Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 25

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 25)

ἐκκλίνειν δὲ δεῖ τὰ πάχη τῶν μύρων ὕδωρ τε πίνειν τὸ κατὰ πρόσοψιν λεπτὸν καὶ διαυγέσ, ὃ δὴ καὶ κατὰ τὸν σταθμόν ἐστι κοῦφον καὶ οὐδὲν ἐν αὑτῷ γεῶδεσ ἔχει. τὸ δὲ συμμέτρωσ θερμαινόμενον καὶ ψυχόμενον ὕδωρ χρηστόν ἐστι καὶ εἰσ χάλκεον ἢ ἀργύρεον ἄγγοσ ἐγχεόμενον οὐ ποιεῖ τὸ ἰῶδεσ. φησὶ δὲ καὶ Ἱπποκράτησ· ὕδωρ τὸ ταχέωσ θερμαινόμενον καὶ ψυχόμενον ἀεὶ κουφότερον. μοχθηρὰ δ’ ἐστὶ τὰ βραδέωσ τὰ ὄσπρια τήκοντα. τοιαῦτα δὲ τὰ νιτρώδη καὶ ἁλμυρά, ἐν δὲ τῷ περὶ ὑδάτων Ἱπποκράτησ καλεῖ τὸ χρηστὸν ὕδωρ πότιμον. τὰ δὲ τῶν ὑδάτων στάσιμα χαλεπά, ὡσ τὰ λιμναῖα καὶ τὰ ἑλώδη. ἐστὶ δὲ καὶ τῶν κρηναίων τὰ πλεῖστα σκληρότερα. "δοκιμάζουσί τινεσ τὰ ὕδατα σταθμῷ ἀνεξετάστωσ. "ἰδοὺ γὰρ τοῦ ἐξ Ἀμφιαράου ὕδατοσ καὶ τοῦ ἐξ Ἐρετρίασ συμβαλλομένων, τοῦ μὲν φαύλου τοῦ δὲ χρηστοῦ ὄντοσ, οὐδ’ ἥτισ ἐστὶ διαφορὰ κατὰ τὸν σταθμόν. Ἱπποκράτησ δ’ ἐν τῷ περὶ τόπων ἄριστά φησιν εἶναι τῶν ὑδάτων ὅσα ἐκ μετεώρων χωρίων ῥεῖ καὶ ἐκ λόφων γεηρῶν. ταῦτα γὰρ λευκὰ καὶ γλυκέα καὶ τὸν οἶνον ὀλίγον φέρειν οἱᾶ́ τέ ἐστι, τόν τε χειμῶνα θερμαίνεται καὶ τὸ θέροσ ψυχρὰ ἐστιν. ἐπαινεῖ δὲ μάλιστα ὧν τὰ ῥεύματα πρὸσ ἀνατολὴν ἡλίου ἔρρωγε καὶ μάλιστα πρὸσ τὰσ θερινάσ.

ἀνάγκη γὰρ λαμπρὰ εἶναι καὶ εὐώδη καὶ κοῦφα. Διοκλῆσ δέ φησι τὸ ὕδωρ πεπτικὸν εἶναι καὶ ἄφυσον ψυκτικόν τε μετρίωσ ὀξυδερκέσ τε καὶ ἥκιστα καρηβαρικὸν κινητικόν τε ψυχῆσ καὶ σώματοσ. Πραξαγόρασ τε ταὐτά φησι· ἐπαινεῖ δὲ τὸ ὄμβριον, Εὐήνωρ δὲ τὰ λακκαῖα· χρηστότερόν τε εἶναι φάσκει τὸ ἐξ Ἀμφιαράου συμβαλλόμενον τῷ ἐν Ἐρετρίᾳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION