Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀ̄θάνατος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατος ἀ̄θάνατον

Structure: ἀ (Prefix) + ̄θανατ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a_q- always in the adj. and all derivs., v. A a, fin.

Sense

  1. undying, immortal
  2. everlasting, perpetual
  3. maintained at a constant figure

Examples

  • τὸ ἐάρ ἀΐδιον καὶ λειμὼν ἀμάραντοσ καὶ ἄνθοσ ἀθάνατον, ἅτε μόνησ τῆσ ὄψεωσ ἐφαπτομένησ καὶ δρεπομένησ τὸ ἡδὺ τῶν βλεπομένων. (Lucian, De Domo, (no name) 9:4)
  • [ Ἀ[γλ]αῷ καὶ νῦν κασιγνήτασ ἀκοίτασ νασιῶτιν ἐκίνησεν λιγύφθογγον μέλισσαν, ἀχ]ειρὲσ ἵν’ ἀθάνατον Μουσᾶν ἄγαλμα ξυνὸν ἀνθρώποισιν εἰή χάρμα, τεὰν ἀρετὰν μανῦον ἐπιχθονίοισιν, ὁσσάκισ Νίκασ ἕκατι ἄνθεσι ξανθὰν ἀναδησάμενοσ κεφαλὰν κῦδοσ εὐρείαισ Ἀθάναισ θῆκασ Οἰνείδαισ τε δόξαν. (Bacchylides, , epinicians, ode 10 1:28)
  • αἰ]εί, καὶ ὅταν θανάτοιο κυάνεον νέφοσ καλύψῃ, λείπεται ἀθάνατον κλέοσ εὖ ἐρ‐ χθέντοσ ἀσφαλεῖ σὺν αἴσᾳ. (Bacchylides, , epinicians, ode 13 8:1)
  • ὧν ἕνεκα ἐλπὶσ ἀθάνατον τὴν ἐλευθερίαν αὐτοὺσ κεκτῆσθαι καὶ ἐν τοῖσ παρεληλυθόσι κινδύνοισ σωτῆρασ γενομένουσ τῆσ Ἑλλάδοσ περὶ τῶν μελλόντων προορᾶσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 30 4:1)
  • αὐτὰρ ὅ γ’ ἧπαρ ἤσθιεν ἀθάνατον, τὸ δ’ ἀέξετο ἶσον ἁπάντη νυκτόσ ὅσον πρόπαν ἦμαρ ἔδοι τανυσίπτεροσ ὄρνισ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 48:10)

Synonyms

  1. everlasting

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION