Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἑλλήνιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: Ἑλλήνιος Ἑλληνίᾱ Ἑλλήνιον

Structure: Ἑλληνι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: E(=llhniko/s, Hdt., etc.

Sense

  1. Greek (generally used as an epithet for various gods, especially Zeus)

Examples

  • Θεστορίδησ δ’ ἄρα μάντισ ἐύσκοποσ ἵστατο Κάλχασ, οἱᾶ́ τε θεσπίζων, ἐδόκει δέ τε θέσφατα κεύθειν, ἢ στρατὸν οἰκτείρων Ἑλλήνιον, ἢ ἔτι θυμῷ δειμαίνων βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνησ. (Unknown, Greek Anthology, book 2, chapter 1 10:3)
  • τὸ μέν νυν μέγιστον αὐτῶν τέμενοσ, καὶ ὀνομαστότατον ἐὸν καὶ χρησιμώτατον, καλεύμενον δὲ Ἑλλήνιον, αἵδε αἱ πόλιεσ εἰσὶ αἱ ἱδρυμέναι κοινῇ, Ιὥνων μὲν Χίοσ καὶ Τέωσ καὶ Φώκαια καὶ Κλαζομεναί, Δωριέων δὲ Ῥόδοσ καὶ Κνίδοσ καὶ Ἁλικαρνησσὸσ καὶ Φάσηλισ, Αἰολέων δὲ ἡ Μυτιληναίων μούνη. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 178 3:1)
  • ἡμεῖσ δὲ Δία τε Ἑλλήνιον αἰδεσθέντεσ καὶ τὴν Ἑλλάδα δεινὸν ποιεύμενοι προδοῦναι οὐ καταινέσαμεν ἀλλ’ ἀπειπάμεθα, καίπερ ἀδικεόμενοι ὑπ’ Ἑλλήνων καὶ καταπροδιδόμενοι, ἐπιστάμενοί τε ὅτι κερδαλεώτερον ἐστὶ ὁμολογέειν τῷ Πέρσῃ μᾶλλον ἤ περ πολεμέειν· (Herodotus, The Histories, book 9, chapter 7A 3:1)
  • τὸ δὲ χωρίον, ὃ καλοῦσιν Ἑλλήνιον, ἐστὶν εἰρημένον ὡσ οἱ τῶν Ἑλλήνων Ξέρξην διαβαίνοντα ἐσ τὴν Εὐρώπην παρεσκευάζοντο ἀμυνούμενοι, κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον βουλευσάμενοι τρόπον ὅντινα ἀνθέξουσιν. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 12 9:1)
  • παρὰ δὲ τὸ Ἑλλήνιον Ἀρσινόησ ἱερόν, Λευκίππου τε θυγατρὸσ καὶ γυναικῶν τῶν Πολυδεύκουσ καὶ Κάστοροσ ἀδελφῆσ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 12 12:4)

Synonyms

  1. Greek

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION