Epictetus, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 49:

οὕτωσ κἀνταῦθα. τοῦ ἐπὶ θύρασ ἐλθεῖν ἄξιον τὸ πρᾶγμα· ἔστω, ἀφίξομαι. τοῦ διαλεχθῆναι οὕτωσ· ἔστω, διαλεχθήσομαι. ἀλλὰ καὶ τὴν χεῖρα δεῖ καταφιλῆσαι καὶ θωπεῦσαι δι’ ἐπαίνου. ἄπαγε, ταλάντου ἐστίν· οὐ λυσιτελεῖ μοι οὐδὲ τῇ πόλει οὐδὲ τοῖσ φίλοισ ἀπολέσαι καὶ πολίτην ἀγαθὸν καὶ φίλον. Ἀλλὰ δόξεισ μὴ προτεθυμῆσθαι μὴ ἀνύσασ.