Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 26

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 26)

ὅτι δὲ τὸ ὕδωρ ὁμολογουμένωσ ἐστὶ τρόφιμον δῆλον ἐκ τοῦ τρέφεσθαί τινα ἐξ αὐτοῦ μόνου τῶν ζῴων, ὥσπερ τοὺσ τέττιγασ. πολλὰ δὲ καὶ τῶν ἄλλων ὑγρῶν ἐστι τρόφιμα, οἱο͂ν γάλα, πτισάνη, οἶνοσ. τὰ γοῦν ὑποτίτθια γάλακτι διαρκεῖται, καὶ πολλὰ δὲ ἔθνη γαλακτοποτοῦντα ζῇ. Δημόκριτον δὲ τὸν Ἀβδηρίτην λόγοσ ἔχει διὰ γῆρασ ἐξάξαι αὑτὸν διεγνωκότα τοῦ ζῆν καὶ ὑφαιροῦντα τῆσ τροφῆσ καθ’ ἑκάστην ἡμέραν, ἐπεὶ αἱ τῶν Θεσμοφορίων ἡμέραι ἐνέστησαν, δεηθεισῶν τῶν οἰκείων γυναικῶν μὴ ἀποθανεῖν κατὰ τὴν πανήγυριν, ὅπωσ ἑορτάσωσι, πεισθῆναι κελεύσαντα μέλιτοσ ἀγγεῖον αὑτῷ πλησίον παρατεθῆναι, καὶ διαζῆσαι ἡμέρασ ἱκανὰσ τὸν ἄνδρα, τῇ ἀπὸ τοῦ μέλιτοσ ἀναφορᾷ μόνῃ χρώμενον, καὶ μετὰ τὰσ ἡμέρασ βασταχθέντοσ τοῦ μέλιτοσ ἀποθανεῖν. ἔχαιρε δὲ ὁ Δημόκριτοσ ἀεὶ τῷ μέλιτι· καὶ πρὸσ τὸν πυθόμενον πῶσ ἂν ὑγιῶσ τισ διάγοι, ἔφη εἰ τὰ μὲν ἐντὸσ μέλιτι βρέχοι, τὰ δ’ ἐκτὸσ ἐλαίῳ.

καὶ τῶν Πυθαγορικῶν δὲ τροφὴ ἦν ἄρτοσ μετὰ μέλιτοσ, ὥσ φησιν Ἀριστόξενοσ, τοὺσ προσφερομένουσ αὐτὰ ἀεὶ ἐπ’ ἀρίστῳ λέγων ἀνόσουσ διατελεῖν. Λύκοσ δὲ πολυχρονίουσ φησὶν εἶναι τοὺσ Κυρνίουσ οἰκοῦσι δ’ οὗτοι περὶ Σαρδόνα διὰ τὸ μέλιτι ἀεὶ χρῆσθαι· πλεῖστον δὲ τοῦτο γίνεται παρ’ αὐτοῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION