Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀ̄θάνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατον

Structure: ἀ (Prefix) + ̄θανατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a_q- always in the adj. and all derivs., v. A a, fin.

Sense

  1. undying, immortal
  2. everlasting, perpetual
  3. maintained at a constant figure

Examples

  • δικαιοσύνη γὰρ ἀθάνατόσ ἐστιν. (Septuagint, Liber Sapientiae 1:15)
  • οὐ γὰρ δύναται πάντα εἶναι ἐν ἀνθρώποισ, ὅτι οὐκ ἀθάνατοσ υἱὸσ ἀνθρώπου. (Septuagint, Liber Sirach 17:27)
  • ἄλλου δέ ποτε ἐρομένου εἰ ἀθάνατοσ αὐτῷ ἡ ψυχὴ δοκεῖ εἶναι, Ἀθάνατοσ, ἔφη, ἀλλ’ ὡσ πάντα. (Lucian, (no name) 32:1)
  • ἀποθανοῦσα γὰρ μυῖα τέφρασ ἐπιχυθείσησ ἀνίσταται καὶ παλιγγενεσία τισ αὐτῇ καὶ βίοσ ἄλλοσ ἐξ ὑπαρχῆσ γίνεται, ὡσ ἀκριβῶσ πεπεῖσθαι πάντασ, ὅτι κἀκείνων ἀθάνατόσ ἐστιν ἡ ψυχή, εἴ γε καὶ ἀπελθοῦσα ἐπανέρχεται πάλιν καὶ γνωρίζει καὶ ἐπανίστησι τὸ σῶμα καὶ πέτεσθαι τὴν μυῖαν ποιεῖ, καὶ ἐπαληθεύει τὸν περὶ Ἑρμοτίμου τοῦ Κλαζομενίου μῦθον, ὅτι πολλάκισ ἀφιεῖσα αὐτὸν ἡ ψυχὴ ἀπεδήμει καθ’ ἑαυτήν, εἶτα ἐπανελθοῦσα ἐπλήρου αὖθισ τὸ σῶμα καὶ ἀνίστα τὸν Ἑρμότιμον. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 7:3)

Synonyms

  1. everlasting

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION