Epictetus, Works, book 3, Τίσ ὕλη τοῦ ἀγαθοῦ καὶ πρὸσ τί μάλιστ’ ἀσκητέον. 17:

νῦν δ’ εὐθὺσ ὑπὸ πάσησ φαντασίασ κεχηνότεσ λαμβανόμεθα καὶ μόνον, εἴπερ ἄρα, ἐν τῇ σχολῇ μικρόν τι διεγειρόμεθα· εἶτ’ ἐξελθόντεσ ἂν ἴδωμεν πενθοῦντα, λέγομεν "ἀπώλετο"· ἂν ὕπατον, "μακάριοσ"· ἂν ἐξωρισμένον, "ταλαίπωροσ"· ἂν πένητα, " 3ἄθλιοσ, οὐκ ἔχει πόθεν φάγῃ". ταῦτ’ οὖν ἐκκόπτειν δεῖ τὰ πονηρὰ δόγματα, περὶ τοῦτο συντετάσθαι.