Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀρκέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀρκέω ἀρκέσω ἤρκεσα ἤρκεσμαι ἠρκέσθην

Structure: ἀρκέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: a)rh/gw

Sense

I ward off, keep off
(+ dative) I defend
I assist, succour
I am strong enough, am sufficient, suffice
I suffice, am enough for, satisfy
I am enough, am strong enough, avail, hold out
(passive) I am satisfied with

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ά̓ρκω	ά̓ρκεις	ά̓ρκει
	Dual		ά̓ρκειτον	ά̓ρκειτον
	Plural	ά̓ρκουμεν	ά̓ρκειτε	ά̓ρκουσιν*
Subjunctive	Singular	ά̓ρκω	ά̓ρκῃς	ά̓ρκῃ
	Dual		ά̓ρκητον	ά̓ρκητον
	Plural	ά̓ρκωμεν	ά̓ρκητε	ά̓ρκωσιν*
Optative	Singular	ά̓ρκοιμι	ά̓ρκοις	ά̓ρκοι
	Dual		ά̓ρκοιτον	ἀρκοίτην
	Plural	ά̓ρκοιμεν	ά̓ρκοιτε	ά̓ρκοιεν
Imperative	Singular		ᾶ̓ρκει	ἀρκεῖτω
	Dual		ά̓ρκειτον	ἀρκεῖτων
	Plural		ά̓ρκειτε	ἀρκοῦντων, ἀρκεῖτωσαν
Infinitive		ά̓ρκειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκων ἀρκουντος	ἀρκουσα ἀρκουσης	ἀρκουν ἀρκουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ά̓ρκουμαι	ά̓ρκει, ά̓ρκῃ	ά̓ρκειται
	Dual		ά̓ρκεισθον	ά̓ρκεισθον
	Plural	ἀρκοῦμεθα	ά̓ρκεισθε	ά̓ρκουνται
Subjunctive	Singular	ά̓ρκωμαι	ά̓ρκῃ	ά̓ρκηται
	Dual		ά̓ρκησθον	ά̓ρκησθον
	Plural	ἀρκώμεθα	ά̓ρκησθε	ά̓ρκωνται
Optative	Singular	ἀρκοίμην	ά̓ρκοιο	ά̓ρκοιτο
	Dual		ά̓ρκοισθον	ἀρκοίσθην
	Plural	ἀρκοίμεθα	ά̓ρκοισθε	ά̓ρκοιντο
Imperative	Singular		ά̓ρκου	ἀρκεῖσθω
	Dual		ά̓ρκεισθον	ἀρκεῖσθων
	Plural		ά̓ρκεισθε	ἀρκεῖσθων, ἀρκεῖσθωσαν
Infinitive		ά̓ρκεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκουμενος ἀρκουμενου	ἀρκουμενη ἀρκουμενης	ἀρκουμενον ἀρκουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀρκέσω	ἀρκέσεις	ἀρκέσει
	Dual		ἀρκέσετον	ἀρκέσετον
	Plural	ἀρκέσομεν	ἀρκέσετε	ἀρκέσουσιν*
Optative	Singular	ἀρκέσοιμι	ἀρκέσοις	ἀρκέσοι
	Dual		ἀρκέσοιτον	ἀρκεσοίτην
	Plural	ἀρκέσοιμεν	ἀρκέσοιτε	ἀρκέσοιεν
Infinitive		ἀρκέσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσων ἀρκεσοντος	ἀρκεσουσα ἀρκεσουσης	ἀρκεσον ἀρκεσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀρκέσομαι	ἀρκέσει, ἀρκέσῃ	ἀρκέσεται
	Dual		ἀρκέσεσθον	ἀρκέσεσθον
	Plural	ἀρκεσόμεθα	ἀρκέσεσθε	ἀρκέσονται
Optative	Singular	ἀρκεσοίμην	ἀρκέσοιο	ἀρκέσοιτο
	Dual		ἀρκέσοισθον	ἀρκεσοίσθην
	Plural	ἀρκεσοίμεθα	ἀρκέσοισθε	ἀρκέσοιντο
Infinitive		ἀρκέσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσομενος ἀρκεσομενου	ἀρκεσομενη ἀρκεσομενης	ἀρκεσομενον ἀρκεσομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀρκεσθήσομαι	ἀρκεσθήσῃ	ἀρκεσθήσεται
	Dual		ἀρκεσθήσεσθον	ἀρκεσθήσεσθον
	Plural	ἀρκεσθησόμεθα	ἀρκεσθήσεσθε	ἀρκεσθήσονται
Optative	Singular	ἀρκεσθησοίμην	ἀρκεσθήσοιο	ἀρκεσθήσοιτο
	Dual		ἀρκεσθήσοισθον	ἀρκεσθησοίσθην
	Plural	ἀρκεσθησοίμεθα	ἀρκεσθήσοισθε	ἀρκεσθήσοιντο
Infinitive		ἀρκεσθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσθησομενος ἀρκεσθησομενου	ἀρκεσθησομενη ἀρκεσθησομενης	ἀρκεσθησομενον ἀρκεσθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓ρκουν	ή̓ρκεις	ή̓ρκειν*
	Dual		ἠρκεῖτον	ἠρκείτην
	Plural	ἠρκοῦμεν	ἠρκεῖτε	ή̓ρκουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠρκούμην	ή̓ρκου	ἠρκεῖτο
	Dual		ἠρκεῖσθον	ἠρκείσθην
	Plural	ἠρκούμεθα	ἠρκεῖσθε	ἠρκοῦντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓ρκεσα	ή̓ρκεσας	ή̓ρκεσεν*
	Dual		ἠρκέσατον	ἠρκεσάτην
	Plural	ἠρκέσαμεν	ἠρκέσατε	ή̓ρκεσαν
Subjunctive	Singular	ἀρκέσω	ἀρκέσῃς	ἀρκέσῃ
	Dual		ἀρκέσητον	ἀρκέσητον
	Plural	ἀρκέσωμεν	ἀρκέσητε	ἀρκέσωσιν*
Optative	Singular	ἀρκέσαιμι	ἀρκέσαις	ἀρκέσαι
	Dual		ἀρκέσαιτον	ἀρκεσαίτην
	Plural	ἀρκέσαιμεν	ἀρκέσαιτε	ἀρκέσαιεν
Imperative	Singular		ά̓ρκεσον	ἀρκεσάτω
	Dual		ἀρκέσατον	ἀρκεσάτων
	Plural		ἀρκέσατε	ἀρκεσάντων
Infinitive		ἀρκέσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσᾱς ἀρκεσαντος	ἀρκεσᾱσα ἀρκεσᾱσης	ἀρκεσαν ἀρκεσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠρκεσάμην	ἠρκέσω	ἠρκέσατο
	Dual		ἠρκέσασθον	ἠρκεσάσθην
	Plural	ἠρκεσάμεθα	ἠρκέσασθε	ἠρκέσαντο
Subjunctive	Singular	ἀρκέσωμαι	ἀρκέσῃ	ἀρκέσηται
	Dual		ἀρκέσησθον	ἀρκέσησθον
	Plural	ἀρκεσώμεθα	ἀρκέσησθε	ἀρκέσωνται
Optative	Singular	ἀρκεσαίμην	ἀρκέσαιο	ἀρκέσαιτο
	Dual		ἀρκέσαισθον	ἀρκεσαίσθην
	Plural	ἀρκεσαίμεθα	ἀρκέσαισθε	ἀρκέσαιντο
Imperative	Singular		ά̓ρκεσαι	ἀρκεσάσθω
	Dual		ἀρκέσασθον	ἀρκεσάσθων
	Plural		ἀρκέσασθε	ἀρκεσάσθων
Infinitive		ἀρκέσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσαμενος ἀρκεσαμενου	ἀρκεσαμενη ἀρκεσαμενης	ἀρκεσαμενον ἀρκεσαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠρκέσθην	ἠρκέσθης	ἠρκέσθη
	Dual		ἠρκέσθητον	ἠρκεσθήτην
	Plural	ἠρκέσθημεν	ἠρκέσθητε	ἠρκέσθησαν
Subjunctive	Singular	ἀρκέσθω	ἀρκέσθῃς	ἀρκέσθῃ
	Dual		ἀρκέσθητον	ἀρκέσθητον
	Plural	ἀρκέσθωμεν	ἀρκέσθητε	ἀρκέσθωσιν*
Optative	Singular	ἀρκεσθείην	ἀρκεσθείης	ἀρκεσθείη
	Dual		ἀρκεσθείητον	ἀρκεσθειήτην
	Plural	ἀρκεσθείημεν	ἀρκεσθείητε	ἀρκεσθείησαν
Imperative	Singular		ἀρκέσθητι	ἀρκεσθήτω
	Dual		ἀρκέσθητον	ἀρκεσθήτων
	Plural		ἀρκέσθητε	ἀρκεσθέντων
Infinitive		ἀρκεσθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀρκεσθεις ἀρκεσθεντος	ἀρκεσθεισα ἀρκεσθεισης	ἀρκεσθεν ἀρκεσθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ἀρκεῖν ἐοίκέ σοι παθεῖν, δρᾶσαι δὲ μή. (Euripides, Rhesus, episode, iambic 1:8)
"ἀρκεῖν οὖν νομίζω, εἰ μὴ πάνυ ἄσωτοσ εἶ, τοσόνδε τι· (Lucian, De mercede, (no name) 20:8)
ὡσ γὰρ Ἀγάθων τὸν αὐλὸν ἀπέπεμψεν ἐκ τοῦ συμποσίου πρὸσ τὰσ γυναῖκασ, οἰόμενοσ ἀρκεῖν τοὺσ λόγουσ τῶν παρόντων· (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 8 4:1)
"Πλάτων δὲ ὁ θεῖοσ καὶ Λυκοῦργοσ ὁ Λάκων οὐδ’ εἰών ἐνεπιδημεῖν ταῖσ ἰδίαισ πολιτείαισ οὔτε τῶν ἄλλων πολυτελῶν οὐδέν, ἀλλ’ οὐδὲ τὸν ἄργυρον οὐδὲ τὸν χρυσόν, τῶν μεταλλευομένων τὸν σίδηρον καὶ τὸν χαλκὸν ἀρκεῖν νομίζοντεσ, ἐκεῖνα δ’ ἐκβάλλοντεσ ὡσ λυμαινόμενα τὰσ ὑγιαινούσασ τῶν πόλεων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1937)
πάλιν δὲ δίκην ἔχων καὶ διαφθείρασ ἐνίουσ τῶν δικαστῶν, ἐπεὶ δυσὶ μόναισ ἀπέφυγε ψήφοισ, ἔφη παρανάλωμα γεγονέναι τὸ θατέρῳ κριτῇ δοθέν ἀρκεῖν γὰρ εἰ καὶ μιᾷ ψήφῳ μόνον ἀπελύθη. (Plutarch, Cicero, chapter 17 3:3)

Synonyms

I ward off
- ἐρύω (to keep off, ward off)
- ἐπαλέξω (to ward off, keep off)
- ὄρομαι (to watch, keep watch and ward)
- ἀπαμύνω (to keep off, ward off, for)
- ἀλέκω (to ward off)
- ἐρύκω (to ward off)
- ἐπαρκέω (to ward off)
- ἀπαλέξω (to ward, off from)
- χραισμέω (to ward off from one)
- ἀμύνω (I keep off, ward off, defend)
- διέχω (to keep off)
- ἔχω ( I keep of)
- ἀπείργω (keeping)
- ἀποστέγω (to keep out, to keep out or off)
- διατηρέω (to keep)
I defend
- ἀπαλέξω (to defend oneself)
- ἐναπολογέομαι (to defend oneself in)
- συναπολογέομαι (to join in defending)
- ὑπεραποκρίνομαι (to answer for, defend)
I assist
- βοηθέω (to come to aid, to succour, assist)
- προσαρκέω (to yield needful aid, succour, assist)
I am strong enough
- ἐξαρκέω (to be quite enough for, suffice for, to suffice)
- ἀποχράω (to suffice, be sufficient, be enough)
- ἀπαρκέω (to suffice, be sufficient)
- ἐξαρκέω (it is enough for, suffices for)
- ἀκμάζω (to be strong enough)
- ἀποχράω ('tis sufficient, 'tis sufficient, it is enough)
I suffice
- ἐξαρκέω (it is enough for, suffices for)
- ἐξαρκέω (to be quite enough for, suffice for, to suffice)
- ἀποχράω (to suffice, be sufficient, be enough)
- ἀποχράω (to suffice, was not enough to supply)
I am enough
- ἀκμάζω (to be strong enough)
I am satisfied with
- ἐξαποτίνω (to satisfy in full)
- ἀρέσκω (to be pleased, satisfied with)
- ἀποπίμπλημι (to satisfy, fulfil)
- ἀποπίμπλημι (to satisfy, appease)
- συναρέσκω (to please or satisfy together)

Derived

ἀνταρκέω (to hold out against, to hold out, persist)
ἀπαρκέω (to suffice, be sufficient, to be contented)
διαρκέω (to have full strength, be quite sufficient, to be a match for)
ἐξαρκέω (to be quite enough for, suffice for, to suffice)
ἐπαρκέω (to ward off, to ward off, prevent)
καταρκέω (to be fully sufficient)
προσαρκέω (to yield needful aid, succour, assist)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀρκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I ward off

I defend

I assist

I am strong enough

I suffice

I am enough

I am satisfied with

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀρκέω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

I ward off

I defend

I assist

I am strong enough

I suffice

I am enough

I am satisfied with

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어