Epictetus, Works, book 3, Πῶσ φέρειν δεῖ τὰσ νόσουσ.

(에픽테토스, Works, book 3, Πῶσ φέρειν δεῖ τὰσ νόσουσ.)

Ἑκάστου δόγματοσ ὅταν ἡ χρεία παρῇ, πρόχειρον αὐτὸ ἔχειν δεῖ· ἐπ’ ἀρίστῳ τὰ περὶ ἀρίστου, ἐν βαλανείῳ τὰ περὶ βαλανείου, ἐν κοίτῃ τὰ περὶ κοίτησ. πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων λογίσασθαι ἕκαστα·

3πῇ παρέβην;

τί δ’ ἔρεξα; τί μοι δέον οὐ τετέλεσται; ἀρξάμενοσ δ’ ἀπὸ τοῦδε ἐπέξιθι· καὶ μετέπειτα δειλὰ μὲν ῥέξασ ἐπιπλήσσεο, χρηστὰ δὲ τέρπου. καὶ τούτουσ τοὺσ στίχουσ κατέχειν χρηστικῶσ, οὐχ ἵνα δι’ αὐτῶν ἀναφωνῶμεν, ὡσ διὰ τοῦ Παιὰν Ἄπολλον. πάλιν ἐν πυρετῷ τὰ πρὸσ τοῦτο·

μή, ἂν πυρέξωμεν, ἀφιέναι πάντα καὶ ἐπιλανθάνεσθαι·

"ἂν ἐγὼ ἔτι φιλοσοφήσω, ὃ θέλει γινέσθω. πού ποτ’ ἀπελθόντα τοῦ σωματίου ἐπιμελεῖσθαι " εἴ τε καὶ πυρετὸσ οὐκ ἔρχεται. τὸ δὲ φιλοσοφῆσαι τί ἐστιν;

οὐχὶ παρασκευάσασθαι πρὸσ τὰ συμβαίνοντα; οὐ παρακολουθεῖσ οὖν, ὅτι τοιοῦτόν τι λέγεισ "ἂν ἔτι ἐγὼ παρασκευάσωμαι πρὸσ τὸ πρᾴωσ φέρειν τὰ συμβαίνοντα, ὃ θέλει γινέσθω"; οἱο͂ν εἴ τισ πληγὰσ λαβὼν ἀποσταίη τοῦ παγκρατιάζειν. ἀλλ’ ἐκεῖ μὲν ἔξεστι καταλῦσαι καὶ μὴ δέρεσθαι, ἐνθάδε δ’ ἂν καταλύσωμεν φιλοσοφοῦντεσ, τί ὄφελοσ;

τί οὖν δεῖ λέγειν αὐτὸν ἐφ’ ἑκάστου τῶν τραχέων; ὅτι "ἕνεκα τούτου ἐγυμναζόμην, ἐπὶ τοῦτο ἤσκουν" 3. ὁ θεόσ σοι λέγει "δόσ μοι ἀπόδειξιν, εἰ νομίμωσ ἤθλησασ, εἰ ἔφαγεσ ὅσα δεῖ, εἰ ἐγυμνάσθησ, εἰ τοῦ ἀλείπτου ἤκουσασ"· εἶτ’ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ ἔργου καταμαλακίζῃ;

νῦν τοῦ πυρέττειν καιρόσ ἐστιν, τοῦτο καλῶσ γινέσθω· τοῦ διψᾶν, δίψα καλῶσ· τοῦ πεινᾶν, πείνα καλῶσ. οὐκ [ἐξ]ἔστιν ἐπὶ σοί;

τίσ σε κωλύσει; ἀλλὰ πιεῖν μὲν κωλύσει ὁ ἰατρόσ, καλῶσ δὲ διψᾶν οὐ δύναται· καὶ φαγεῖν μὲν κωλύσει, πεινᾶν δὲ καλῶσ οὐ δύναται. Ἀλλ’ οὐ φιλολογῶ; ‐ Τίνοσ δ’ ἕνεκα φιλολογεῖσ;

ἀνδράποδον, οὐχ ἵνα εὐροῇσ; οὐχ ἵνα εὐσταθῇσ; οὐχ ἵνα κατὰ φύσιν ἔχῃσ καὶ διεξάγῃσ; τί κωλύει πυρέσσοντα κατὰ φύσιν ἔχειν τὸ ἡγεμονικόν;

ἐνθάδ’ ὁ ἔλεγχοσ τοῦ πράγματοσ, ἡ δοκιμασία τοῦ φιλοσοφοῦντοσ. μέροσ γάρ ἐστι καὶ τοῦτο τοῦ βίου, ὡσ περίπατοσ, ὡσ πλοῦσ, ὡσ ὁδοιπορία, οὕτωσ καὶ πυρετόσ. μή τι περιπατῶν ἀναγιγνώσκεισ;

‐ Οὔ. ‐ Οὕτωσ οὐδὲ πυρέσσων. ἀλλ’ ἂν καλῶσ περιπατῇσ, ἔχεισ τὸ τοῦ περιπατοῦντοσ· ἂν καλῶσ πυρέξῃσ, ἔχεισ τὰ τοῦ πυρέσσοντοσ. τί ἐστι καλῶσ πυρέσσειν;

μὴ θεὸν μέμψασθαι, μὴ ἄνθρωπον, μὴ θλιβῆναι ὑπὸ τῶν γινομένων, εὖ καὶ καλῶσ προσδέχεσθαι τὸν θάνατον, ποιεῖν τὰ προστασσόμενα· ὅταν ὁ ἰατρὸσ εἰσέρχηται, μὴ φοβεῖσθαι, τί εἴπῃ, μηδ’ ἂν εἴπῃ "κομψῶσ ἔχεισ", ὑπερχαίρειν· τί γάρ σοι ἀγαθὸν εἶπεν; ὅτε γὰρ ὑγίαινεσ, τί σοι ἦν ἀγαθόν; μηδ’ ἂν εἴπῃ "κακῶσ ἔχεισ", ἀθυμεῖν·

τί γάρ ἐστι τὸ κακῶσ ἔχειν; ἐγγίζειν τῷ διαλυθῆναι τὴν ψυχὴν ἀπὸ τοῦ σώματοσ. τί οὖν δεινόν ἐστιν; ἐὰν νῦν μὴ ἐγγίσῃσ, ὕστερον οὐκ ἐγγιεῖσ; ἀλλὰ ὁ κόσμοσ μέλλει ἀνατρέπεσθαι σοῦ ἀποθανόντοσ; τί οὖν κολακεύεισ τὸν ἰατρόν;

τί λέγεισ "ἐὰν σὺ θέλῃσ, κύριε, καλῶσ ἕξω"; τί παρέχεισ αὐτῷ ἀφορμὴν τοῦ ἐπᾶραι ὀφρῦν; οὐχὶ δὲ τὴν αὑτοῦ ἀξίαν αὐτῷ ἀποδίδωσ, ὡσ σκυτεῖ περὶ τὸν πόδα, ὡσ τέκτονι περὶ τὴν οἰκίαν, οὕτωσ καὶ τῷ ἰατρῷ περὶ τὸ σωμάτιον, τὸ οὐκ ἐμόν, τὸ φύσει νεκρόν; τούτων ὁ καιρόσ ἐστι τῷ πυρέσσοντι· ἂν ταῦτα ἐκπληρώσῃ, ἔχει τὰ αὑτοῦ. οὐ γάρ ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσόφου ταῦτα τὰ ἐκτὸσ τηρεῖν, οὔτε τὸ οἰνάριον οὔτε τὸ ἐλάδιον οὔτε τὸ σωμάτιον, ἀλλὰ τί;

τὸ ἴδιον ἡγεμονικόν. τὰ δ’ ἔξω πῶσ; μέχρι τοῦ μὴ ἀλογίστωσ κατὰ ταῦτα ἀναστρέφεσθαι. ποῦ οὖν ἔτι καιρὸσ τοῦ φοβεῖσθαι;

ποῦ οὖν ἔτι καιρὸσ ὀργῆσ; ποῦ φόβου περὶ τῶν ἀλλοτρίων, περὶ τῶν μηδενὸσ ἀξίων; δύο γὰρ ταῦτα πρόχειρα ἔχειν δεῖ·

ὅτι ἔξω τῆσ προαιρέσεωσ οὐδέν ἐστιν οὔτε ἀγαθὸν οὔτε κακὸν καὶ ὅτι οὐ δεῖ προηγεῖσθαι τῶν πραγμάτων, ἀλλ’ ἐπακολουθεῖν. "οὐκ ἔδει οὕτωσ μοι προσενεχθῆναι τὸν ἀδελφόν.

" οὔ· ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐκεῖνοσ ὄψεται. ἐγὼ δ’, ὡσ ἂν προσενεχθῇ, αὐτὸσ ὡσ δεῖ χρήσομαι τοῖσ πρὸσ ἐκεῖνον. τοῦτο γὰρ ἐμόν ἐστιν, ἐκεῖνο δ’ ἀλλότριον·

τοῦτο οὐδεὶσ κωλῦσαι δύναται, ἐκεῖνο κωλύεται.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION