Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 4:)

πρῶτα μὲν ὡσ μάλιστα τῇ πόλει συμφέρειν τὴν ἀτέλειαν φήσασ καὶ τούτοισ τὸν ἀκροατὴν ὑφελόμενοσ, ἔπειτα τούτου μνησθείσ. καίτοι ὅταν οὐ θαρρούντωσ οὐδ’ ἐλευθέρωσ, ἀλλὰ δεδιότωσ τε καὶ ὑπούλωσ καὶ μετὰ τοῦ πάνυ τοι λανθάνειν ἐθέλειν ἐπὶ ταῦτα χωρῇσ, ἐοίκασ ὧν λέγεισ πρῶτοσ αὐτὸσ ἐπιλαμβάνεσθαι καὶ μισεῖν καὶ διὰ τοῦθ’ οὕτωσ σχηματίζειν τε καὶ προάγειν τὸν λόγον. ἀλλὰ μὴν εἰ κατηγοροῦντοσ καὶ συκοφαντοῦντοσ ταύτην ἅπαντεσ ἴσμεν διαφορὰν, τὸ τὸν μὲν τὰ οὐκ ὄντα συμπλάττειν, τὸν δὲ τοῖσ οὖσι κακοῖσ ἢ φαινομένοισ ἐπιπηδᾶν, καὶ τὸν μὲν, εἰ καὶ μὴ δικαίασ, ἀλλ’ οὖν ἔσθ’ ὅτ’ ἀξιοῦμεν συγγνώμησ, τῷ μηδὲν οἴκοθεν καὶ παρ’ ἑαυτοῦ συντιθέναι, ἀλλὰ τοῖσ οὖσι κεχρῆσθαι, τῷ δὲ ἀπρόσωποσ ἡ κακία, ποτέρασ βούλει μερίδοσ θησόμεθα σέ; πότερον τῆσ μετρίασ καὶ παραίτησιν δεχομένησ, ἢ τῆσ φαυλοτάτησ τε καὶ κακίστησ καὶ παντὸσ μίσουσ ἀξίασ, ἢ καὶ ἀμφοτέρων ὁμοῦ, ὡσ ἔγωγε οἶμαι καὶ νῦν ἀποδείξω; οἷσ μὲν γὰρ τὸν νόμον, ὃν μάλιστα θαυμάζειν ἐχρῆν διὰ τὸ τῇ πόλει συμφέρειν, τοῦτον ὡσ μηδενὸσ ἄξιον διαγράφειν ἐθέλεισ, κακίζων καὶ κατατρέχων καὶ μηδενόσ τινοσ κατ’ αὐτοῦ φειδόμενοσ ῥήματοσ, οὐ μόνον κατηγόρων, ἀλλὰ καὶ βασκάνων δόξαν λαμβάνεισ. ὅτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ συκοφαντῶν οἷσ ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου κέχρηται δείκνυται αἰσχυνοίμην ἂν ἐμαυτὸν εἰ τοῦτ’ ἀποδεικνύναι διὰ πλείστου πειρῴμην. αὐτὰ γὰρ ταῦτ’ ἐστὶ καὶ συκοφαντία περιφανὴσ καὶ ἀπόδειξισ ἐναργὴσ τοῦ μηδὲν συκοφαντίασ ἐλλείπειν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION