόνιοι σὺν ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν ἐνέβαλον, τοὺσ δὲ ἱππέασ ἀξιώσῃ τά τε ἐκτὸσ τοῦ τείχουσ διασῴζειν καὶ αὐτοὺσ μόνουσ διακινδυνεύειν πρὸσ πάντασ τοὺσ ἐναντίουσ, ἐνταῦθα δὴ θεῶν μὲν οἶμαι πρῶτον συμμάχων ἰσχυρῶν δεῖ, ἔπειτα δὲ καὶ τὸν ἵππαρχον προσήκει ἀποτετελεσμένον ἄνδρα εἶναι. (Xenophon, Minor Works, , chapter 7 5:1)
  • " "ἀρκῇ οὖν αὐτοῖσ; (Epictetus, Works, book 1, 13:4)
  • κρείσσων γάρ εἰμι τοῦ Ἀγαμέμνονοσ ἢ τοῦ Ἀχιλλέωσ, ἵν’ ἐκεῖνοι μὲν διὰ τὸ ἀκολουθῆσαι τοῖσ φαινομένοισ τοιαῦτα κακὰ ποιήσωσι καὶ πάθωσιν, ἐμοὶ δὲ μὴ ἀρκῇ τὸ φαινόμενον; (Epictetus, Works, book 1, 31:1)
  • οὐκ ἀρκῇ τῷ καθ’ ἃ ἀνέγνωκασ ἐσθίειν; (Epictetus, Works, book 4, 8:2)
  • διὰ τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖσ σοῖσ, ἀλλ’ ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων· (Epictetus, Works, book 4, 38:1)

Synonyms

  1. I ward off

  2. I defend

  3. I assist

  4. I am strong enough

  5. I suffice

  6. I am enough

  7. I am satisfied with

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION