Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπειλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπειλέω

Structure: ἀπειλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to force back, forced

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπειλῶ ἀπειλεῖς ἀπειλεῖ
Dual ἀπειλεῖτον ἀπειλεῖτον
Plural ἀπειλοῦμεν ἀπειλεῖτε ἀπειλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀπειλῶ ἀπειλῇς ἀπειλῇ
Dual ἀπειλῆτον ἀπειλῆτον
Plural ἀπειλῶμεν ἀπειλῆτε ἀπειλῶσιν*
OptativeSingular ἀπειλοῖμι ἀπειλοῖς ἀπειλοῖ
Dual ἀπειλοῖτον ἀπειλοίτην
Plural ἀπειλοῖμεν ἀπειλοῖτε ἀπειλοῖεν
ImperativeSingular ἀπείλει ἀπειλείτω
Dual ἀπειλεῖτον ἀπειλείτων
Plural ἀπειλεῖτε ἀπειλούντων, ἀπειλείτωσαν
Infinitive ἀπειλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπειλων ἀπειλουντος ἀπειλουσα ἀπειλουσης ἀπειλουν ἀπειλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπειλοῦμαι ἀπειλεῖ, ἀπειλῇ ἀπειλεῖται
Dual ἀπειλεῖσθον ἀπειλεῖσθον
Plural ἀπειλούμεθα ἀπειλεῖσθε ἀπειλοῦνται
SubjunctiveSingular ἀπειλῶμαι ἀπειλῇ ἀπειλῆται
Dual ἀπειλῆσθον ἀπειλῆσθον
Plural ἀπειλώμεθα ἀπειλῆσθε ἀπειλῶνται
OptativeSingular ἀπειλοίμην ἀπειλοῖο ἀπειλοῖτο
Dual ἀπειλοῖσθον ἀπειλοίσθην
Plural ἀπειλοίμεθα ἀπειλοῖσθε ἀπειλοῖντο
ImperativeSingular ἀπειλοῦ ἀπειλείσθω
Dual ἀπειλεῖσθον ἀπειλείσθων
Plural ἀπειλεῖσθε ἀπειλείσθων, ἀπειλείσθωσαν
Infinitive ἀπειλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπειλουμενος ἀπειλουμενου ἀπειλουμενη ἀπειλουμενης ἀπειλουμενον ἀπειλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὀργίζεσθαι ἢ ἀγανακτεῖν ἢ ἀπειλεῖν μηδενὶ ἐξέστω. (Lucian, Saturnalia, 1:3)
  • ὥστ’ ἀπειλεῖν φησιν αὐτῇ τοὺσ θεοὺσ ἑκάστοτε ἡνίκ’ ἂν ψευσθῶσι δείπνου κἀπίωσιν οἴκαδε, τῆσ ἑορτῆσ μὴ τυχόντεσ κατὰ λόγον τῶν ἡμερῶν. (Aristophanes, Clouds, Parabasis, antepirrheme6)
  • μετριάζοντασ μὲν οὖν αὐτούσ, ἔφη, κρεῖττον ἦν ὑπομένειν, ἐξουσίᾳ δὲ ἐπιθέτῳ τήν πάτριον καταλύοντασ ἀρχήν, ὥστε τῶν βασιλέων τοὺσ μὲν ἐξελαύνειν, τοὺσ δὲ ἀποκτιννύειν ἀκρίτουσ, ἀπειλεῖν δὲ τοῖσ ποθοῦσιν αὖθισ ἐπιδεῖν τήν καλλίστην καὶ θειοτάτην ἐν Σπάρτῃ κατάστασιν, οὐκ ἀνεκτόν. (Plutarch, Cleomenes, chapter 10 3:2)
  • πόθεν οἰέσθε νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶσ οὐδὲν γὰρ ἄλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν ἢ τοῦτο καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ εὖ ποιοῦντα, εἰ μηδὲν ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ’ ἀπειλεῖν ἤδη; (Demosthenes, Speeches, 73:1)
  • πόθεν οἰέσθε νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶσ οὐδὲν γὰρ ἄλλ’ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν ἢ τοῦτο καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ εὖ ποιοῦντα, εἰ μηδὲν ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ’ ἀπειλεῖν ἤδη; (Demosthenes, Speeches, 73:1)

Synonyms

  1. to force back

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION