Aristides, Aelius, Orationes, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 3:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 3:)

οὐκ οἶσθ’ ὅτι κἂν τοὺσ ἐν Αἰγύπτῳ νομοὺσ συνθεὶσ κἂν τὴν γῆν τὴν Βαβυλωνίαν προσθεὶσ μισθὸν ἐμοὶ διδῷσ τούτων τῶν λόγων, ἀνιάσω γάρ σε καὶ νῦν, οὐδέποτ’ ἐγγὺσ ἀφίξει τῆσ ἀξίασ; ἀλλὰ τίσ ἡμέτεροσ μισθὸσ καὶ πρέπων ἡμῖν; φιλία, εὔνοια, σύνεσισ, μνήμη, μετρία τιμὴ τῶν λόγων, αἰδὼσ τοῦ ποιοῦντοσ τοὺσ λόγουσ. ἐπεὶ δὲ δέδοικασ μή τινοσ αὐθαδείασ ἢ ἀλαζονείασ ταῦτ’ ἐγγὺσ εἶναι δοκῇ, φέρε ἐγώ σε παραμυθήσωμαι. σκόπει δῆτα ἀκούων ὡσ ἔχω περὶ τούτων, κἂν λάβῃσ ψευδόμενον, τὸ τοῦ Σοφοκλέουσ, φάσκειν ἐμὲ ἤδη μηδὲν φρονεῖν, καὶ τὴν μαντικὴν διάγραφε. ἐγὼ νομίζω τὸν μὲν τῶν ὑπαρχόντων μεῖζον φρονοῦντα, ἢ καὶ σχηματιζόμενον πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ ὡσ ἂν ἐκπλήξειεν εἴτε λόγοισ εἴτε καὶ πράξεσιν, οὐχ ὑγιαίνειν, ἀλλ’ εἶναι τοῦτον ἐκεῖνον τὸν ἀλαζόνα καὶ γόητα, καὶ ὅ τι τοιοῦτον βούλει καλεῖν· ὅστισ δ’ εἰσ ὅσον ἥκει δυνάμεωσ ἐξεπιστάμενοσ πρὸσ τοῦτο καὶ τὴν ἀξίαν φρονεῖ, καὶ μηδὲν πλέον μήτε ζητεῖ μήτε θηρᾶται, τοῦτον ἀκριβῶσ τὸν τῆσ ἐλευθερίασ ὁρ́ον πληροῦν, ὥσπερ γε κἀν χρήμασιν ὅστισ μὲν οἶμαι πλείω τῶν ὑπαρχόντων τὸν ὄγκον περιβάλλεται καὶ περινοστῶν σοβεῖ διὰ κενῆσ, καὶ τοῦτ’ ἐσπούδακεν ἐξαπατᾶν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ἀλαζόνα που καλοῦμεν καὶ βλᾶκα καὶ χαῦνον τοὺσ τρόπουσ· ὁ δ’ αὖ ταπεινότεροσ ἢ κατὰ τὴν δύναμιν ἀξιῶν φαίνεσθαι καὶ συστέλλων ἑαυτὸν ἐπίτηδεσ εἰσ τοὔλαττον ἑκὼν καὶ προχειρότεροσ ἐξαρνεῖσθαι τὰ ὄντα ἢ ὁμολογεῖν οὐ μάλα ἐν ἐλευθέροισ ἐστὶν, ἢ κἂν εἰ μικροπρεπῆ καὶ γλίσχρον καὶ τοῦ κέρδουσ ἥττω καλοίησ, τυγχάνοισ ἂν μᾶλλον τοῦ προσήκοντοσ. οὕτωσ οἶμαι καὶ περὶ τῶν λόγων ἔχει, καὶ πάντων ὡσ εἰπεῖν τῶν ἐν τῇ φύσει πρὸσ τὴν ἀξίαν ἕκαστον κρίνεται·

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION