Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπέρτατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπέρτατος ὑπέρτατη ὑπέρτατον

Structure: ὑπερτατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: poet. Sup. of u(pe/r

Sense

  1. uppermost, highest, supreme
  2. eldest

Examples

  • τοῦτο γὰρ κερδέων ὑπέρτατον. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 18:1)
  • ἀλλ’ ἢ θεὸσ αἴτιοσ, ἢ γνῶμαι πολύπλαγκτοι βροτῶν ἄ]μερσαν ὑπέρτατον ἐκ χειρῶν γέρασ. (Bacchylides, , epinicians, ode 11 3:2)
  • Κρονίδασ δέ τοι πατὴρ ἄναξ τελεῖ Ποσειδὰν ὑπέρτατον κλέοσ χθόνα κατ’ ἠύ̈δενδρον. (Bacchylides, , dithyrambs, ode 17 4:5)
  • ῥέα μὲν γὰρ βριάει, ῥέα δὲ βριάοντα χαλέπτει, ῥεῖα δ’ ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ’ ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει Ζεὺσ ὑψιβρεμέτησ, ὃσ ὑπέρτατα δώματα ναίει. (Hesiod, Works and Days, Book WD 2:3)
  • ἦμεν τύραννοι κἀσ τύρανν’ ἐγημάμην, κἀνταῦθ’ ἀριστεύοντ’ ἐγεινάμην τέκνα, οὐκ ἀριθμὸν ἄλλωσ, ἀλλ’ ὑπερτάτουσ Φρυγῶν· (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic13)
  • κεῖνοσ γὰρ Ὀλυμπιόνικοσ ἐὼν Αἰακίδαισ ἔρνεα πρῶτοσ <ἔνεικεν> ἀπ’ Ἀλφεοῦ, καὶ πεντάκισ Ἰσθμοῖ στεφανωσάμενοσ, νεμέᾳ δὲ τρίσ, ἔπαυσε λάθαν Σωκλείδα, ὃσ ὑπέρτατοσ Ἁγησιμάχῳ υἱέων γένετο. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 6 6:1)
  • τοῖσδε δ’ ἐπ’ ἠιθέοισ ὀιστὸν ^ στρέφειν Ἔρωτοσ, τόφρ’ ἀλέξωνται πάτρῃ, θαρσαλέοι φιλότατι κούρων πυροῖ γὰρ ἀλκήν,^ καὶ θεῶν ὑπέρτατοσ αἰὲν ὅδε προμάχουσ ἀέξειν. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 13, chapter 223)
  • Αἰάσ δὲ πρῶτοσ Τελαμώνιοσ ἄνδρα κατέκτα Σαρπήδοντοσ ἑταῖρον Ἐπικλῆα μεγάθυμον μαρμάρῳ ὀκριόεντι βαλών, ὅ ῥα τείχεοσ ἐντὸσ κεῖτο μέγασ παρ’ ἔπαλξιν ὑπέρτατοσ· (Homer, Iliad, Book 12 29:1)
  • ἧστο γὰρ ἐκτὸσ ἀγῶνοσ ὑπέρτατοσ ἐν περιωπῇ· (Homer, Iliad, Book 23 41:4)

Synonyms

  1. eldest

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION