Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκήρυκτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀκήρυκτος ἀκήρυκτη ἀκήρυκτον

Structure: ἀ (Prefix) + κηρυκτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: khru/ssw

Sense

  1. unannounced, unproclaimed, sudden, in which no herald was admitted, implacable, without needing a flag of truce
  2. not proclaimed by heralds, inglorious
  3. with no tidings, not heard of

Examples

  • εἰ μὲν οὖν περὶ τῶν ἐξελασάντων αὐτοὺσ ὤμοσαν μηδέποτε εὐνοήσειν, λόγον εἶχεν εἰκότα, πᾶσι δὲ πόλεμον ἀνθρώποισ ἀκήρυκτον ἄρασθαι τούτουσ, εἴπερ ἔπραττον ὡσ αὐτὸσ λέγει κακῶσ, παρὰ πάντων βοηθείασ δεομένουσ ἄνοιαν οὐκ ἐκείνων, ἀλλὰ τοῦ ψευδομένου πάνυ πολλὴν παρίστησιν, ὅσ γε καὶ τοὔνομα θέσθαι τῇ πόλει ἀπὸ τῆσ ἱεροσυλίασ αὐτοὺσ ἐτόλμησεν εἰπεῖν, τοῦτο δὲ μετὰ ταῦτα παρατρέψαι· (Flavius Josephus, Contra Apionem, 353:1)
  • οὐχ ὁμολογοῦσι δὲ τῷ καλῷ πολεμεῖν τὸν ἄσπονδον καὶ ἀκήρυκτον πόλεμον; (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 13 8:1)
  • ἐπεὶ δ’ ὁ πεμφθεὶσ κῆρυξ Ἀνθεμόκριτοσ αἰτίᾳ τῶν Μεγαρέων ἀποθανεῖν ἔδοξε, γράφει ψήφισμα κατ’ αὐτῶν Χαρῖνοσ, ἄσπονδον μὲν εἶναι καὶ ἀκήρυκτον ἔχθραν, ὃσ δ’ ἂν ἐπιβῇ τῆσ Ἀττικῆσ Μεγαρέων θανάτῳ ζημιοῦσθαι, τοὺσ δὲ στρατηγούσ, ὅταν ὀμνύωσι τὸν πάτριον ὁρ́κον, ἐπομνύειν ὅτι καὶ δὶσ ἀνὰ πᾶν ἔτοσ εἰσ τὴν Μεγαρικὴν ἐμβαλοῦσι· (Plutarch, , chapter 30 3:2)
  • οὐχ οὕτω κακοεργὸν ἐχαλκεύσαντο μάχαιραν ἄνθρωποι, διὰ τὰσ ἐξαπίνησ ἐνέδρασ, οἱο͂ν ἀκήρυκτον, Καλλίστρατε, καὶ σὺ προσελθὼν ποιεῖσ μοι φονικῶν ἑξαμέτρων πόλεμον. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1361)
  • καὶ ἐκ τούτου ἐδόκει τοῖσ στρατηγοῖσ βέλτιον εἶναι δόγμα ποιήσασθαι τὸν πόλεμον ἀκήρυκτον εἶναι ἔστ’ ἐν τῇ πολεμίᾳ εἰε͂ν· (Xenophon, Anabasis, , chapter 3 6:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION