Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 31:)

ἀτέλειαν δ’ ὥσπερ τινὰ φυγάδα καὶ ὑπερόριον καταγαγεῖν αὖθισ τῇ πόλει, προπίνων ἐντεῦθεν Κτησίππῳ τὸ ταύτησ συμφέρον. ἀλλὰ γὰρ τὸ προσγράψαι, φησὶ, μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι δοῦναι, ἢ θανάτου τὸν τἀναντία γεγραφότα τιμᾶσθαι, οὐ μόνον τυράννου δίκην τὸ ταῦτ’ ἔχειν συνήθωσ ἐν τῷ τοῦ καιροῦ φιλοτιμεῖσθαι καλοῦντι, ἀλλὰ καὶ τὸ κατ’ ἐξουσίαν ἀνῃρήκει τῇ πόλει. εἰ μὲν οὖν καθάπαξ ἡμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, Λεπτίνησ μεγαλοψυχίασ ἀπείργει, ὡσ μήτε τοὺσ εὐεργέτασ ἀντευποιεῖν οἱούσ τ’ εἶναι μήθ’ ὅλωσ τοὺσ εὖ πάσχειν ἀξίουσ τοῖσ γιγνομένοισ δωρεῖσθαι, ἀγνωμοσύνησ ἂν εἰκότωσ φέροιτο μέμψιν καὶ τοῦ μηδέν τι τῶν δεόντων συμβεβουλευκέναι δύνασθαι, καὶ δεῖ τοῦδε τῷ νόμῳ νόμων ἐξούλησ λαχεῖν. εἰ δὲ πλὴν ἀτελείασ πάντων εἶναι λέγει κυρίουσ, καὶ σίτησιν ἐν πρυτανείῳ καὶ συνοικίασ καὶ ἀρχὰσ καὶ γῆσ πλέθρα καὶ πάντα τὰ τοιαῦθ’ οἷσ ἔξεστι νέμειν, ποῦ ταῦτ’ ἐστὶν ἐγκαλεῖσθαι δίκαιοσ; ὥσπερ ἂν εἰ καὶ ἰατρὸν ἠξίουσ κακίζειν, ὡσ ἀσιτίαν παντελῆ τοῖσ κάμνουσιν ἐπιτάττει, παρὰ τὸ μὴ συγχωρεῖν τοῖσ βλάπτουσι χρῆσθαι· ἢ καὶ γεωργὸσ ἐδόκει σοι φαῦλοσ καὶ ταῖσ ἀρούραισ παντάπασι πολεμῶν ὁ τῶν λυμαινομένων ἐκκαθαίρων τὴν βλάστην. ἐγὼ δὲ καὶ τοῦτο λέγω, ὡσ εἰ μὲν παρανόμων, ὦ Δημόσθενεσ, γράφει τὸν νόμον, τί περὶ τοῦ μέλλοντοσ δυσχεραίνεισ; αὐτὸ γὰρ τοῦτο τὸ παρανομοῦντ’ αὐτὸν εἶναι τὸ μηδὲ τὸ παράπαν εἶναι τοῦτόν ἐστι· μάταιον οὖν περὶ τοῦ μὴ νῦν ὄντοσ ὡσ ἔτ’ ἐσομένου φροντίζειν· εἰ δ’ εὖ ἔχειν τοῦτον ὁμολογεῖσ, καὶ τὸ μηκέτ’ ἂν ἐξεῖναι λελύσθαι τοῦτον οὐδὲν ἧττον προσωμολόγηκασ· οὐ γὰρ δὴ νῦν μὲν φήσεισ τοῦτον λυσιτελεῖν, ὕστερον δὲ οὐκέτι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν διὰ τέλουσ εἶναι προσῆκεν, εἴ γε μέλλει ταῖσ ἀληθείαισ τὸ πρόσρημα σώζειν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION