Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52)

μαλάχαι. Ἡσίοδοσ· οὐδ’ ὅσον ἐν μαλάχῃ τε καὶ ἀσφοδέλῳ μέγ’ ὄνειαρ. τοῦτο Ἀττικόν. "ἐν πολλοῖσ ἀντιγράφοισ εὑρ͂ον τοῦ Ἀντιφάνουσ Μίνωοσ διὰ τοῦ ο γεγραμμένον τρώγοντεσ μολόχησ ῥίζαν. "καὶ Ἐπίχαρμοσ· "πραύτεροσ ἔγωγε μολόχασ. "Φαινίασ δ’ ἐν τοῖσ Φυτικοῖσ φησι· "τῆσ ἡμέρου μαλάχησ ὁ σπερματικὸσ τύποσ καλεῖται πλακοῦσ, ἐμφερὴσ ὢν αὐτῷ· "τὸ μὲν γὰρ κτενῶδεσ ἀνάλογον καθάπερ ἡ τοῦ πλακοῦντοσ κρηπίσ, κατὰ μέσον δὲ τοῦ πλακουντικοῦ ὄγκου τὸ κέντρον ὀμφαλικόν. καὶ περιληφθείσησ τῆσ κρηπῖδοσ ὅμοιον γίνεται τοῖσ θαλαττίοισ περιγεγραμμένοισ ἐχίνοισ. "ὁ δὲ Σίφνιοσ Δίφιλοσ ἱστορεῖ ὡσ ἡ μαλάχη ἐστὶν εὔχυλοσ, λεαντικὴ ἀρτηρίασ, τὰσ ἐπιπολαίουσ ἀποκρίνουσα δριμύτητασ. "ἐπιτήδειόν τε εἶναί φησιν αὐτὴν τοῖσ τῶν νεφρῶν καὶ τῆσ κύστεωσ ἐρεθισμοῖσ εὐέκκριτόν τε εἶναι μετρίωσ καὶ τρόφιμον, κρείττω δὲ τὴν ἀγρίαν τῆσ κηπευομένησ. "Ἕρμιπποσ δ’ ὁ Καλλιμάχειοσ καὶ εἰσ τὴν καλουμένην φησὶν ἄλιμον προσέτι τε ἄδιψον ἐμβάλλεσθαι τὴν μαλάχην οὖσαν χρησιμωτάτην· "κολοκύνται. "Εὐθύδημοσ ὁ Ἀθηναῖοσ ἐν τῷ περὶ λαχάνων σικύαν Ἰνδικὴν καλεῖ τὴν κολοκύντην διὰ τὸ κεκομίσθαι τὸ σπέρμα ἐκ τῆσ Ἰνδικῆσ. Μεγαλοπολῖται δὲ αὐτὴν σικυωνίαν ὀνομάζουσι. "Θεόφραστοσ δὲ τῶν κολοκυντῶν φησιν οὐκ εἶναι ἐν μέρει ἰδέασ, ἀλλ’ εἶναι τὰσ μὲν βελτίουσ, τὰσ δὲ χείρουσ. "Μηνόδωροσ δ’ ὁ Ἐρασιστράτειοσ, Ἱκεσίου φίλοσ, τῶν κολοκυντῶν, φησίν, ἡ μὲν Ἰνδική, ἡ καὶ αὐτὴ καὶ σικύα, ἡ δὲ κολοκύντη. "καὶ ἡ μὲν Ἰνδικὴ κατὰ τὸ πλεῖστον ἕψεται, ἡ δὲ κολοκύντη καὶ ὀπτᾶται. "ἄχρι δὲ τοῦ νῦν λέγεσθαι παρὰ Κνιδίοισ τὰσ κολοκύντασ Ἰνδικάσ. Ἑλλησπόντιοι δὲ σικύασ μὲν τὰσ μακρὰσ καλοῦσι, κολοκύντασ δὲ τὰσ περιφερεῖσ. Διοκλῆσ δὲ κολοκύντασ μὲν καλλίστασ γίνεσθαι περὶ Μαγνησίαν, προσέτι τε γογγύλην ὑπερμεγέθη γλυκεῖαν καὶ εὐστόμαχον, ἐν Ἀντιοχείᾳ δὲ σικυόν, ἐν δὲ Σμύρνῃ καὶ Γαλατίᾳ θρίδακα, πήγανον δὲ ἐν Μύροισ. "Δίφιλοσ δέ φησιν ἡ δὲ κολοκύντη ὀλιγότροφόσ ἐστι καὶ εὔφθαρτοσ καὶ ὑγραντικὴ τῆσ ἕξεωσ καὶ εὐέκκριτοσ, εὔχυλοσ. "εὐστομαχωτέρα δ’ ἐστὶν ἡ δι’ ὕδατοσ καὶ ὄξουσ λαμβανομένη, εὐχυλοτέρα δὲ ἡ ἀρτυτή. λεπτυντικωτέρα δὲ ἐστὶν ἡ μετὰ νάπυοσ, εὐπεπτοτέρα δὲ καὶ εὐεκκριτωτέρα ἡ κάθεφθοσ. "Μνησίθεοσ δέ φησιν ὅσα εὐφυῶσ διάκειται πρὸσ τὴν τοῦ πυρὸσ κατεργασίαν, οἱο͂ν ὅ τε σικυὸσ καὶ ἡ κολοκύντη καὶ μῆλα Κυδώνια καὶ στρουθία καὶ εἴ τι τοιοῦτον, ταῦθ’ ὅταν προσενεχθῇ πυρωθέντα, δίδωσι τῷ σώματι τροφὴν οὐ πολλὴν μέν, ἄλυπον δὲ καὶ μᾶλλον ὑγράν. ἐστὶ δὲ καὶ ταῦτα τῆσ κοιλίασ ἐφεκτικὰ πάντα, δεῖ δὲ αὐτὰ λαμβάνειν ἑφθὰ μᾶλλον. "Ἀττικοὶ δὲ μόνωσ καλοῦσιν αὐτὴν κολοκύντην. "Ἕρμιπποσ· "τὴν κεφαλὴν ὅσην ἔχει· "ὅσην κολοκύντην. "Φρύνιχοσ ὑποκοριστικῶσ ἢ μαζίου τι μικρὸν ἢ κολοκυντίου. "Ἐπίχαρμοσ· "ὑγιώτερόν θὴν ἐστι κολοκύντασ πολύ, Ἐπικράτησ ὁ κωμῳδιοποιόσ· "τί Πλάτων καὶ Σπεύσιπποσ καὶ Μενέδημοσ; "πρὸσ τίσι νυνὶ διατρίβουσιν; "ποία φροντίσ, ποῖοσ δὲ λόγοσ διερευνᾶται παρὰ τούτοισιν; "τάδε μοι πινυτῶσ, εἴ τι κατειδὼσ ἥκεισ, λέξον, πρὸσ Γᾶσ β. ἀλλ’ οἶδα λέγειν περὶ τῶνδε σαφῶσ· "Παναθηναίοισ γὰρ ἰδὼν ἀγέλην μειρακίων ἐν γυμνασίοισ Ἀκαδημείασ ἤκουσα λόγων ἀφάτων, ἀτόπων, περὶ γὰρ φύσεωσ ἀφοριζόμενοι διεχώριζον ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη. "κᾆτ’ ἐν τούτοισ τὴν κολοκύντην ἐξήταζον τίνοσ ἐστὶ γένουσ. "α. καὶ τί ποτ’ ἄρ’ ὡρίσαντο καί τίνοσ γένουσ εἶναι τὸ φυτόν; "δήλωσον, εἰ κάτοισθά τι. "β. πρώτιστα μὲν οὖν πάντεσ ἄναυδοι τότ’ ἐπέστησαν καὶ κύψαντεσ χρόνον οὐκ ὀλίγον διεφρόντιζον. "κᾆτ’ ἐξαίφνησ, ἔτι κυπτόντων καὶ ζητούντων τῶν μειρακίων, λάχανόν τισ ἔφη στρογγύλον εἶναι, ποίαν δ’ ἄλλοσ, δένδρον δ’ ἕτεροσ, ταῦτα δ’ ἀκούων ἰατρόσ τισ Σικελᾶσ ἀπὸ γᾶσ κατέπαρδ’ αὐτῶν ὡσ ληρούντων. "α. ἦ που δεινῶσ ὠργίσθησαν χλευάζεσθαὶ τ’ ἐβόησαν; "τὸ γὰρ ἐν λέσχαισ ταῖσδε τοιαῦτα ποιεῖν ἀπρεπέσ β. οὐδ’ ἐμέλησεν τοῖσ μειρακίοισ. "ὁ Πλάτων δὲ παρὼν καὶ μάλα πρᾴωσ, οὐδὲν ὀρινθείσ, ἐπέταξ’ αὐτοῖσ πάλιν ἐξ ἀρχῆσ τὴν κολοκύντην ἀφορίζεσθαι τίνοσ ἐστὶ γένουσ, οἱ δὲ διῄρουν. "Ἄλεξισ ὁ χαρίεισ πρόπομα ὅλον παρατίθησι τοῖσ διακρίνειν δυναμένοισ· "ἔλαθον γενόμενοσ οὗ τὸ πρᾶγμ’ ἠβούλετο. "κατὰ χειρὸσ ἐδόθη· "τὴν τράπεζαν ἧκ’ ἔχων, ἐφ’ ἧσ ἐπέκειτ’ οὐ τυρὸσ οὐδ’ ἐλαῶν γένη οὐδὲ παρέχουσαι κνῖσαν ἡμῖν πλείονα παροψίδεσ καὶ λῆροσ, ἀλλὰ παρετέθη ὑπερηφάνωσ ὄζουσα τῶν ̔ Ὡρῶν λοπάσ, τὸ τοῦ πόλου τοῦ παντὸσ ἡμισφαίριον, ἅπαντ’ ἐνῆν τἀκεῖ γὰρ ἐν ταύτῃ καλά, ἰχθῦσ, ἔριφοι, διέτρεχε τούτων σκορπίοσ, ὑπέφαινεν ᾠῶν ἡμίτομα τοὺσ ἀστέρασ. "ἐπεβάλομεν τὰσ χεῖρασ, ὁ μὲν ἐμοὶ λαλῶν ἅμα καὶ διανεύων ἠσχολεῖθ’ ὁ πᾶσ δ’ ἀγὼν ἐπ’ ἐμὲ κατήντα. "τὸ πέρασ οὐκ ἀνῆχ’ ἑώσ τὴν λοπάδ’ ὀρύττων ἀποδέδειχα κόσκινον. "μύκαι. "Ἀριστίασ· "μύκαισι δ’ ὠρέχθει τὸ λάινον πέδον. "Πολίοχοσ· "μεμαγμένην μικρὰν μελαγχρῆ μᾶζαν ἠχυρωμένην ἑκάτεροσ ἡμῶν εἶχε δὶσ τῆσ ἡμέρασ καὶ σῦκα βαιά· "καὶ μύκησ τισ ἐνίοτ’ ἂν ὠπτᾶτο καὶ κοχλίασ γενομένου ψακαδίου ἠγρεύετ’ ἂν καὶ λάχανα τῶν αὐτοχθόνων θλαστὴ τ’· "ἐλαία, καὶ πιεῖν οἰνάριον ἦν ἀμφίβολον. "Ἀντιφάνησ τὸ δεῖπνόν ἐστι μᾶζα κεχαρακωμένη ἀχύροισ, πρὸσ εὐτέλειαν ἐξωπλισμένη, καὶ βολβὸσ εἷσ τισ καὶ παροψίδεσ τινέσ, σόγχοσ τισ ἢ μύκησ τισ ἢ τοιαῦθ’ ἃ δὴ δίδωσιν ἡμῖν ὁ τόποσ ἄθλι’ ἀθλίοισ. "τοιοῦτοσ ὁ βίοσ, ἀπύρετοσ, φλέγμ’ οὐκ ἔχων, οὐδεὶσ κρέωσ παρόντοσ ἐσθίει θύμον, οὐδ’ οἱ δοκοῦντεσ πυθαγορίζειν. "καὶ προελθών τίσ γὰρ οἶδ’ ἡμῶν τὸ μέλλον ὅ τι παθεῖν πέπρωθ’ ἑκάστῳ τῶν φίλων; "ταχὺ δὴ λαβὼν ὄπτα μύκητασ πρινίνουσ τουσδὶ δύο. ὅτι Κηφισόδωροσ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητὴσ ἐν τοῖσ κατὰ Ἀριστοτέλουσ τέσσαρα δ’ ἐστὶ ταῦτα βιβλία ἐπιτιμᾷ τῷ φιλοσόφῳ ὡσ οὐ ποιήσαντι λόγου ἄξιον τὸ παροιμίασ ἀθροῖσαι, Ἀντιφάνουσ ὅλον ποιήσαντοσ δρᾶμα τὸ ἐπιγραφόμενον Παροιμίαι· "ἐξ οὗ καὶ παρατίθεται τάδε· "ἐγὼ γὰρ εἰ τῶν ὑμετέρων φάγοιμί τι, μύκητασ ὠμοὺσ ἂν φαγεῖν ἐμοὶ δοκῶ καὶ στρυφνὰ μῆλα κεἴ τι πνίγει βρῶμά τι. "φύονται δὲ οἱ μύκητεσ γηγενεῖσ καὶ εἰσιν αὐτῶν ἐδώδιμοι ὀλίγοι· "οἱ γὰρ πολλοὶ ἀποπνίγουσιν. "διὸ καὶ Ἐπίχαρμοσ παίζων ἔφη· "οἱο͂ν αἱ μύκαι γὰρ ἐξεσκληκότ’ ἀποπνιξεῖσθέ με. "Νίκανδροσ δ’ ἐν Γεωργικοῖσ καταλέγει καὶ τίνεσ αὐτῶν εἰσιν οἱ θανάσιμοι, λέγων ἐχθρὰ δ’ ἐλαίησ ῥοιῆσ τε πρίνου τε δρυὸσ τ’ ἄπο πήματα κεῖται, οἰδαλέων σύγκολλα βάρη πνιγόεντα μυκήτων. ">φησὶ δὲ καὶ ὅτι συκέησ ὁπότε στέλεχοσ βαθὺ κόπρῳ κακκρύψασ ὑδάτεσσιν ἀειναέεσσι νοτίζοισ, φύσονται πυθμέσσιν ἀκήριοι· "ὧν σὺ μύκητα θρεπτὸν μή τι χαμηλὸν ἀπὸ ῥίζησ προτάμοιο. "τὰ δ’ ἄλλα οὐκ ἦν ἀναγνῶναι. "καί τε μύκητασ ἀμανίτασ τότ’ ἐφεύσεισ, φησὶν ὁ αὐτὸσ Νίκανδροσ ἐν τῷ αὐτῷ. ἔφιπποσ· "ἵν’ ὥσπερ οἱ μύκητεσ ἀποπνίξαιμί σε. "Ἐπαρχίδησ Εὐριπίδην φησὶ τὸν ποιητὴν ἐπιδημῆσαι τῇ Ἰκάρῳ καὶ γυναικόσ τινοσ μετὰ τέκνων κατὰ τοὺσ ἀγρούσ, δύο μὲν ἀρρένων τελείων, μιᾶσ δὲ παρθένου, φαγούσησ θανασίμουσ μύκητασ καὶ ἀποπνιγείσησ μετὰ τῶν τέκνων ποιῆσαι τουτὶ τὸ ἐπίγραμμα· "ὦ τὸν ἀγήρατον πόλον αἰθέροσ, Ἥλιε, τέμνων, , ἆρ’ εἶδεσ τοιόνδ’ ὄμματι πρόσθε πάθοσ; "μητέρα παρθενικήν τε κόρην δισσούσ τε συναίμουσ ἐν ταὐτῷ φέγγει μοιραδίῳ φθιμένουσ. "Διοκλῆσ ὁ Καρύστιοσ ἐν α’ Ὑγιεινῶν φησιν ἄγρια ἑψήματα τεῦτλον, μαλάχη, λάπαθον, ἀκαλήφη, ἀνδράφαξυσ, βολβοί, ὕδνα, μύκαι. "σία. Σπεύσιπποσ ἐν β’ Ὁμοίων φησὶ ἐν ὕδατι γίνεσθαι, σελίνῳ ἑλείῳ τὸ φύλλον ἐοικόσ. διὸ καὶ Πτολεμαῖοσ ὁ δεύτεροσ Εὐεργέτησ Αἰγύπτου βασιλεύσασ παρ’ Ὁμήρῳ ἀξιοῖ γράφειν ἀμφὶ δὲ λειμῶνεσ μαλακοὶ σίου ἠδὲ σελίνου. "σία γὰρ μετὰ σελίνου φύεσθαι, ἀλλὰ μὴ ἰά. Δίφιλόσ φησι τοὺσ μύκητασ εἶναι εὐστόμουσ, κοιλίασ διαχωρητικούσ, θρεπτικούσ, δυσπέπτουσ δὲ καὶ φυσώδεισ. "τοιούτουσ δὲ εἶναι τοὺσ ἐκ Κέω τῆσ νήσου. "πολλοὶ μέντοι καὶ κτείνουσι. "δοκοῦσι δὲ οἰκεῖοι εἶναι οἱ λεπτότατοι καὶ ἁπαλοὶ καὶ ’εὔθρυπτοι οἱ ἐπὶ πτελέαισ καὶ πεύκαισ γινόμενοι ἀνοίκειοι δὲ οἱ μέλανεσ καὶ πελιοὶ καὶ σκληροὶ καὶ οἱ μετὰ τὸ ἑψηθῆναι καὶ τεθῆναι πησσόμενοι, οἵτινεσ λαμβανόμενοι κτείνουσι. "βοηθοῦνται δ’ ἀπὸ ὑδρομέλιτοσ πόσεωσ καὶ ὀξυμέλιτοσ, νίτρου καὶ ὄξουσ, μετὰ τὴν πόσιν δὲ ἐμεῖν δεῖ. διόπερ καὶ δεῖ μάλιστα σκευάζειν αὐτοὺσ μετὰ ὄξουσ καὶ ὀξυμέλιτοσ ἢ μέλιτοσ ἢ ἁλῶν οὕτω γὰρ αὐτῶν τὸ πνιγῶδεσ ἀφαιρεῖται. "Θεόφραστοσ δὲ ἐν τῷ περὶ φυτῶν ἱστορίασ γράφει· "ὑπόγεια δὲ τὰ τοιαῦτά ἐστι καὶ ἐπίγεια, καθάπερ οὓσ καλοῦσί τινεσ πέζιασ, ἅμα τοῖσ μύκησι γινομένουσ, ἄριζοι γὰρ καὶ αὐτοὶ τυγχάνουσιν. "ὁ δὲ μύκησ ἔχει προσφύσεωσ δίκην τὸν καυλὸν εἰσ μῆκοσ, καὶ ἀποτείνουσιν ἀπ’ αὐτοῦ ῥίζαι. "φησὶ δὲ καὶ ὅτι ἐν τῇ περὶ Ἡρακλέουσ στήλασ θαλάσσῃ ὅταν ὕδατα πλείω γένηται, μύκητεσ φύονται πρὸσ τῇ θαλάσσῃ, οὓσ καὶ ἀπολιθοῦσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου φησί. καὶ Φαινίασ δὲ ἐν α’ περὶ φυτῶν τὰ δὲ οὐδὲ φύει τὴν ἀνθήλην οὐδὲ τῆσ σπερματικῆσ ἴχνοσ κορυνήσεωσ οὐδὲ σπερματώσεωσ, οἱο͂ν μύκησ, ὕδνον, πτέρισ, ἕλιξ. "ὁ αὐτόσ φησι· "πτέρισ, ἣν ἔνιοι βλάχνον καλοῦσι. "Θεόφραστοσ ἐν Φυτικοῖσ· "λειόφλοια, καθάπερ ὕδνον, μύκησ, πέζισ, γεράνειον. "ὕδνα. "γίνεται καὶ ταῦτα αὐτόματα ἀπὸ γῆσ μάλιστα περὶ τοὺσ ἀμμώδεισ τόπουσ. "λέγει δὲ περὶ αὐτῶν Θεόφραστοσ· "τὸ ὕδνον ὃ καλοῦσί τινεσ γεράνειον καὶ εἴ τι ἄλλο ὑπόγειον. "καὶ πάλιν καὶ ἡ τῶν ἐγγεοτόκων τούτων γένεσισ ἅμα καὶ φύσισ, οἱο͂ν τοῦ τε ὕδνου καὶ τοῦ φυομένου περὶ Κυρήνην ὃ καλοῦσι μίσυ. "δοκεῖ δ’ ἡδὺ σφόδρα τοῦτ’ εἶναι καὶ τὴν ὀσμὴν ἔχειν κρεώδη, καὶ τὸ ἐν τῇ Θρᾴκῃ δὲ γινόμενον οἰτόν. περὶ δὲ τούτων ἴδιόν τι λέγεται· "φασὶ γάρ, ὅταν ὕδατα μετοπωρινὰ καὶ βρονταὶ γίνωνται σκληραί, τότε γίνεσθαι, καὶ μᾶλλον ὅταν αἱ βρονταί, ὡσ ταύτησ αἰτιωτέρασ οὔσησ, οὐ διετίζειν δέ, ἀλλ’ ἐπέτειον εἶναι· "τὴν δὲ χρείαν καὶ τὴν ἀκμὴν ἔχειν τοῦ ἦροσ. "οὐ μὴν ἀλλ’ ἔνιοί γε ὡσ σπερματικῆσ οὔσησ τῆσ ἀρχῆσ ὑπολαμβάνουσιν. "ἐν γοῦν τῷ αἰγιαλῷ τῶν Μιτυληναίων οὔ φασι πρότερον εἶναι πρὶν ἢ γενομένησ ἐπομβρίασ τὸ σπέρμα κατενεχθῇ ἀπὸ Τιαρῶν τοῦτο δ’ ἐστὶ χωρίον ἐν ᾧ πολλὰ γίνεται, γίνεται δὲ ἔν τε τοῖσ αἰγιαλοῖσ μάλιστα καὶ ὅπου χώρα ὕπαμμοσ· "καὶ γὰρ αἱ Τιάραι τοιαῦται. "φύεται δὲ καὶ περὶ Λάμψακον ἐν τῇ Ἀβαρνίδι καὶ ἐν Ἀλωπεκοννήσῳ κἀν τῇ Ἠλείων. "Λυγκεὺσ ὁ Σάμιόσ φησιν ἀκαλήφην ἡ θάλασσα ἀνίησιν, ἡ δὲ γῆ ὕδνα. "καὶ Μάτρων ὁ παρῳδὸσ ἐν τῷ Δείπνῳ · "ὄστρεὰ τ’ ἤνεικεν, Θέτιδοσ Νηρηίδοσ ὕδνα. "Δίφιλοσ δὲ δύσπεπτά φησιν εἶναι τὰ ὕδνα, εὔχυλα δὲ καὶ παραλεαντικά, προσέτι δὲ διαχωρητικά, καὶ ἔνια αὐτῶν ὁμοίωσ τοῖσ μύκαισ πνιγώδη εἶναι. "Ἡγήσανδροσ δ’ ὁ Δελφὸσ ἐν Ἑλλησπόντῳ φησὶν οὔτε ὕδνον γίνεσθαι οὔτε γλαυκίσκον οὔτε θύμον διὸ Ναυσικλείδην εἰρηκέναι μήτε ἐάρ μήτε φίλουσ, ὑδνόφυλλον δέ φησι Πάμφιλοσ ἐν Γλώσσαισ τὴν φυομένην τῶν ὕδνων ὕπερθε πόαν, ἀφ’ ἧσ τὸ ὕδνον γινώσκεσθαι. "ἀκαλήφη. "λέγεται παρὰ τοῖσ Ἀττικοῖσ οὕτωσ καὶ τὸ βοτανῶδεσ καὶ τὸ κνησμοῦ αἴτιον, Ἀριστοφάνησ Φοινίσσαισ· "πρῶτον πάντων ἴφυα φῦναι, εἶθ’ ἑξῆσ τὰσ κραναὰσ ἀκαλήφασ. "ἀσπάραγοι. "οὗτοι καὶ ἕλειοι καὶ ὄρειοι καλοῦνται. "ὧν οἱ κάλλιστοι οὐ σπείρονται, πάντων ὄντεσ τῶν ἐντὸσ θεραπευτικοί, οἱ δὲ σπαρτοὶ καὶ σφόδρα ὑπερμεγέθεισ γίνονται. "ἐν Λιβύῃ δέ φασιν ἐν Γαιτουλίᾳ γίνεσθαι πάχοσ μὲν Κυπρίου καλάμου, μῆκοσ δὲ ποδῶν δώδεκα· "ἐν δὲ τῇ ὀρεινῇ, καὶ παρωκεανίτιδι πάχοσ μὲν μεγάλων ναρθήκων, μῆκοσ δὲ περὶ τοὺσ εἴκοσι πήχεισ. "Κρατῖνοσ δὲ διὰ τοῦ ἀσφάραγον ὀνομάζει. "καὶ Θεόπομποσ κἄπειτ’ ἰδὼν ἀσφάραγον ἐν θάμνῳ τινί. Ἀμειψίασ· "οὐ σχῖνοσ οὐδ’ ἀσφάραγοσ, οὐ δάφνησ κλάδοι. "Δίφιλοσ δέ φησιν ὡσ ὁ τῆσ κράμβησ ἀσφάραγοσ λεγόμενοσ ἰδίωσ ὄρμενοσ εὐστομαχώτερόσ ἐστι καὶ εὐεκκριτώτεροσ, ὄψεων δὲ βλαπτικόσ, ἐστὶ δὲ δριμὺσ καὶ οὐρητικὸσ καὶ ἀδικεῖ νεφροὺσ καὶ κύστιν. "Ἀττικοὶ δ’ εἰσὶν οἱ λέγοντεσ ὄρμενον τὸν ἀπὸ τῆσ κράμβησ ἐξηνθηκότα. "Σοφοκλῆσ Ἰχνευταῖσ· "κἀξορμενίζει κοὐκ ἔτι σχολάζεται βλάστη. "παρὰ τὸ ἐξορούειν καὶ βλαστάνειν. "Ἀντιφάνησ δὲ διὰ τοῦ π φησὶν ἀσπάραγον ἀσπάραγοσ ἠγλάιζεν, ὦχροσ ἐξήνθηκέ τισ. "Ἀριστοφῶν κάππαριν, βληχώ, θύμον, ἀσπάραγον, πίτταν, ῥάμνον, σφακόν, πήγανον. "κοχλίασ. "Φιλύλλιοσ· "οὔκ εἰμι τέττιξ οὐδὲ κοχλίασ, ὦ γύναι. "καὶ πάλιν μαινίδεσ , σκόμβροι, κοχλίαι, κορακῖνοι. "Ἡσίοδοσ δὲ τὸν κοχλίαν φερέοικον καλεῖ. καὶ Ἀναξίλασ δέ· "ἀπιστότεροσ τῶν κοχλιῶν πολλῷ πάνυ, οἳ περιφέρουσ1’ ὑπ’ ἀπιστίασ τὰσ οἰκίασ. "’ Ἀχαιόσ · "ἦ τοσούσδ’ Αἴτνη τρέφει κοχλίασ κεράστασ; "προβάλλεται δὲ κἀν τοῖσ συμποσίοισ γρίφου τάξιν ἔχον περὶ τῶν κοχλιῶν οὕτωσ· "ὑλογενήσ, ἀνάκανθοσ, ἀναίματοσ, ὑγροκέλευθοσ. "Ἀριστοτέλησ δὲ ἐν ε’ περὶ ζῴων μορίων φησὶν οἱ κοχλίαι φαίνονται κύοντεσ ἐν τῷ μετοπώρῳ καὶ τοῦ ἐάροσ· "μόνοι τε οὗτοι τῶν ὀστρακοδέρμων συνδυαζόμενοι ὤφθησαν. "Θεόφραστοσ δὲ ἐν τῷ περὶ φωλευόντων οἱ κοχλίαι, φησί, φωλεύουσι μὲν καὶ τοῦ χειμῶνοσ, μᾶλλον δὲ τοῦ θέρουσ, διὸ καὶ πλεῖστοι φαίνονται τοῖσ μετοπωρινοῖσ ὕδασιν. "ἡ δὲ φωλεία τοῦ θέρουσ καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐπὶ τῶν δένδρων. "λέγονται δέ τινεσ τῶν κοχλιῶν καὶ σέσιλοι. "Ἐπίχαρμοσ · "τούτων ἁπάντων ἀκρίδασ ἀνταλλάσσομαι, κόγχων δὲ τὸν σέσιλον. "β. ἄπαγ’ ἐσ τὸν φθόρον. "Ἀπολλᾶσ δὲ Λακεδαιμονίουσ φησὶ σέμελον τὸν κοχλίαν λέγειν. "Ἀπολλόδωροσ δὲ ἐν β’ ἐτυμολογιῶν τῶν κοχλιῶν φησί τινασ καλεῖσθαι κωλυσιδείπνουσ. "βολβοί. τούτων Ἡρακλῆσ ἐσθίειν παραιτεῖται ἐν Ἀμαλθείᾳ Εὐβούλου λέγων θερμότερον ἢ κραυρότερον ἢ μέσωσ ἔχον, τοῦτ’ ἔσθ’ ἑκάστῳ μεῖζον ἢ Τροίαν ἑλεῖν. κἀγὼ γὰρ οὐ καυλοῖσιν οὐδὲ σιλφίῳ οὐδ’ ἱεροσύλοισ καὶ πικραῖσ παροψίσι βολβοῖσ τ’ ἐμαυτὸν χορτάσων ἐλήλυθα. "ἃ δ’ εἲσ τ’ ἐδωδὴν πρῶτα καὶ ῥώμησ ἀκμὴν καὶ πρὸσ ὑγίειαν, πάντα ταῦτ’ ἐδαινύμην, κρέασ βόειον ἑφθὸν ἀσόλοικον μέγα, ἀκροκώλιόν τε γεννικόν, ὀπτὰ δέλφακοσ ἁλίπαστα τρία. Ἄλεξισ ἐμφανίζων τὴν τῶν βολβῶν πρὸσ τὰ ἀφροδίσια δύναμίν φησι· "πίννασ, κάραβον, βολβούσ, κοχλίασ, κήρυκασ, ᾤ’, ἀκροκώλια, τοσαῦτα· "τούτων ἄν τισ εὑρ́ῃ φάρμακα ἐρῶν ἑταίρασ ἕτερα χρησιμώτερα Ξέναρχοσ ἐν Βουκολίωνι· "φθίνει δόμοσ ἀσυντάτοισι δεσποτῶν κεχρημένοσ τύχαισ, ἀλάστωρ τ’ εἰσπέπαικε Πελοπιδῶν. ἄστυτοσ οἶκοσ κοὐδὲ βυσαύχην θεᾶσ Δηοῦσ σύνοικοσ, γηγενὴσ βολβόσ, φίλοισ ἑφθὸσ βοηθῶν δυνατὸσ ἐστ’ ἐπαρκέσαι· "μάτην δὲ πόντου κυανέαισ δίναισ τραφεὶσ φλεβὸσ τροπωτὴρ πουλύπουσ, ἁλοὺσ βρόχων πλεκταῖσ ἀνάγκαισ, τῆσ τροχηλάτου κόρησ πίμπλησι λοπάδοσ στερροσώματον κύτοσ. "’ Ἀρχέστρατοσ · "βολβῶν καὶ καυλῶν χαίρειν λέγω ὀξυβάφοισι ταῖσ τ’ ἄλλαισ πάσῃσι παροψίσι. "Ἡρακλείδησ ὁ Ταραντῖνοσ ἐν Συμποσίῳ βολβὸσ καὶ κοχλίασ καὶ ᾠὸν καὶ τὰ ὅμοια δοκεῖ σπέρματοσ εἶναι ποιητικά, οὐ διὰ τὸ πολύτροφα εἶναι, ἀλλὰ διὰ τὸ ὁμοειδεῖσ ἔχειν τὰσ πρώτασ φύσεισ αὐτὰσ τὰσ δυνάμεισ τῷ σπέρματι. "Δίφιλοσ· "οἱ βολβοὶ δύσπεπτοι μέν εἰσι, πολύτροφοι δὲ καὶ εὐστόμαχοι, ἔτι δὲ σμηκτικοὶ καὶ ἀμβλυντικοὶ ὄψεωσ, διεγερτικοὶ δ’ ἀφροδισίων. "ἡ δὲ παροιμία φησὶν οὐδέν σ1’ ὀνήσει βολβόσ, ἂν μὴ νεῦρ’ ἔχῃσ. διεγείρουσι δ’ ὄντωσ αὐτῶν πρὸσ ἀφροδίσια οἱ βασιλικοὶ λεγόμενοι, οἳ καὶ κρείσσονεσ τῶν ἄλλων εἰσί· "μεθ’ οὓσ οἱ πυρροί, οἱ δὲ λευκοὶ καὶ Λιβυκοὶ σκιλλώδεισ· "χείρονεσ δὲ πάντων οἱ Αἰγύπτιοι. "αἱ δὲ βολβῖναι καλούμεναι εὐχυλότεραι μέν εἰσι τῶν βολβῶν, οὐ μὴν οὕτωσ εὐστόμαχοι διὰ τὸ γλυκάζον ἔχειν τι· "παχυντικαί τε ἱκανῶσ εἰσι διὰ τὴν πολλὴν σκληρότητα καὶ εὐέκκριτοι. "μνημονεύει δὲ βολβίνησ Μάτρων ἐν παρῳδίαισ· "σόγκουσ δ’ οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ’ ὀνομήνω, μυελόεν βλάστημα, καρηκομόωντασ ἀκάνθαισ, βολβίνασ θ’, αἳ Ζῆνοσ Ὀλυμπίου εἰσὶν ἀοιδή, ἃσ ἐν χέρσῳ θρέψε Διὸσ παῖσ ἄσπετοσ ὄμβροσ, λευκοτέρασ χιόνοσ, ἰδέειν ἀμύλοισιν ὁμοίασ τάων φυομένων ἠράσσατο πότνια γαστήρ, ὅτι Νίκανδροσ Μεγαρῆασ βολβοὺσ ἐπαινεῖ. Θεόφραστοσ δ’ ἐν ζ’ Φυτικῶν ἐνιαχοῦ, φησίν, οὕτω γλυκεῖσ εἰσιν οἱ βολβοὶ ὥστε καὶ ὠμοὺσ ἐσθίεσθαι, ὥσπερ ἐν τῇ Ταυρικῇ Χερρονήσῳ. τὰ αὐτὰ ἱστορεῖ καὶ Φαινίασ. "ἔστι δὲ καὶ γένοσ, φησί, βολβῶν, Θεόφραστοσ, ἐριοφόρων, ὃ φύεται ἐν αἰγιαλοῖσ. ἔχει δὲ τὸ ἔριον ὑπὸ τοὺσ πρώτουσ χιτῶνασ, ὥστε ἀνὰ μέσον εἶναι τοῦ ἐδωδίμου τοῦ ἐντὸσ καὶ τοῦ ἔξω. "ὑφαίνεται δ’ ἐξ αὐτοῦ καὶ πόδεια καὶ ἄλλα ἱμάτια, ὡσ καὶ Φαινίασ φησί, τὸ δὲ ἐν Ἰνδοῖσ τριχῶδέσ ἐστι. "περὶ δὲ τῆσ τῶν βολβῶν σκευασίασ Φιλήμων φησί· "τὸν βολβόν, εἰ βούλει, σκόπει ὅσα δαπανήσασ εὐδοκιμεῖ, τυρόν, μέλι, σήσαμον, ἔλαιον, κρόμυον, ὄξοσ, σίλφιον. "αὐτὸσ δ’ ἐφ’ αὑτοῦ ’ στιν πονηρὸσ καὶ πικρόσ. Ἡρακλείδησ δ’ ὁ Ταραντῖνοσ τοῦ συμποσίου περιγράφων τοὺσ βολβοὺσ φησι· "περιγράφειν δεῖ τὴν πολλὴν βρῶσιν καὶ μάλιστα τῶν ἐχόντων ὅλκιμόν τι καὶ γλίσχρον, οἱο͂ν ᾠῶν, βολβῶν, ἀκροκωλίων, κοχλιῶν καὶ τῶν ὁμοίων, ἐπιμένει γὰρ τῇ κοιλίᾳ πλείονασ χρόνουσ καὶ ἐμπλεκόμενα παρακατέχει τὰ ὑγρά.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION