Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 15)

τῶν δ’ ἄλλων ὑδάτων τὰ μὲν ἐκ πετρῶν φερόμενα δνοφερὰ καλεῖ ὡσ ἀχρεῖα δηλονότι· τὰ δὲ κρηναῖα καὶ διὰ πλείονοσ γῆσ καὶ εὐκάρπου φερόμενα τῶν ἄλλων προκρίνει, ὡσ καὶ Ἡσίοδοσ· κρήνησ ἀενάου καὶ ἀπορρύτου, ἥ τ’ ἀθόλωτοσ. καὶ Πίνδαροσ· μελιγαθὲσ ἀμβρόσιον ὕδωρ Τιλφώσσασ ἀπὸ καλλικρήνου. κρήνη δ’ ἐν Βοιωτίᾳ ἡ Τιλφῶσσα· ἀφ’ ἧσ Ἀριστοφάνησ φησὶ Τειρεσίαν πιόντα διὰ γῆρασ οὐχ ὑπομείναντα τὴν ψυχρότητα ἀποθανεῖν. Θεόφραστοσ δέ φησιν ἐν τῷ περὶ ὑδάτων τὸ Νείλου ὕδωρ πολυγονώτατον καὶ γλυκύτατον διὸ καὶ λύειν τὰσ κοιλίασ τῶν πινόντων μῖξιν ἔχον λιτρώδη. ἐν δὲ τῷ περὶ φυτῶν ἐνιαχοῦ φησιν ὕδωρ γίνεσθαι παιδογόνον ὡσ ἐν Θεσπιαῖσ, ἐν Πύρρα.

δὲ ἄγονον. καὶ τῶν γλυκέων δέ φησιν ὑδάτων ἔνια ἄγονα ἢ οὐ πολύγονα, ὡσ τὸ ἐν Φέτᾳ καὶ τὸ ἐν Πύρρᾳ. αὐχμῶν δέ ποτε γενομένων περὶ τὸν Νεῖλον ἐρρύη τὸ ὕδωρ ἰῶδεσ καὶ πολλοὶ τῶν Αἰγυπτίων ἀπώλοντο.

μεταβάλλειν τέ φησιν οὐ μόνον τὰ πικρὰ τῶν ὑδάτων, ἀλλὰ καὶ τὸ ἁλυκὸν καὶ ὅλουσ ποταμούσ, καθὰ τὸν ἐν Καρίᾳ, παρ’ ᾧ Ζηνοποσειδῶνοσ ἱερόν ἐστιν. αἴτιον δὲ τὸ πολλοὺσ κεραυνοὺσ πίπτειν περὶ τὸν τόπον, ἄλλα δὲ τῶν ὑδάτων καὶ σωματώδη ἐστὶ καὶ ἔχει ὥσπερ τι βάροσ ἐν ἑαυτοῖσ, ὡσ τὸ ἐν Τροιζῆνι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION