Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συναρέσκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συναρέσκω συναρέσω

Structure: συν (Prefix) + ἀρέσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to please or satisfy together
  2. am content also

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρέσκω συναρέσκεις συναρέσκει
Dual συναρέσκετον συναρέσκετον
Plural συναρέσκομεν συναρέσκετε συναρέσκουσιν*
SubjunctiveSingular συναρέσκω συναρέσκῃς συναρέσκῃ
Dual συναρέσκητον συναρέσκητον
Plural συναρέσκωμεν συναρέσκητε συναρέσκωσιν*
OptativeSingular συναρέσκοιμι συναρέσκοις συναρέσκοι
Dual συναρέσκοιτον συναρεσκοίτην
Plural συναρέσκοιμεν συναρέσκοιτε συναρέσκοιεν
ImperativeSingular συνάρεσκε συναρεσκέτω
Dual συναρέσκετον συναρεσκέτων
Plural συναρέσκετε συναρεσκόντων, συναρεσκέτωσαν
Infinitive συναρέσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρεσκων συναρεσκοντος συναρεσκουσα συναρεσκουσης συναρεσκον συναρεσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρέσκομαι συναρέσκει, συναρέσκῃ συναρέσκεται
Dual συναρέσκεσθον συναρέσκεσθον
Plural συναρεσκόμεθα συναρέσκεσθε συναρέσκονται
SubjunctiveSingular συναρέσκωμαι συναρέσκῃ συναρέσκηται
Dual συναρέσκησθον συναρέσκησθον
Plural συναρεσκώμεθα συναρέσκησθε συναρέσκωνται
OptativeSingular συναρεσκοίμην συναρέσκοιο συναρέσκοιτο
Dual συναρέσκοισθον συναρεσκοίσθην
Plural συναρεσκοίμεθα συναρέσκοισθε συναρέσκοιντο
ImperativeSingular συναρέσκου συναρεσκέσθω
Dual συναρέσκεσθον συναρεσκέσθων
Plural συναρέσκεσθε συναρεσκέσθων, συναρεσκέσθωσαν
Infinitive συναρέσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρεσκομενος συναρεσκομενου συναρεσκομενη συναρεσκομενης συναρεσκομενον συναρεσκομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρέσω συναρέσεις συναρέσει
Dual συναρέσετον συναρέσετον
Plural συναρέσομεν συναρέσετε συναρέσουσιν*
OptativeSingular συναρέσοιμι συναρέσοις συναρέσοι
Dual συναρέσοιτον συναρεσοίτην
Plural συναρέσοιμεν συναρέσοιτε συναρέσοιεν
Infinitive συναρέσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρεσων συναρεσοντος συναρεσουσα συναρεσουσης συναρεσον συναρεσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συναρέσομαι συναρέσει, συναρέσῃ συναρέσεται
Dual συναρέσεσθον συναρέσεσθον
Plural συναρεσόμεθα συναρέσεσθε συναρέσονται
OptativeSingular συναρεσοίμην συναρέσοιο συναρέσοιτο
Dual συναρέσοισθον συναρεσοίσθην
Plural συναρεσοίμεθα συναρέσοισθε συναρέσοιντο
Infinitive συναρέσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συναρεσομενος συναρεσομενου συναρεσομενη συναρεσομενης συναρεσομενον συναρεσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνήρεσκον συνήρεσκες συνήρεσκεν*
Dual συνήρεσκετον συνηρε͂σκετην
Plural συνηρέσκομεν συνήρεσκετε συνήρεσκον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηρεσκόμην συνηρέσκου συνήρεσκετο
Dual συνήρεσκεσθον συνηρε͂σκεσθην
Plural συνηρεσκόμεθα συνήρεσκεσθε συνηρέσκοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῇ γνώμῃ δ’ οὐ συνηρέσκετο Πιστὸσ παραγόμενοσ ὑπὸ Ιοὔστου τοῦ παιδόσ· (Flavius Josephus, 43:2)
  • ὁ δ’ Ιωἄννησ οὐ μόνον τούτοισ συνηρέσκετο, καὶ πορευθῆναι δὲ συνεβούλευεν αὐτῶν τοὺσ δύο κατηγορήσοντάσ μου πρὸσ τὸ πλῆθοσ, ὅτι μὴ καλῶσ τὰ κατὰ τὴν Γαλιλαίαν διοικῶ, καὶ πείσειν ῥᾳδίωσ αὐτοὺσ ἔφη διά τε τὸ ἀξίωμα καὶ παντὸσ πλήθουσ εὐτρέπτωσ ἔχοντοσ. (Flavius Josephus, 376:1)
  • ἀκούω γὰρ αὐτὸν ἐρεῖν ὡσ ἄρ’ ἐγὼ πάντων ὧν κατηγορῶ κοινωνὸσ γέγονα, καὶ συνήρεσκε ταῦτά μοι καὶ συνέπραττον αὐτῷ, ἔπειτ’ ἐξαίφνησ μεταβέβλημαι καὶ κατηγορῶ. (Demosthenes, Speeches 11-20, 266:1)

Synonyms

  1. to please or satisfy together

  2. am content also

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION