ἀλεής
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
ἀλεής
ἀλεές
Structure:
ἀλεη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Etym.: like a)leeino/s,
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὁ γὰρ χειμὼν κωλύει καὶ τῆσ γῆσ ἡ ψιλότησ, ὅτι οὐκ ἔστιν ἀλέη οὐδὲ σκέπη. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , xix.7)
- ἁνὴρ δ’ ἀνόμματοσ οὐδ’ ἔχων ἀρωγὰν ἐκτέταται νύχιοσ, ἀλεὴσ ὕπνοσ ἐσθλόσ, οὐ χερόσ, οὐ ποδόσ, οὔ τινοσ ἄρχων, ἀλλά τισ ὡσ Αἴ̈δᾳ παρακείμενοσ. (Sophocles, Philoctetes, choral, epode2)
- ἐσ γὰρ τὸ ζῆν τουτέοισι καὶ τὸ σμικρὸν αἷμα δυνατώτατον, καὶ ἡ ἀλέη τῆσ ζωῆσ τοῦ σκήνεοσ καὶ τῆσ τροφῆσ ἐόν· ἤν τε μεῖον τῆσ αἰτίησ, οὐδὲν μέγα ὤνησασ διὰ μεγάλου ἄκεοσ· ἔτι γὰρ ἡ αἰτίη μίμνει· κρέσσον δὲ ἐσ τὸ ἔλασσον ἁμαρτάνειν . (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 153)
- τάδε χρὴ συμμίσγειν τοῖσ ἐπιπλάσμασι , τὰ μὲν τήκοντα, τὰ δὲ ἐμπάσσοντα, τὰ δὲ ξὺν ἐλαίῳ προλεαίνοντα· ἐν μελικρή τῳ δὲ τὴν ἀλθαίηνκεκομμένην προεψεῖν · ἐπιπάσσειν δὲ τῷ ἕλκεϊ καὶ τοῦ καστορίου· οὐ σμικρὴ δὲ ἡ ἔνθεν ἀλέη ὅλῳ τῷ σκήνεϊ, ὅτι καὶ τὰ Ῥίγεα τὰ ἀπὸ τῶν ἑλκέων κακοήθεα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 257)
- ἐμὲ δ’ ἄξει ἀνὴρ ὅδε, τὸν σὺ κελεύεισ, αὐτίκ’ ἐπεί κε πυρὸσ θερέω ἀλέη τε γένηται. (Homer, Odyssey, Book 17 3:7)
- χρὴ ὦν ὀλιγοσιτίῃ χρέεσθαι ἐσ ἑκάστην ἡμέρην· ἀθρόον δὲ μὴ ἀσιτεῖν · ὑπομνήσιόσ τε γὰρ ἠδ’ ἀλέησ τῷ στομάχῳ χρέοσ ἀνὰ πᾶσαν τὴν ἡμέρην. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 105)
- οὔτε γὰρ περιρρέει ἐσ τὸ τῶν στρωμάτων αἶσχοσ· ἀχάριστον γὰρ τοῖσι κάμνουσι τὸ τοιόνδε, καὶ προσίζεται τῷ σκήνεϊ, ἔσ τε τὰ ξυντακέντα ὑπό τε τῆσ ἀλέησ ἀνεπόθη. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 179)
- αἱ δὲ πέδαι αὗται ἐν τῇσι ἐδεδέατο ἔτι καὶ ἐσ ἐμὲ ἦσαν σόαι ἐν Τεγέῃ περὶ τὸν νηὸν τῆσ Ἀλέησ Ἀθηναίησ κρεμάμεναι. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 66 5:2)
- τὴν μέν νυν φάτνην ταύτην τὴν Μαρδονίου ἀνέθεσαν ἐσ τὸν νηὸν τῆσ Ἀλέησ Ἀθηναίησ Τεγεῆται, τὰ δὲ ἄλλα ἐσ τὠυτό, ὅσα περ ἔλαβον, ἐσήνεικαν τοῖσι Ἕλλησι. (Herodotus, The Histories, book 9, chapter 70 4:2)