Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39)

ἀμυγδαλαῖ. ὅτι αἱ Νάξιαι ἀμυγδάλαι διὰ μνήμησ ἦσαν τοῖσ παλαιοῖσ· καὶ γίνονται ὄντωσ ἐν Νάξῳ τῇ νήσῳ διάφοροι, ὡσ ἐμαυτόν, φησί, πείθω. Φρύνιχοσ τοὺσ δὲ γομφίουσ ἅπαντασ ἐξέκοψεν, ὥστ’ οὐκ ἂν δυναίμην Ναξίαν ἀμυγδάλην κατᾶξαι. διάφοροι δ’ ἀμυγδάλαι γίνονται κἀν Κύπρῳ τῇ νήσῳ· παρὰ γὰρ τὰσ ἀλλαχόθεν καὶ ἐπιμήκεισ εἰσὶ καὶ κατὰ τὸ ἄκρον ἐπικαμπεῖσ. Λάκωνασ δὲ Σέλευκοσ ἐν Γλώσσαισ φησὶ καλεῖν τὰ μαλακὰ κάρυα μυκήρουσ, Τηνίουσ δὲ τὰ γλυκέα κάρυα. Ἀμερίασ δέ φησι μύκηρον τὴν ἀμυγδάλην καλεῖσθαι. ἐπακτικώτατα δὲ πρὸσ πότον τὰ ἀμύγδαλα προεσθιόμενα.

Εὔπολισ· δίδου μασᾶσθαι Ναξίασ ἀμυγδάλασ οἶνόν τε πίνειν Ναξίων ἀπ’ ἀμπέλων. ἦν δέ τισ ἄμπελοσ Ναξία καλουμένη, Πλούταρχοσ δὲ ὁ Χαιρωνεύσ φησι παρὰ Δρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαροσ υἱῷ ἰατρόν τινα ὑπερβάντα πάντασ ἐν τῷ πίνειν φωραθῆναι πρὸ τοῦ πότου προεσθίοντα πικρὰσ ἀμυγδάλασ πέντε ἢ ἕξ· ἅσπερ κωλυθεὶσ προσενέγκασθαι οὐδὲ πρὸσ τὸ μικρότατον ἀντέσχε τοῦ πότου, αἴτιοσ οὖν ἦν ἡ τῆσ πικρότητοσ δύναμισ, ξηραντικὴ καὶ δάπανοσ ὑγρῶν οὖσα. κληθῆναι δὲ ἀμυγδάλην φησὶν Ἡρωδιανὸσ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ παρὰ τὸ ἐν τῷ μετὰ τὸ χλωρὸν ὡσπερεὶ ἀμυχὰσ ἔχειν πολλάσ.

ὄνοσ βαδίζεισ εἰσ ἄχυρα τραγημάτων, φησί που Φιλήμων φηγοὶ Πανὸσ ἄγαλμα, φησὶ Νίκανδροσ ἐν β’ Γεωργικῶν. ὅτι καὶ οὐδετέρωσ ἀμύγδαλα λέγεται, Δίφιλοσ· τράγημα, μυρτίδεσ, πλακοῦσ, ἀμύγδαλα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION