σκῶμμα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
σκῶμμα
σκῶμματος
Structure:
σκωμματ
(Stem)
Sense
- a jest, joke, gibe, scoff, a joke, a pun
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πείθου δὴ καὶ τοῦτό μοι ἐπίνευσον εἴ τισ ὥσπερ σὺ ἀπαίδευτοσ ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία, οὐ σκώμματα οὗτοσ εἰσ ἀπαιδευσίαν καθ’ ἑαυτοῦ ἐκφέροι; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 5:12)
- ἀγανακτήσαντοσ δὲ ἐκείνου ἐπὶ τῷ τῆσ ἀμφιβολίασ σκώμματι καὶ ; (Lucian, (no name) 15:2)
- εἶτά μοι εἰσ τὸ αὐτὸ φέρων συγκαθεῖρξεν τὸ σκῶμμα καὶ τὸν ἰάμβον καὶ κυνισμὸν καὶ τὸν Εὔπολιν καὶ τὸν Ἀριστοφάνη, δεινοὺσ ἄνδρασ ἐπικερτομῆσαι τὰ σεμνὰ καὶ χλευάσαι τὰ ὀρθῶσ ἔχοντα. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 33:9)
- καὶ εἴ γε σοι τοῦτο βούλεται εἶναι ὁ Προμηθεύσ, πάνυ εὐστόχωσ ἀποτετόξευται καὶ ἐσ τὴν Ἀττικὴν δριμύτητα τῶν σκωμμάτων, ἐπεὶ καὶ εὔθρυπτα ἡμῖν τὰ ἔργα, ὥσπερ ἐκείνοισ τὰ χυτρίδια, καὶ μικρόν τισ λίθον ἐμβαλὼν συντρίψειεν ἂν πάντα. (Lucian, Prometheus es in verbis 5:5)
- καίτοι τάσ γε ἀπάτασ, ὦ Ἑρμῆ, τὰσ τοιαύτασ συμποτικὰσ οὔσασ οὐ χρή, οἶμαι, ἀπομνημονεύειν, ἀλλ’ εἰ καί τι ἡμάρτηται μεταξὺ εὐωχουμένων, παιδιὰν ἡγεῖσθαι καὶ αὐτοῦ ἐν τῷ συμποσίῳ καταλιπεῖν τὴν ὀργὴν ἐσ δὲ τὴν αὔριον ταμιεύεσθαι τὸ μῖσοσ καὶ μνησικακεῖν καὶ ἑώλόν τινα μῆνιν διαφυλάττειν, ἄπαγε, οὔτε θεοῖσ πρέπον οὔτε ἄλλωσ βασιλικὸν ἢν γοῦν ἀφέλῃ τισ τῶν συμποσίων τὰσ κομψείασ ταύτασ, ἀπάτην καὶ σκώμματα καὶ τὸ διασιλλαίνειν καὶ ἐπιγελᾶν, τὸ καταλειπόμενόν ἐστι μέθη καὶ κόροσ καὶ σιωπή, σκυθρωπὰ καὶ ἀτερπῆ πράγματα καὶ ἥκιστα συμποσίῳ πρέποντα. (Lucian, Prometheus, (no name) 8:1)
- ἀνασχέσθαι καὶ ἐπαληθεύειν τὸ σκῶμμα καὶ τὴν Θαΐδα ἐᾶν τυραννεῖν τοῦ συμποσίου; (Lucian, Dialogi meretricii, 2:9)
- μηδεὶσ τὸν ἄργυρον ἢ τὴν ἐσθῆτα ἐξεταζέτω μηδὲ ἀναγραφέτω ἐν τῇ ἑορτῇ μηδὲ γυμναζέσθω Κρονίοισ μηδὲ λόγουσ ἀσκεῖν ἢ ἐπιδείκνυσθαι, πλὴν εἴ τινεσ ἀστεῖοι καὶ φαιδροὶ σκῶμμα καὶ παιδιὰν ἐμφαίνοντεσ. (Lucian, Saturnalia, 1:5)
- καίτοι ἐκεῖνοι μὲν καθ’ ἑνὸσ ἀνδρὸσ ἐτόλμων τοιαῦτα, καὶ ἐν Διονυσίοισ ἐφειμένον αὐτὸ ἔδρων, καὶ τὸ σκῶμμα ἐδόκει μέροσ τι τῆσ ἑορτῆσ, καὶ ὁ θεὸσ ἴσωσ ἔχαιρε ^ φιλόγελώσ τισ ὤν. (Lucian, Piscator, (no name) 25:5)
- οὐδὲ γὰρ ἀρχὰσ ἔχει μεγάλασ ἀεὶ καὶ ἰσχυράσ, ἀλλὰ καὶ σκῶμμα καὶ παιδιὰ καὶ τὸ γελάσαι τινὰ καὶ τὸ διανεῦσαι καὶ πολλὰ τοιαῦτα πολλοὺσ εἰσ ὀργὴν καθίστησιν, ὥσπερ ἡ Ἑλένη τὴν ἀδελφιδῆν προσαγορεύσασα παρθένε μακρὸν δὴ μῆκοσ Ἠλέκτρα χρόνου παρώξυνεν εἰπεῖν ὀψέ γε φρονεῖσ εὖ, τότε λιποῦσ’ αἰσχρῶσ δόμουσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 3 6:1)