Ancient Greek-English Dictionary Language

Φωκεύς

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Φωκεύς Φωκέως

Structure: Φωκευ (Stem) + ς (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Phocis; a Phocian

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοιαῦτ’ ἀφελὼν κακὰ καὶ φόρτον καὶ βωμολοχεύματ’ ἀγεννῆ ἐποίησε τέχνην μεγάλην ἡμῖν κἀπύργωσ’ οἰκοδομήσασ ἔπεσιν μεγάλοισ καὶ διανοίαισ καὶ σκώμμασιν οὐκ ἀγοραίοισ, οὐκ ἰδιώτασ ἀνθρωπίσκουσ κωμῳδῶν οὐδὲ γυναῖκασ, ἀλλ’ Ἡρακλέουσ ὀργήν τιν’ ἔχων τοῖσι μεγίστοισ ἐπεχείρει, διαβὰσ βυρσῶν ὀσμὰσ δεινὰσ κἀπειλὰσ βορβοροθύμουσ, καὶ πρῶτον μὲν μάχομαι πάντων αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, οὗ δεινόταται μὲν ἀπ’ ὀφθαλμῶν Κύννησ ἀκτῖνεσ ἔλαμπον, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ’ εἶχεν χαράδρασ ὄλεθρον τετοκυίασ, φώκησ δ’ ὀσμήν, Λαμίασ ὄρχεισ ἀπλύτουσ, πρωκτὸν δὲ καμήλου. (Aristophanes, Peace, Parabasis, parabasis5)
  • οὐδ’ ὅτε πρῶτόν γ’ ἦρξε διδάσκειν, ἀνθρώποισ φήσ’ ἐπιθέσθαι, ἀλλ’ Ἡρακλέουσ ὀργήν τιν’ ἔχων τοῖσι μεγίστοισ ἐπιχειρεῖν, θρασέωσ ξυστὰσ εὐθὺσ ἀπ’ ἀρχῆσ αὐτῷ τῷ καρχαρόδοντι, οὗ δεινόταται μὲν ἀπ’ ὀφθαλμῶν Κύννησ ἀκτῖνεσ ἔλαμπον, ἑκατὸν δὲ κύκλῳ κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων ἐλιχμῶντο περὶ τὴν κεφαλήν, φωνὴν δ’ εἶχεν χαράδρασ ὄλεθρον τετοκυίασ, φώκησ δ’ ὀσμήν, Λαμίασ ὄρχεισ ἀπλύτουσ, πρωκτὸν δὲ καμήλου. (Aristophanes, Wasps, Parabasis, parabasis7)
  • "ὥσπερ γὰρ ὑαίνησ χολὴ καὶ φώκησ πυτία, θηρίων τἄλλα μιαρῶν, ἔχουσί τι πρὸσ τὰσ νόσουσ χρήσιμον, οὕτωσ ἐνίοισ δηγμοῦ δεομένοισ καὶ κολάσεωσ ἐμβαλὼν ὁ θεὸσ πικρίαν τινὰ τυράννου δυσμείλικτον καὶ τραχύτητα χαλεπὴν ἄρχοντοσ, οὐ πρότερον ἐξεῖλε τὸ λυποῦν καὶ ταράττον ἢ τὸ νοσοῦν ἀπαλλάξαι καὶ καθῆραι. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 7 3:6)
  • ἴθ’, ὦ γύναι, δήλωσον εἰσελθοῦσ’ ὅτι Φωκῆσ ματεύουσ’ ἄνδρεσ Αἴγισθόν τινεσ, οἴμοι τάλαιν’, οὐ δή ποθ’ ἧσ ἠκούσαμεν φήμησ φέροντεσ ἐμφανῆ τεκμήρια; (Sophocles, episode7)
  • τίσ οἶδεν ὑμῶν ποῦ ποθ’ οἱ Φωκῆσ ξένοι, οὕσ φασ’ Ὀρέστην ἡμὶν ἀγγεῖλαι βίον λελοιπόθ’ ἱππικοῖσιν ἐν ναυαγίοισ; (Sophocles, episode1)

Synonyms

  1. an inhabitant of Phocis

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION