Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 32

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 32)

τράπεζαι ἐλεφαντόποδεσ τῶν ἐπιθημάτων ἐκ τῆσ καλουμένησ σφενδάμνου πεποιημένων. Κρατῖνοσ· γαυριῶσαι δ’ ἀναμένουσιν ὧδ’ ἐπηγλαισμέναι μείρακεσ φαιδραὶ τράπεζαι τρισκελεῖσ σφενδάμνιναι. εἰπόντοσ τινὸσ κυνικοῦ τρίποδα τὴν τράπεζαν δυσχεραίνει ὁ παρὰ τῷ σοφιστῇ Οὐλπιανὸσ καὶ λέγει· "τήμερον ἐγὼ ’ πράγματα ἕξω ἐξ ἀπραξίασ πόθεν γὰρ τούτῳ ὁ τρίπουσ; "εἰ μὴ τὴν Διογένουσ βακτηρίαν σὺν καὶ τὼ πόδε ἀριθμῶν οὗτοσ τρίποδα προσηγόρευσε, πάντων τραπέζασ καλούντων τὰσ παραθέσεισ ταύτασ. ὅτι Ἡσίοδοσ ἐν Κήυκοσ γάμῳ κἂν γὰρ γραμματικῶν παῖδεσ ἀποξενῶσι τοῦ ποιητοῦ τὰ ἔπη ταῦτα, ἀλλ’ ἐμοὶ δοκεῖ ἀρχαῖα εἶναι ‐ τρίποδασ τὰσ τραπέζασ φησί. καὶ Ξενοφῶν δ’ ὁ μουσικώτατοσ ἐν ζ’ Ἀναβάσεωσ γράφει· "τρίποδεσ εἰσηνέχθησαν πᾶσιν οὗτοι δὲ ὅσον εἴκοσι κρεῶν μεστοὶ νενεμημένων. καὶ ἐπάγει· "μάλιστα δ’ αἱ τράπεζαι κατὰ τοὺσ ξένουσ ἀεὶ ἐτίθεντο. ’ Ἀντιφάνησ · ἐπεὶ δ’ ὁ τρίπουσ ἤρθη κατὰ χειρῶν τ’ εἴχομεν.

Εὔβουλοσ· τρίποδεσ οὗτοι πέντε σοι καὶ πέντε Β. πεντηκοστολόγοσ γενήσομαι. Ἐπίχαρμοσ· τί δὲ τόδὲ ἐστί; β. δηλαδὴ τρίπουσ. α. τί μὰν ἔχει πόδασ τέτορασ; οὔκ ἐστιν τρίπουσ, ἀλλ’ ἐστὶν οἶμαι τετράπουσ. β. ἐστὶ δ’ ὄνομ’ αὐτῷ τρίπουσ, τέτοράσ γε μὰν ἔχει πόδασ. α. Οἰδίπουσ τοίνυν ποτ’ ἦν, αἴνιγμά τοι νοεῖσ. Ἀριστοφάνησ· τράπεζαν ἡμῖν εἴσφερε τρεῖσ πόδασ ἔχουσαν, τέτταρασ δὲ μὴ ’ χέτω. β.

καὶ πόθεν ἐγὼ τρίπουν τράπεζαν λήψομαι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION