헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́05́05́

(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ διὰ νόσον ἀπαλλαττομένουσ.)

Νοσῶ, φησίν, ἐνθάδε καὶ βούλομαι ἀπιέναι εἰσ οἶκον. ‐ Ἐν οἴκῳ γὰρ ἄνοσοσ ἦσ σύ;

οὐ σκοπεῖσ, εἴ τι ποιεῖσ ἐνθάδε τῶν πρὸσ τὴν προαίρεσιν τὴν σαυτοῦ φερόντων, ἵν’ ἐπανορθωθῇ; εἰ μὲν γὰρ μηδὲν ἀνύεισ, περισσῶσ καὶ ἦλθεσ. ἄπιθι, ἐπιμελοῦ τῶν ἐν οἴκῳ.

εἰ γὰρ μὴ δύναταί σου τὸ ἡγεμονικὸν σχεῖν κατὰ φύσιν, τό γ’ ἀγρίδιον δυνήσεται· τό γε κερμάτιον αὐξήσεισ, τὸν πατέρα γηροκομήσεισ, ἐν τῇ ἀγορᾷ ἀναστραφήσῃ, ἄρξεισ· κακὸσ κακῶσ τί ποτε ποιήσεισ τῶν ἑξῆσ. εἰ δὲ παρακολουθεῖσ σαυτῷ, ὅτι ἀποβάλλεισ τινὰ δόγματα φαῦλα καὶ ἄλλ’ ἀντ’ αὐτῶν ἀναλαμβάνεισ καὶ τὴν σαυτοῦ στάσιν μετατέθεικασ ἀπὸ τῶν ἀπροαιρέτων ἐπὶ τὰ προαιρετικά, κἄν ποτ’ εἴπῃσ "οἴμοι", οὐ λέγεισ διὰ τὸν πατέρα, τὸν ἀδελφόν, ἀλλὰ " 3δι’ ἐμέ", ἔτι ὑπολογίζῃ νόσον;

οὐκ οἶδασ, ὅτι καὶ νόσοσ καὶ θάνατοσ καταλαβεῖν ἡμᾶσ ὀφείλουσίν τί ποτε ποιοῦντασ;

τὸν γεωργὸν γεωργοῦντα καταλαμβάνουσι, τὸν ναυτικὸν πλέοντα. σὺ τί θέλεισ ποιῶν καταληφθῆναι;

τί ποτε μὲν γὰρ ποιοῦντά σε δεῖ καταληφθῆναι. εἴ τι ἔχεισ τούτου κρεῖσσον ποιῶν καταληφθῆναι, ποίει ἐκεῖνο. Ἐμοὶ μὲν γὰρ καταληφθῆναι γένοιτο μηδενὸσ ἄλλου ἐπιμελουμένῳ ἢ τῆσ προαιρέσεωσ τῆσ ἐμῆσ, ἵν’ ἀπαθήσ, ἵν’ ἀκώλυτοσ, ἵν’ ἀνανάγκαστοσ, ἵν’ ἐλεύθεροσ.

ταῦτα ἐπιτηδεύων θέλω εὑρεθῆναι, ἵν’ εἰπεῖν δύνωμαι τῷ θεῷ "μή τι παρέβην σου τὰσ ἐντολάσ;

μή τι πρὸσ ἄλλα ἐχρησάμην ταῖσ ἀφορμαῖσ ἃσ ἔδωκασ; μή τι ταῖσ αἰσθήσεσιν ἄλλωσ, μή τι ταῖσ προλήψεσιν; μή τί σοί ποτ’ ἐνεκάλεσα; μή τι ἐμεμψάμην σου τὴν διοίκησιν;

ἐνόσησα, ὅτε ἠθέλησασ· καὶ οἱ ἄλλοι, ἀλλ’ ἐγὼ ἑκών. πένησ ἐγενόμην σου θέλοντοσ, ἀλλὰ χαίρων. οὐκ ἦρξα, ὅτι σὺ οὐκ ἠθέλησασ· οὐδέποτ’ ἐπεθύμησα ἀρχῆσ. μή τί με τούτου ἕνεκα στυγνότερον εἶδεσ; μὴ οὐ προσῆλθόν σοί ποτε φαιδρῷ τῷ προσώπῳ, ἕτοιμοσ εἴ τι ἐπιτάσσεισ, εἴ τι σημαίνεισ; νῦν με θέλεισ ἀπελθεῖν ἐκ τῆσ πανηγύρεωσ·

ταῦτά με ἐνθυμούμενον, ταῦτα γράφοντα, ταῦτα ἀναγιγνώσκοντα καταλάβοι ὁ θάνατοσ. Ἀλλ’ ἡ μήτηρ μου τὴν κεφαλὴν νοσοῦντοσ οὐ κρατήσει.

‐ Ἄπιθι τοίνυν πρὸσ τὴν μητέρα· ἄξιοσ γὰρ εἶ τὴν κεφαλὴν κρατούμενοσ νοσεῖν. ‐ Ἀλλ’ ἐπὶ κλιναρίου κομψοῦ ἐν οἴκῳ κατεκείμην.

‐ Ἄπιθί σου ἐπὶ τὸ κλινάριον· ἢ ὑγιαίνων ἄξιοσ εἶ ἐπὶ τοιούτου κατακεῖσθαι. μὴ τοίνυν ἀπόλλυε, ἃ δύνασαι ἐκεῖ ποιεῖν. Ἀλλ’ ὁ Σωκράτησ τί λέγει; "ὥσπερ ἄλλοσ τισ", φησίν, "χαίρει[ν] τὸν ἀγρὸν τὸν αὑτοῦ ποιῶν κρείσσονα, ἄλλοσ τὸν ἵππον, οὕτωσ ἐγὼ καθ’ ἡμέραν χαίρω παρακολουθῶν ἐμαυτῷ βελτίονι γινομένῳ" 3.

‐ Πρὸσ τί; μή τι πρὸσ λεξείδια;

‐ Ἄνθρωπε, εὐφήμει. ‐ Μή τι πρὸσ θεωρημάτια; ‐ Τί ποιεῖσ; ‐ Καὶ μὴν οὐ βλέπω, τί ἐστιν ἄλλο, περὶ ὃ ἀσχολοῦνται οἱ φιλόσοφοι. ‐ Οὐδέν σοι δοκεῖ εἶναι τὸ μηδέποτε ἐγκαλέσαι τινί, μὴ θεῷ, μὴ ἀνθρώπῳ·

μὴ μέμψασθαι μηδένα· τὸ αὐτὸ πρόσωπον ἀεὶ καὶ ἐκφέρειν καὶ εἰσφέρειν; ταῦτα ἦν, ἃ ᾔδει ὁ Σωκράτησ, καὶ ὅμωσ οὐδέποτε εἶπεν, ὅτι οἶδέν τι ἢ διδάσκει.

εἰ δέ τισ λεξείδια ᾔτει ἢ θεωρημάτια, ἀπῆγεν πρὸσ Πρωταγόραν, πρὸσ Ἱππίαν. καὶ γὰρ εἰ λάχανά τισ ζητῶν ἐλήλυθεν, πρὸσ τὸν κηπουρὸν ἂν αὐτὸν ἀπήγαγεν· τίσ οὖν ὑμῶν ἔχει ταύτην τὴν ἐπιβολήν; ἐπεί τοι εἰ εἴχετε, καὶ ἐνοσεῖτε ἂν ἡδέωσ καὶ ἐπεινᾶτε καὶ ἀπεθνῄσκετε.

εἴ τισ ὑμῶν ἠράσθη κορασίου κομψοῦ, οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγω.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ διὰ νόσον ἀπαλλαττομένουσ.

(에픽테토스, Works, book 3, Πρὸσ τοὺσ διὰ νόσον ἀπαλλαττομένουσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION