Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 24

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 24)

ὅτι τοῖσ προπίνουσιν ἐπιτεταμένωσ οὐκ οἰκείωσ διατίθεται ὁ στόμαχοσ, ἀλλὰ μᾶλλον κακοῦται καὶ πολλάκισ φθορὰν τῶν ληφθέντων παρασκευάζει. δεῖ οὖν τὸν ὑγιείασ ἀντιποιούμενον καὶ συμμέτροισ γυμνασίοισ χρᾶσθαι διὰ τοὺσ πολλοὺσ ἱδρῶτασ καὶ λουτροῖσ, ὡσ διᾶναί τε τὸ σῶμα καὶ μαλαχθῆναι· μετὰ δὲ ταῦτα προπίνειν ὕδωρ ὡσ χρηστότατον, ἐν μὲν χειμῶνι καὶ ἐάρι θερμὸν ὡσ μάλιστα, ἐν δὲ τῷ θέρει ψυχρόν, ὡσ μὴ προεκλύειν τὸν στόμαχον προπίνειν δὲ σύμμετρον τῷ πλήθει, χάριν τοῦ προαναληφθῆναι τοῦτο εἰσ τὴν ἕξιν καὶ μὴ ἀκέραιον ἀναδίδοσθαι τὴν ἀπὸ τοῦ οἴνου δύναμιν μηδὲ τοῖσ πέρασι τῶν ἀγγείων προσπίπτουσαν ἐπιδάκνειν. ἐὰν δὲ τισ ἡμῶν τοῦτο δυσκόλωσ ποιῇ, γλυκὺν ὑδαρῆ θερμὸν προλαμβανέτω, μάλιστα δὲ τὸν καλούμενον πρότροπον τὸν γλυκὺν Λέσβιον ὄντα εὐστόμαχον. καὶ ὁ γλυκάζων δ’ οἶνοσ οὐ βαρύνει τὴν κεφαλήν, ὡσ Ἱπποκράτησ ἐν τῷ περὶ διαίτησ φησίν, ὅ τινεσ μὲν ἐπιγράφουσι περὶ ὀξέων νόσων, οἱ δὲ περὶ πτισάνησ, ἄλλοι δὲ πρὸσ τὰσ Κνιδίασ γνώμασ. λέγει δέ·

"ὁ γλυκὺσ ἧσσόν ἐστι καρηβαρικὸσ τοῦ οἰνώδεοσ καὶ ἧσσον φρενῶν ἁπτόμενοσ καὶ διαχωρητικώτεροσ τοῦ ἑτέρου κατ’ ἔντερον. Ου’ δεῖ δὲ προπίνειν καθὰ τοὺσ Καρμανούσ φησι Ποσειδώνιοσ· τούτουσ γὰρ φιλοφρονουμένουσ ἐν τοῖσ συμποσίοισ λύειν τὰσ ἐπὶ τῷ προσώπῳ φλέβασ καὶ τὸ καταρρέον αἷμα μιγνύντασ τῷ πόματι προσφέρεσθαι, τέλοσ φιλίασ νομίζοντασ τὸ γεύεσθαι τοῦ ἀλλήλων αἵματοσ, μετὰ δὲ τὴν προσφορὰν ταύτην συγχρίεσθαι τὴν κεφαλὴν μύρῳ, μάλιστα μὲν ῥοδίνῳ, εἰ δὲ μή, μηλίνῳ, εἰσ τὸ ἀποκρούεσθαι τὰ ἀπὸ τοῦ πότου καὶ μὴ βλάπτεσθαι ἀπὸ τῆσ τῶν οἴνων ἀναθυμιάσεωσ· εἰ δὲ μή, ἰρίνῳ ἢ ναρδίνῳ.

οὐ κακῶσ οὖν Ἄλεξίσ φησιν ἐναλείφεται τὰσ ῥῖνασ· μέγιστον ὀσμὰσ ἐγκεφάλῳ χρηστὰσ ποιεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION