Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 28:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 28:)

ἡνίκ’ ἂν δὲ αὕτη προλίπῃ, ὑπορρεῖ τὰ τῶν λόγων καὶ τὰ τῆσ νάρκησ νικᾷ, καὶ ἀνάγκη δὴ κάτω φέρεσθαι τὸν τοιοῦτον ῥήτορα ὑπὸ τῆσ ἀμβλύτητοσ ἀποψυχόμενον, καθάπερ τινὰ ἀετὸν τῶν πτερῶν ὑφιέντα. ἔχω δέ σοι καὶ λόγον τινὰ ἱερὸν διελθεῖν, ἀκούσασ νύκτωρ οὐ πάλαι παρά του τῶν κρειττόνων, οἱο͂́ν ἐστι τὸ χρῆμα τῆσ θείασ μανίασ. εἶχε δέ πωσ ὧδε ὁ λόγοσ. ἀνάγκη τὸν νοῦν, ἔφη, κινηθῆναι τὴν πρώτην ἀπὸ τοῦ συνήθουσ καὶ κοινοῦ, κινηθέντα δὲ καὶ ὑπερφρονήσαντα θεῷ συγγενέσθαι καὶ ὑπερέχειν. καὶ οὐδέτερόν γε, ἔφη ὁ διδάσκων, θαυμαστόν. ὑπεριδών τε γὰρ τῶν πολλῶν ὁμιλεῖ θεῷ θεῷ τε ὁμιλήσασ ὑπερέχει. τάδε μέν σοι τῆσ ἱερᾶσ, ὡσ οἱ ποιηταὶ καλοῦσι, νυκτὸσ ἀπομνημονεύματα διὰ κεράτων μὲν ἥκοντα, στιλπνότερα δὲ ὡσ ἀληθῶσ ἐλέφαντοσ παντόσ. ὥστ’ εἰ καὶ μηδένα μηδ’ ἀφ’ ἑνὸσ εἴδουσ εἴχομεν εἰπεῖν ἐπ’ αὐτῷ τι φρονήσαντα, μηδ’ ἦν ἀναγκαῖον τῶν λόγων τὸ τοιοῦτον πάθημα, ἡμᾶσ δ’ εἰσ ταύτην ὁ θεὸσ νῦν ἦγεν, οὐκ ἂν τὰ πρεσβεῖα δή που συμφορὰν ἐποιούμεθα. σὺ δ’ αἰτιᾷ τὸ σύμβολον αὐτοῦ τοῦ ῥήματοσ. ἢ πρὸσ θεῶν ἀκροατὴσ μὲν οὐχ ὅστισ σφόδρα σώφρων, ἀλλ’ ὅστισ ἐπίσταται κινεῖσθαι βέλτιστοσ καὶ ὅστισ ἀπαντᾷ τοῖσ λεγομένοισ, ῥήτωρ δὲ οὐχ ὁ θερμότατοσ καὶ πρῶτοσ αὐτὸσ αὑτοῦ συνιεὶσ ἄριστοσ, ἀλλ’ ὅστισ ἡττᾶται τῶν ἀκροωμένων, ἢ παρ’ ἐκείνων δεῖται μαθεῖν ὁποῖ’ ἄττα ἐστὶν ἃ λέγει; σκόπει δὴ καὶ τοῦτο. φημὶ γὰρ αὐτῶν ἕνεκα τῶν λόγων συμβαίνειν ἀνάγκην πολλάκισ παραφθέγξασθαι τόν γε δὴ καθαρῶσ ἁπλοῦν καὶ φιλάνθρωπον·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION