Epictetus, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ.

(에픽테토스, Works, book 3, Πρόσ τινα ῥήτορα ἀνιόντα εἰσ Ῥώμην ἐπὶ δίκῃ.)

Εἰσελθόντοσ δέ τινοσ πρὸσ αὐτόν, ὃσ εἰσ Ῥώμην ἀνῄει δίκην ἔχων περὶ τιμῆσ τῆσ αὑτοῦ, πυθόμενοσ τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν ἄνεισιν, ἐπερωτήσαντοσ ἐκείνου, τίνα γνώμην ἔχει περὶ τοῦ πράγματοσ, Εἴ μου πυνθάνῃ, τί πράξεισ ἐν Ῥώμῃ, φησίν, πότερον κατορθώσεισ ἢ ἀποτεύξῃ, θεώρημα πρὸσ τοῦτο οὐκ ἔχω· εἰ δὲ πυνθάνῃ, πῶσ πράξεισ, τοῦτο εἰπεῖν, ὅτι, εἰ μὲν ὀρθὰ δόγματα ἔχεισ, καλῶσ, εἰ δὲ φαῦλα, κακῶσ.

παντὶ γὰρ αἴτιον τοῦ πράσσειν τι δόγμα. τί γάρ ἐστιν, ὃ ἐπεθύμησασ προστάτησ χειροτονηθῆναι Κνωσίων;

τὸ δόγμα. τί ἐστιν, δι’ ὃ νῦν εἰσ Ῥώμην ἀνέρχῃ; τὸ δόγμα. καὶ μετὰ χειμῶνοσ καὶ κινδύνου καὶ ἀναλωμάτων; ‐ Ἀνάγκη γάρ ἐστιν. ‐ Τίσ σοι λέγει τοῦτο; τὸ δόγμα.

οὐκοῦν εἰ πάντων αἴτια τὰ δόγματα, φαῦλα δέ τισ ἔχει δόγματα, οἱο͂ν ἂν ᾖ τὸ αἴτιον, τοιοῦτον καὶ τὸ ἀποτελούμενον. ἆρ’ οὖν πάντεσ ἔχομεν ὑγιῆ δόγματα καὶ σὺ καὶ ὁ ἀντίδικόσ σου;

καὶ πῶσ διαφέρεσθε; ἀλλὰ σὺ μᾶλλον ἢ ἐκεῖνοσ; διὰ τί; δοκεῖ σοι. κἀκείνῳ καὶ τοῖσ μαινομένοισ. τοῦτο πονηρὸν κριτήριον. ἀλλὰ δεῖξόν μοι, ὅτι ἐπίσκεψίν τινα καὶ ἐπιμέλειαν πεποίησαι τῶν σαυτοῦ δογμάτων. καὶ ὡσ νῦν εἰσ Ῥώμην πλεῖσ ἐπὶ τῷ προστάτησ εἶναι Κνωσίων καὶ οὐκ ἐξαρκεῖ σοι μένειν ἐν οἴκῳ τὰσ τιμὰσ ἔχοντι ἃσ εἶχεσ, ἀλλὰ μείζονόσ τινοσ ἐπιθυμεῖσ καὶ ἐπιφανεστέρου, πότε οὕτωσ ἔπλευσασ ὑπὲρ τοῦ τὰ δόγματα ἐπισκέψασθαι τὰ σαυτοῦ καὶ εἴ τι φαῦλον ἔχεισ, ἐκβαλεῖν;

τίνι προσελήλυθασ τούτου ἕνεκα;

ποῖον χρόνον ἐπέταξασ σαυτῷ, ποίαν ἡλικίαν; ἔπελθέ σου τοὺσ χρόνουσ, εἰ ἐμὲ αἰσχύνῃ, αὐτὸσ πρὸσ σαυτόν. ὅτε παῖσ ἦσ, ἐξήταζεσ τὰ σαυτοῦ δόγματα;

οὐχὶ δ’ ὡσ πάντα ποιεῖσ, ἐποίεισ ἃ ἐποίεισ; ὅτε δὲ μειράκιον ἤδη καὶ τῶν ῥητόρων ἤκουεσ καὶ αὐτὸσ ἐμελέτασ, τί σοι λείπειν ἐφαντάζου; ὅτε δὲ νεανίσκοσ καὶ ἤδη ἐπολιτεύου καὶ δίκασ αὐτὸσ ἔλεγεσ καὶ εὐδοκίμεισ, τίσ σοι ἔτι ἴσοσ ἐφαίνετο;

ποῦ δ’ ἂν ἠνέσχου ὑπό τινοσ ἐξεταζόμενοσ, ὅτι πονηρὰ ἔχεισ δόγματα; τί οὖν σοι θέλεισ εἴπω;

‐ Βοήθησόν μοι εἰσ τὸ πρᾶγμα. ‐ Οὐκ ἔχω πρὸσ τοῦτο θεωρήματα· οὐδὲ σύ, εἰ τούτου ἕνεκα ἐλήλυθασ πρὸσ ἐμέ, ὡσ πρὸσ φιλόσοφον ἐλήλυθασ, ἀλλ’ ὡσ πρὸσ λαχανοπώλην, ἀλλ’ ὡσ πρὸσ σκυτέα. ‐ Πρὸσ τί οὖν ἔχουσιν οἱ φιλόσοφοι θεωρήματα;

‐ Πρὸσ τοῦτο, ὅ τι ἂν ἀποβῇ, τὸ ἡγεμονικὸν ἡμῶν κατὰ φύσιν ἔχειν καὶ διεξάγειν. μικρόν σοι δοκεῖ τοῦτο; ‐ Οὔ· ἀλλὰ τὸ μέγιστον. ‐ Τί οὖν; ὀλίγου χρόνου χρείαν ἔχει καὶ ἔστι παρερχόμενον αὐτὸ λαβεῖν; εἰ δύνασαι, λάμβανε. 3συνέβαλ[λ]ον Ἐπικτήτῳ ὡσ λίθῳ, ὡσ ἀνδριάντι".

εἶδεσ γάρ με καὶ πλέον οὐδέν. ἀνθρώπῳ δ’ ὡσ ἀνθρώπῳ συμβάλλει ὁ τὰ δόγματα αὐτοῦ καταμανθάνων καὶ ἐν τῷ μέρει τὰ ἴδια δεικνύων. κατάμαθέ μου τὰ δόγματα, δεῖξόν μοι τὰ σὰ καὶ οὕτωσ λέγε συμβεβληκέναι μοι.

ἐλέγξωμεν ἀλλήλουσ· εἴ τι ἔχω κακὸν δόγμα, ἄφελε αὐτό· εἴ τι ἔχεισ, θὲσ εἰσ τὸ μέσον. τοῦτό ἐστι φιλοσόφῳ συμβάλλειν. οὔ·

ἀλλὰ "πάροδόσ ἐστι καὶ ἑώσ τὸ πλοῖον μισθούμεθα, δυνάμεθα καὶ Ἐπίκτητον ἰδεῖν· ἴδωμεν, τί ποτε λέγει". εἶτ’ ἐξελθὼν "οὐδὲν ἦν ὁ Ἐπίκτητοσ, ἐσολοίκιζεν, ἐβαρβάριζεν". τίνοσ γὰρ ἄλλου κριταὶ εἰσέρχεσθε; "ἀλλ’ ἂν πρὸσ τούτοισ", φησίν, "ὦ, ἀγρὸν οὐχ ἕξω ὡσ οὐδὲ σύ, ποτήρια ἀργυρᾶ οὐχ ἕξω ὡσ οὐδὲ σύ, κτήνη καλὰ ὡσ οὐδὲ σύ.

" πρὸσ ταῦτα ἴσωσ ἀρκεῖ ἐκεῖνο εἰπεῖν ὅτι "ἀλλὰ χρείαν αὐτῶν οὐκ ἔχω·

σὺ δ’ ἂν πολλὰ κτήσῃ, ἄλλων χρείαν ἔχεισ, θέλεισ οὐ θέλεισ, πτωχότερόσ μου" 3. ‐ Τίνοσ οὖν ἔχω χρείαν; ‐ Τοῦ σοὶ μὴ παρόντοσ·

τοῦ εὐσταθεῖν, τοῦ κατὰ φύσιν ἔχειν τὴν διάνοιαν, τοῦ μὴ ταράττεσθαι. πάτρων, οὐ πάτρων, τί μοι μέλει;

σοὶ μέλει. πλουσιώτερόσ σου εἰμί· οὐκ ἀγωνιῶ, τί φρονήσει περὶ ἐμοῦ ὁ Καῖσαρ· οὐδένα κολακεύω τούτου ἕνεκα. ταῦτα ἔχω ἀντὶ τῶν ἀργυρωμάτων, ἀντὶ τῶν χρυσωμάτων. σὺ χρυσᾶ σκεύη, ὀστράκινον τὸν λόγον, τὰ δόγματα, τὰσ συγκαταθέσεισ, τὰσ ὁρμάσ, τὰσ ὀρέξεισ. ὅταν δὲ ταῦτα ἔχω κατὰ φύσιν, διὰ τί μὴ φιλοτεχνήσω καὶ περὶ τὸν λόγον;

εὐσχολῶ γάρ· οὐ περισπᾶταί μου ἡ διάνοια. τί ποιήσω μὴ περισπώμενοσ; τούτου τί ἀνθρωπικώτερον ἔχω; ὑμεῖσ ὅταν μηδὲν ἔχητε, ταράσσεσθε, εἰσ θέατρον εἰσέρχεσθε ἢ ἀναλύετε·

διὰ τί ὁ φιλόσοφοσ μὴ ἐξεργάσηται τὸν αὑτοῦ λόγον; σὺ κρυστάλλινα, ἐγὼ τὰ τοῦ Ψευδομένου·

σὺ μούρρινα, ἐγὼ τὰ τοῦ Ἀποφάσκοντοσ. σοὶ πάντα μικρὰ φαίνεται ἃ ἔχεισ, ἐμοὶ τὰ ἐμὰ πάντα μεγάλα. ἀπλήρωτόσ σου ἐστὶν ἡ ἐπιθυμία, ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. τοῖσ παιδίοισ εἰσ στενόβρογχον κεράμιον καθιεῖσιν τὴν χεῖρα καὶ ἐκφέρουσιν ἰσχαδοκάρυα τοῦτο συμβαίνει·

ἂν πληρώσῃ τὴν χεῖρα, ἐξενεγκεῖν οὐ δύναται, εἶτα κλάει. ἄφεσ ὀλίγα ἐξ αὐτῶν καὶ ἐξοίσεισ. καὶ σὺ ἄφεσ τὴν ὄρεξιν· μὴ πολλῶν ἐπιθύμει καὶ οἴσεισ.

상위

Works

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION