Sense

1. ill-timed, unseasonable, inopportune
2. importunate

Examples

• ἄνθρωπος ἄχαρις, μῦθος ἄκαιρος. ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται. (Septuagint, Liber Sirach 20:18)
• Μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιρος διήγησις, μάστιγες δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοφίας. (Septuagint, Liber Sirach 22:6)
• πολλὴ μὲν γὰρ ἐν τοῖς ἐπιθέτοις, ἄκαιρος δ ἐν ταῖς μετωνυμίαις, σκληρὰ δὲ καὶ οὐ σῴζουσα τὴν ἀναλογίαν ἐν ταῖς μεταφοραῖς γίγνεται, ἀλληγορίας τε περιβάλλεται μακρὰς καὶ πολλὰς οὔτε μέτρον ἐχούσας οὔτε καιρόν, σχήμασί τε ποιητικοῖς ἐσχάτην προσβάλλουσιν ἀηδίαν, καὶ μάλιστα τοῖς Γοργιείοις ἀκαίρως καὶ μειρακιωδῶς ἐναβρύνεται: (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 6:1)
• αἰτίαι τε τοῖς μὲν ἀνδράσιν ἄλλαι, ταῖς δὲ γυναιξὶν ἕτεραι, καὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτῶν τοῖς μὲν νέοις ἄλλαι, τοῖς δὲ γεγηρακόσιν διάφοροι, οἱο῀ν νέοις μὲν πλῆθος ^ ὡς τὸ πολύ, γέροντας δὲ καὶ διαβολὴ ἄκαιρος καὶ ὀργὴ ἄλογος πολλάκις κατ οἰκείων ἐμπεσοῦσα τὸ μὲν πρῶτον διετάραξεν, εἶτα κατ ὀλίγον ἐς μανίαν περιέτρεψεν. (Lucian, Abdicatus, (no name) 30:3)
• ἢν δέ ποτε καὶ τὰ ἄριστα πράξῃς, καὶ ἴδῃ σε καὶ προσκαλέσας ἔρηταί τι ὧν ἂν τύχῃ, τότε δὴ τότε πολὺς μὲν ὁ ἱδρώς, ἀθρόος δὲ ὁ ἴλιγγος καὶ τρόμος ἄκαιρος καὶ γέλως τῶν παρόντων ἐπὶ τῇ ἀπορίᾳ. (Lucian, De mercede, (no name) 11:1)

Similar forms

• ἄκαιρον (55)
• ἀκαίρως (38)
• ἀκαίρου (15)
• ἄκαιρος (15)
• ἀκαιρίαν (12)
• ἀκαίρους (10)
• ἀκαιρίας (9)
• ἀκαίροις (6)
• ἄκαιρόν (5)
• ἄκαιρα (5)
• ἀκαιρία (5)
• ἀκαίρῳ (5)
• ἀκαίρων (4)
• ἀκαιρίμαν (3)
• ἄκαιροι (3)
• ἄκαιρός (2)
• ἀκαιρίαι (1)
• ἀκαίροισι (1)
• ἀκαιρεῖν (1)
• ἀκαιριῶν (1)
• ἀκαιρούς (1)
• ἀκαιρίᾳ (1)
• ἀκαιρότερα (1)
• ἅ᾿καιρον (1)
• ἄκαιρ (1)
• ἀκαιρίῃ (1)
• ἄκαιρὸν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.