Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 3

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 3)

Εὔβουλοσ δὲ ποιεῖ τὸν Διόνυσον λέγοντα· τρεῖσ γὰρ μόνουσ κρατῆρασ ἐγκεραννύω τοῖσ εὖ φρονοῦσι τὸν μὲν ὑγιείασ ἕνα, ὃν πρῶτον ἐκπίνουσι τὸν δὲ δεύτερον ἔρωτοσ ἡδονῆσ τε· τὸν τρίτον δ’ ὕπνου, ὃν ἐκπιόντεσ οἱ σοφοὶ κεκλημένοι οἴκαδε βαδίζουσ1’. ὁ δὲ τέταρτοσ οὐκ ἔτι ἡμέτερόσ ἐστ’, ἀλλ’ ὕβρεοσ· ὁ δὲ πέμπτοσ βοῆσ· · ἕκτοσ δὲ κώμων ἕβδομοσ δ’ ὑπωπίων ὁ δ’ ὄγδοοσ κλητῆροσ · ὁ δ’ ἔνατοσ χολῆσ δέκατοσ δὲ μανίασ, ὥστε καὶ βάλλειν ποιεῖ, πολὺσ γὰρ εἰσ ἓν μικρὸν ἀγγεῖον χυθεὶσ ὑποσκελίζει ῥᾷστα τοὺσ πεπωκότασ. Ἐπίχαρμοσ δέ φησιν ἐκ μὲν θυσίασ θοίνα , ἐκ δὲ θοίνασ πόσισ ἐγένετο. β. χάριεν, ὣσ γ’ ἐμοὶ δοκεῖ. α.

ἐκ δὲ πόσιοσ μῶκοσ, ἐκ μώκου δ’ ἐγένεθ’ ὑανία ἐκ δ’ ὑανίασ δίκα , ἐκ δίκασ, ἐκ δὲ καταδίκα, ἐκ δὲ καταδίκασ πέδαι τε καὶ σφαλὸσ καὶ ζαμία. Πανύασισ δ’ ὁ ἐποποιὸσ τὴν μὲν πρώτην πόσιν ἀπονέμει Χάρισιν, ̔̀ Ὥραισ, καὶ Διονύσῳ, τὴν δὲ δευτέραν Ἀφροδίτῃ καὶ πάλιν Διονύσῳ, Ὕβρει δὲ καὶ Ἄτῃ τὴν τρίτην. Πανύασίσ φησι· πρῶται μὲν Χάριτέσ τ’ ἔλαχον καὶ ἐύφρονεσ Ὧραι μοῖραν καὶ Διόνυσοσ ἐρίβρομοσ, οἵπερ ἔτευξαν. τοῖσ δ’ ἔπι Κυπρογένεια θεὰ λάχε καὶ Διόνυσοσ. ἔνθα τε κάλλιστοσ πότοσ ἀνδράσι γίνεται οἴνου· εἴ τισ τὸν γε πίοι καὶ ἀπότροποσ· οἴκαδ’ ἀπέλθοι δαιτὸσ ἀπὸ γλυκερῆσ, οὐκ ἄν ποτε πήματι κύρσαι· ἀλλ’ ὅτε τισ μοίρησ τριτάτησ πρὸσ μέτρον ἐλαύνοι πίνων ἀβλεμέωσ, τότε δ’ Ὕβριοσ αἶσα καὶ Ἄτησ γίνεται ἀργαλέα, κακὰ δ’ ἀνθρώποισιν ὀπάζει. ἀλλὰ πέπον, μέτρον γὰρ ἔχεισ γλυκεροῖο ποτοῖο, στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον, κοίμιζε δ’ ἑταίρουσ· δείδια γάρ, τριτάτησ μοίρησ μελιηδέοσ οἴνου πινομένησ, μὴ σ1’ Ὕβρισ ἐνὶ φρεσὶ θυμὸν ἀέρσῃ, ἐσθλοῖσ δὲ ξενίοισι κακὴν ἐπιθῇσι τελευτήν. ἀλλὰ πιθοῦ καὶ παῦε πολὺν πότον. καὶ ἑξῆσ περὶ ἀμέτρου οἴνου ἐκ γάρ οἱ Ἄτησ τε καὶ Ὕβριοσ αἶσ1’ ἅμ’ ὀπηδεῖ. κατὰ γὰρ τὸν Εὐριπίδην πληγὰσ ὁ κῶμοσ λοίδορὸν θ’ ὕβριν φέρει. ὅθεν τινὲσ τὴν Διονύσου γένεσιν καὶ τὴν τῆσ Ὕβρεωσ κατὰ ταὐτὰ γενέσθαι φασίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION