Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναρπάζω

Structure: ἀν (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to snatch up
  2. to snatch away, carry off, to kidnap, to be dragged before a magistrate, carried off to prison
  3. to rescue
  4. to take by storm, plunder, to take, by storm or at once
  5. to carry off, steal

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναρπάζω ἀναρπάζεις ἀναρπάζει
Dual ἀναρπάζετον ἀναρπάζετον
Plural ἀναρπάζομεν ἀναρπάζετε ἀναρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναρπάζω ἀναρπάζῃς ἀναρπάζῃ
Dual ἀναρπάζητον ἀναρπάζητον
Plural ἀναρπάζωμεν ἀναρπάζητε ἀναρπάζωσιν*
OptativeSingular ἀναρπάζοιμι ἀναρπάζοις ἀναρπάζοι
Dual ἀναρπάζοιτον ἀναρπαζοίτην
Plural ἀναρπάζοιμεν ἀναρπάζοιτε ἀναρπάζοιεν
ImperativeSingular ἀνάρπαζε ἀναρπαζέτω
Dual ἀναρπάζετον ἀναρπαζέτων
Plural ἀναρπάζετε ἀναρπαζόντων, ἀναρπαζέτωσαν
Infinitive ἀναρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναρπαζων ἀναρπαζοντος ἀναρπαζουσα ἀναρπαζουσης ἀναρπαζον ἀναρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναρπάζομαι ἀναρπάζει, ἀναρπάζῃ ἀναρπάζεται
Dual ἀναρπάζεσθον ἀναρπάζεσθον
Plural ἀναρπαζόμεθα ἀναρπάζεσθε ἀναρπάζονται
SubjunctiveSingular ἀναρπάζωμαι ἀναρπάζῃ ἀναρπάζηται
Dual ἀναρπάζησθον ἀναρπάζησθον
Plural ἀναρπαζώμεθα ἀναρπάζησθε ἀναρπάζωνται
OptativeSingular ἀναρπαζοίμην ἀναρπάζοιο ἀναρπάζοιτο
Dual ἀναρπάζοισθον ἀναρπαζοίσθην
Plural ἀναρπαζοίμεθα ἀναρπάζοισθε ἀναρπάζοιντο
ImperativeSingular ἀναρπάζου ἀναρπαζέσθω
Dual ἀναρπάζεσθον ἀναρπαζέσθων
Plural ἀναρπάζεσθε ἀναρπαζέσθων, ἀναρπαζέσθωσαν
Infinitive ἀναρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναρπαζομενος ἀναρπαζομενου ἀναρπαζομενη ἀναρπαζομενης ἀναρπαζομενον ἀναρπαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τήν τε γὰρ ἀρχὴν ὁ ἥλιοσ ἀνάγει καὶ ἀναρπάζει τοῦ ὕδατοσ τό τε λεπτότατον καὶ κουφότατον. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , viii.4)
  • τὸ μὲν γὰρ ἁλμυρὸν λείπεται αὐτοῦ ὑπὸ πάχεοσ καὶ βάρεοσ καὶ γίνεται ἅλεσ, τὸ δὲ λεπτότατον ὁ ἥλιοσ ἀναρπάζει ὑπὸ κουφότητοσ‧ ἀνάγει δὲ τὸ τοιοῦτο οὐκ ἀπὸ τῶν ὑδάτων μοῦνον τῶν λιμναίων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τῆσ θαλάσσησ καὶ ἐξ ἁπάντων ἐν ὁκόσοισι ὑγρόν τι ἔνεστιν. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , viii.6)
  • τεκμήριον δὲ μέγιστον‧ ὅταν ἄνθρωποσ ἐν ἡλίῳ βαδίζῃ ἢ καθίζῃ ἱμάτιον ἔχων, ὁκόσα μὲν τοῦ χρωτὸσ ὁ ἥλιοσ ἐφορᾷ, οὐχ ἱδρῳή ἄν‧ ὁ γὰρ ἥλιοσ ἀναρπάζει τὸ προφαινόμενον τοῦ ἱδρῶτοσ‧ ὁκόσα δὲ ὑπὸ τοῦ ἱματίου ἐσκέπασται ἢ ὑπ’ ἄλλου του, ἱδροῖ. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , viii.9)
  • ὁ δὲ ἐν Πελοποννήσῳ διατελῶν ἐπιξενοῦται Πέλοπι, καὶ τούτου παῖδα Χρύσιππον ἁρματοδρομεῖν διδάσκων ἐρασθεὶσ ἀναρπάζει. (Apollodorus, Library and Epitome, book 3, chapter 5 5:17)
  • θεὸσ ἄρα, θεὸσ αὐτὸσ ἐπάγει μετὰ Ῥωμαίων κάθαρσιν αὐτῷ πῦρ καὶ τὴν τοσούτων μιασμάτων γέμουσαν πόλιν ἀναρπάζει. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 121:2)

Synonyms

  1. to snatch up

  2. to rescue

  3. to carry off

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION