Hellas Alive Dictionary - Διονυσος

Ancient Greek-English Dictionary

Διόνυσος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Διόνυσος Διόνυση Διόνυσον

Structure: Διονυς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

Dionysus

Declension

First/Second declension

		Masculine	Feminine	Neuter
Singular	Nominative	Διόνυσος	Διόνύση	Διόνυσον
	Genitive	Διονύσου	Διόνύσης	Διονύσου
	Dative	Διονύσῳ	Διόνύσῃ	Διονύσῳ
	Accusative	Διόνυσον	Διόνύσην	Διόνυσον
	Vocative	Διόνυσε	Διόνύση	Διόνυσον
Dual	N/A/V	Διονύσω	Διόνύσᾱ	Διονύσω
Dual	G/D	Διονύσοιν	Διόνύσαιν	Διονύσοιν
Plural	Nominative	Διόνυσοι	Διό́νυσαι	Διόνυσα
	Genitive	Διονύσων	Διόνυσῶν	Διονύσων
	Dative	Διονύσοις	Διόνύσαις	Διονύσοις
	Accusative	Διονύσους	Διόνύσᾱς	Διόνυσα
	Vocative	Διόνυσοι	Διό́νυσαι	Διόνυσα

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	Διόνυσος Διονύσου	Διονυσότερος Διονυσοτέρου	Διονυσότατος Διονυσοτάτου
Adverb	Διονύσως	Διονυσότερον	Διονυσότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

οἱ Ἰνδοὶ δὲ καὶ οἱ ἐλέφαντεσ αὐτῶν αὐτίκα ἐγκλίναντεσ σὺν οὐδενὶ κόσμῳ ἔφευγον οὐδ’ ἐντὸσ βέλουσ γενέσθαι ὑπομείναντεσ, καὶ τέλοσ κατὰ κράτοσ ἑαλώκεσαν καὶ αἰχμάλωτοι ἀπήγοντο ὑπὸ τῶν τέωσ καταγελωμένων, ἔργῳ μαθόντεσ ὡσ οὐκ ἐχρῆν ἀπὸ τῆσ πρώτησ ἀκοῆσ καταφρονεῖν ξένων στρατοπέδων, ἀλλά τί πρὸσ τὸν Διόνυσον ὁ Διόνυσοσ οὗτοσ; (Lucian, (no name) 4:4)
μόνην δὲ τὴν Ἀθηνᾶν ἔφυσεν ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ κεφαλῆσ ὑπ’ αὐτὸν ἀτεχνῶσ τὸν ἐγκέφαλον συλλαβών τὸν μὲν γὰρ Διόνυσον ἡμιτελῆ, φασίν, ἐκ τῆσ μητρὸσ ἔτι καιομένησ ἁρπάσασ ἐν τῷ μηρῷ φέρων κατώρυξε κᾆτα ἐξέτεμεν τῆσ ὠδῖνοσ ἐνστάσησ. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 5:6)
καί μιν οἱ μὲν ἐσ Διόνυσον, ἄλλοι δὲ ἐσ Δευκαλίωνα, οἱ δὲ ἐσ Σεμίραμιν ἄγουσιν καὶ γὰρ δὴ ὦν ἐπὶ τῇ κορυφῇ αὐτοῦ περιστερὴ χρυσέη ἐφέστηκεν, τοὔνεκα δὴ μυθέονται Σεμιράμιοσ ἔμμεναι τόδε σημήιον. (Lucian, De Syria dea, (no name) 33:4)
ὅθεν καὶ Ἀγανορί[δασ ἐν ἑπταπύλοισ[ι Θήβαισ Κάδμοσ Σεμέλ[αν φύτευσεν, ἃ τὸν ὀρσιβάκχαν τίκτεν Διόνυσον, [! (Bacchylides, , dithyrambs, ode 19 3:14)
Ἐσ τὴν Νῦσαν ἀποκομίσασ ἔδωκα ταῖσ Νυμφαισ ἀνατρέφειν Διόνυσον ἐπονομασθέντα. (Lucian, Dialogi deorum, 4:9)

Synonyms

Dionysus
- Διονυσιακός (belonging to Dionysus)

Νῦσα ()
νυκτέλιος (nightly)
ὀργιασμός (celebration of orgies)
ἀρχαιότης (antiquity)
Διόσκοροι (the sons of Zeus)
σώτειρα (Juno Sospita))
μυστικός (secret)
Ἡρακλέης (Heracles)
Δίκτυννα (goddess of the chase)
πανός (a torch)
ἀμπέλινος (of the vine)
ταυροπόλος (worshipped at Tauris)
Ἐφέσια (the feast of Ephesian Artemis)
θεσμοφόρια (an ancient festival held by the Athenian women in honour of Demeter)
Ἑλλήνιος (Greek)
Ἀμυκλαῖον (the temple of Amyclaean Apollo)
Εὔιος (Euios)
Λευκοθέα (the white goddess)
Ἑρμαφρόδιτος (an hermaphrodite)
βούλιος (sage)
πρόπολος (employing oneself before)
σύμβωμος (worshipped on a common altar)
Ἥρα (Hera)
μύστης (one who has been initiated)
ξόανον (an image of carved wood)
Δημήτηρ (Demeter)
Τιτανομαχίᾱ (a battle of Titans)
Σίβυλλα (a Sibyl)
ἀγρότερος (wild)
λαφύστιος (gluttonous)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

Διόνυσος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

Dionysus

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

Διόνυσος

Sense

Declension

Examples

Synonyms

Dionysus

Related

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어