헬라어 문장 검색 - ΕπιξτέΩορκσ́05́13́

(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ.)

Ἐρημία ἐστὶ κατάστασίσ τισ ἀβοηθήτου. οὐ γὰρ ὁ μόνοσ ὢν εὐθὺσ καὶ ἔρημοσ, ὥσπερ οὐδ’ ὁ ἐν πολλοῖσ ὢν οὐκ ἔρημοσ. ὅταν γοῦν ἀπολέσωμεν ἢ ἀδελφὸν ἢ υἱὸν ἢ φίλον, ᾧ προσαναπαυόμεθα, λέγομεν ἀπολελεῖφθαι ἔρημοι, πολλάκισ ἐν Ῥώμῃ ὄντεσ, τοσούτου ὄχλου ἡμῖν ἀπαντῶντοσ καὶ τοσούτων συνοικούντων, ἔσθ’ ὅτε πλῆθοσ δούλων ἔχοντεσ.

θέλει γὰρ ὁ ἔρημοσ κατὰ τὴν ἔννοιαν ἀβοήθητόσ τισ εἶναι καὶ ἐκκείμενοσ τοῖσ βλάπτειν βουλομένοισ.

διὰ τοῦτο, ὅταν ὁδεύωμεν, τότε μάλιστα ἐρήμουσ λέγομεν ἑαυτούσ, ὅταν εἰσ λῃστὰσ ἐμπέσωμεν. οὐ γὰρ ἀνθρώπου ὄψισ ἐξαιρεῖται ἐρημίασ, ἀλλὰ πιστοῦ καὶ αἰδήμονοσ καὶ ὠφελίμου. ἐπεὶ εἰ τὸ μόνον εἶναι ἀρκεῖ πρὸσ τὸ ἔρημον εἶναι, λέγε ὅτι καὶ ὁ Ζεὺσ ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημόσ ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸσ ἑαυτοῦ·

"τάλασ ἐγώ, οὔτε τὴν Ἥραν ἔχω οὔτε τὴν Ἀθηνᾶν οὔτε τὸν Ἀπόλλωνα οὔτε ὅλωσ ἢ ἀδελφὸν ἢ υἱὸν ἢ ἔγγονον ἢ συγγενῆ" 3. ταῦτα καὶ λέγουσί τινεσ ὅτι ποιεῖ μόνοσ ἐν τῇ ἐκπυρώσει. οὐ γὰρ ἐπινοοῦσι διεξαγωγὴν μόνου καὶ ἀπό τινοσ φυσικοῦ ὁρμώμενοι, ἀπὸ τοῦ φύσει κοινωνικοῦ εἶναι καὶ φιλαλλήλου καὶ ἡδέωσ συναναστρέφεσθαι ἀνθρώποισ.

ἀλλ’ οὐδὲν ἧττον δεῖ τινα καὶ πρὸσ τοῦτο παρασκευὴν ἔχειν τὸ δύνασθαι αὐτὸν ἑαυτῷ ἀρκεῖν, δύνασθαι αὐτὸν ἑαυτῷ συνεῖναι·

ὡσ ὁ Ζεὺσ αὐτὸσ ἑαυτῷ σύνεστιν καὶ ἡσυχάζει ἐφ’ ἑαυτοῦ καὶ ἐννοεῖ τὴν διοίκησιν τὴν ἑαυτοῦ οἱά ἐστὶ καὶ ἐν ἐπινοίαισ γίνεται πρεπούσαισ ἑαυτῷ, οὕτωσ καὶ ἡμᾶσ δύνασθαι αὐτοὺσ ἑαυτοῖσ λαλεῖν, μὴ προσδεῖσθαι ἄλλων, διαγωγῆσ μὴ ἀπορεῖν·

ἐφιστάνειν τῇ θείᾳ διοικήσει, τῇ αὑτῶν πρὸσ τἆλλα σχέσει·

ἐπιβλέπειν, πῶσ πρότερον εἴχομεν πρὸσ τὰ συμβαίνοντα, πῶσ νῦν· τίνα ἐστὶν ἔτι τὰ θλίβοντα· πῶσ ἂν θεραπευθῇ καὶ ταῦτα, πῶσ ἐξαιρεθῇ· εἴ τινα ἐξεργασίασ δεῖται τούτων, κατὰ τὸν αὐτῶν λόγον ἐξεργάζεσθαι. ὅτι εἰρήνην μεγάλην ὁ Καῖσαρ ἡμῖν δοκεῖ παρέχειν, ὅτι οὐκ εἰσὶν οὐκέτι πόλεμοι οὐδὲ μάχαι οὐδὲ λῃστήρια μεγάλα οὐδὲ πειρατικά, ἀλλ’ ἔξεστιν πάσῃ ὡρ́ᾳ ὁδεύειν, πλεῖν ἀπ’ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμάσ.

μή τι οὖν καὶ ἀπὸ πυρετοῦ δύναται ἡμῖν εἰρήνην παρασχεῖν, μή τι καὶ ἀπὸ ναυαγίου, μή τι καὶ ἀπὸ ἐμπρησμοῦ ἢ ἀπὸ σεισμοῦ ἢ ἀπὸ κεραυνοῦ;

ἄγε ἀπ’ ἔρωτοσ; οὐ δύναται. ἀπὸ πένθουσ; οὐ δύναται. ἀπὸ φθόνου; οὐ δύναται. ἀπ’ οὐδενὸσ ἁπλῶσ τούτων· ὁ δὲ λόγοσ ὁ τῶν φιλοσόφων ὑπισχνεῖται καὶ ἀπὸ τούτων εἰρήνην παρέχειν.

καὶ τί λέγει; "ἄν μοι προσέχητε, ὦ ἄνθρωποι, ὅπου ἂν ἦτε, ὅ τι ἂν ποιῆτε, οὐ λυπηθήσεσθε, οὐκ ὀργισθήσεσθε, οὐκ ἀναγκασθήσεσθε, οὐ κωλυθήσεσθε, ἀπαθεῖσ δὲ καὶ ἐλεύθεροι διάξετε ἀπὸ πάντων" 3. ταύτην τὴν εἰρήνην τισ ἔχων [οὐχὶ] κεκηρυγμένην οὐχ ὑπὸ τοῦ Καίσαροσ πόθεν γὰρ αὐτῷ ταύτην κηρύξαι; , ἀλλ’ ὑπὸ τοῦ θεοῦ κεκηρυγμένην διὰ τοῦ λόγου οὐκ ἀρκεῖται, ὅταν ᾖ μόνοσ, ἐπιβλέπων καὶ ἐνθυμούμενοσ " 3νῦν ἐμοὶ κακὸν οὐδὲν δύναται συμβῆναι, ἐμοὶ λῃστὴσ οὐκ ἔστιν, ἐμοὶ σεισμὸσ οὐκ ἔστιν, πάντα εἰρήνησ μεστά, πάντα ἀταραξίασ·

πᾶσα ὁδόσ, πᾶσα πόλισ, πᾶσ[α] σύνοδοσ, γείτων, κοινωνὸσ ἀβλαβήσ.

ἄλλοσ παρέχει τροφάσ, ᾧ μέλει, ἄλλοσ ἐσθῆτα, ἄλλοσ αἰσθήσεισ ἔδωκεν, ἄλλοσ προλήψεισ. ὅταν δὲ μὴ παρέχῃ τἀναγκαῖα, τὸ ἀνακλητικὸν σημαίνει, τὴν θύραν ἤνοιξεν καὶ λέγει σοι "ἔρχου".

ποῦ; εἰσ οὐδὲν δεινόν, ἀλλ’ ὅθεν ἐγένου, εἰσ τὰ φίλα καὶ συγγενῆ, εἰσ τὰ στοιχεῖα. ὅσον ἦν ἐν σοὶ πυρόσ, εἰσ πῦρ ἄπεισιν, ὅσον ἦν γῃδίου, εἰσ γῄδιον, ὅσον πνευματίου, εἰσ πνευμάτιον, ὅσον ὑδατίου, εἰσ ὑδάτιον.

οὐδεὶσ Αἵδησ οὐδ’ Ἀχέρων οὐδὲ Κωκυτὸσ οὐδὲ Πυριφλεγέθων, ἀλλὰ πάντα θεῶν μεστὰ καὶ δαιμόνων" 3; ταῦτά τισ ἐνθυμεῖσθαι ἔχων καὶ βλέπων τὸν ἥλιον καὶ σελήνην καὶ ἄστρα καὶ γῆσ ἀπολαύων καὶ θαλάσσησ ἔρημόσ ἐστιν οὐ μᾶλλον ἢ καὶ ἀβοήθητοσ.

"τί οὖν;

ἄν τισ ἐπελθών μοι μόνῳ ἀποσφάξῃ με; μωρέ, σὲ οὔ, ἀλλὰ τὸ σωμάτιον. Ποία οὖν ἔτι ἐρημία, ποία ἀπορία; τί χείρονασ ἑαυτοὺσ ποιῶμεν τῶν παιδαρίων;

ἅ τινα ὅταν ἀπολειφθῇ μόνα, τί ποιεῖ; ἄραντα ὀστράκια καὶ σποδὸν οἰκοδομεῖ τί ποτε, εἶτα καταστρέφει καὶ πάλιν ἄλλο οἰκοδομεῖ· καὶ οὕτωσ οὐδέποτε ἀπορεῖ διαγωγῆσ. ἐγὼ οὖν, ἂν πλεύσητε ὑμεῖσ, μέλλω καθήμενοσ κλαίειν ὅτι μόνοσ ἀπελείφθην καὶ ἔρημοσ οὕτωσ;

οὐκ ὀστράκια ἕξω, οὐ σποδόν; ἀλλ’ ἐκεῖνα ὑπ’ ἀφροσύνησ ταῦτα ποιεῖ, ἡμεῖσ δ’ ὑπὸ φρονήσεωσ δυστυχοῦμεν; Πᾶσα μεγάλη δύναμισ ἐπισφαλὴσ τῷ ἀρχομένῳ. φέρειν οὖν δεῖ τὰ τοιαῦτα κατὰ δύναμιν, ἀλλὰ κατὰ φύσιν .

. ἀλλ’ οὐχὶ τῷ φθισικῷ. μελέτησόν ποτε διαγωγὴν ὡσ ἄρρωστοσ, ἵνα ποθ’ ὡσ ὑγιαίνων διαγάγῃσ. ἀσίτησον, ὑδροπότησον· ἀπόσχου ποτὲ παντάπασιν ὀρέξεωσ, ἵνα ποτὲ καὶ εὐλόγωσ ὀρεχθῇσ. εἰ δ’ εὐλόγωσ, ὅταν ἔχῃσ τι ἐν σεαυτῷ ἀγαθόν, εὖ ὀρεχθήσῃ. οὔ·

ἀλλ’ εὐθέωσ ὡσ σοφοὶ διάγειν ἐθέλομεν καὶ ὠφελεῖν ἀνθρώπουσ. ποίαν ὠφέλειαν; τί ποιεῖσ; σαυτὸν γὰρ ὠφέλησασ; ἀλλὰ προτρέψαι αὐτοὺσ θέλεισ. σὺ γὰρ προτέτρεψαι; θέλεισ αὐτοὺσ ὠφελῆσαι. δεῖξον αὐτοῖσ ἐπὶ σεαυτοῦ, οἱούσ ποιεῖ φιλοσοφία, καὶ μὴ φλυάρει.

ἐσθίων τοὺσ συνεσθίοντασ ὠφέλει, πίνων τοὺσ πίνοντασ, εἴκων πᾶσι, παραχωρῶν, ἀνεχόμενοσ, οὕτωσ αὐτοὺσ ὠφέλει καὶ μὴ κατεξέρα αὐτῶν τὸ σαυτοῦ φλέγμα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Epictetus, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ.

(에픽테토스, Works, book 3, Τί ἐρημία καὶ ποῖοσ ἐρ́ημοσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION