헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́48́0́017́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:)

ὃ δῆλον ἐκ δυοῖν τῶν μεγίστων σημείων, ὧν οὐδέτερον περὶ τὴν ἄλλην συμβαίνει γῆν, ὅσην ἡμεῖσ οἰκοῦμεν. δυοῖν γὰρ ὄντοιν πολισμάτοιν, οἷν ἀρτίωσ ἐμνήσθην ἐπ’ ἄκροισ τῆσ Αἰγύπτου ‐ φίλασ γὰρ τὰσ ὑπὲρ τῶν καταρρακτῶν μεθόριον Αἰγύπτου λέγω καὶ Αἰθιοπίασ ‐ ἐν μὲν Ἐλεφαντίνῃ λάμπεται πάντα, καὶ νεῲ καὶ ἄνθρωποι καὶ στῆλαι, καὶ οὐδὲν ἔχει σκιὰν τῆσ μεσημβρίασ, ἐπειδὰν τὴν μεγίστην ὁ ἥλιοσ πληροῖ· ἐν δὲ Συήνῃ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ τε καὶ ὡρ́ασ μέσοσ ἐν μέσῳ τῷ ἱερῷ φρέατι ὁ κύκλοσ τοῦ ἡλίου φαίνεται, ὥσπερ ἐπίθημα ἴσον πανταχόθεν πρὸσ τὸ χεῖλοσ ἐλλάμπων. καίτοι τοῦτ’ ἀμφοτέρων ἐστὶ σημεῖον, τοῦ τε μὴ τοῦ χειμῶνοσ ἐγγυτέρω τῆσ Λιβύησ γίγνεσθαι τὸν ἥλιον ἢ τοῦ θέρουσ, εἴ γε δὴ δυοῖν ὄντοιν τῆσ Αἰγύπτου μερῶν ἐπὶ τῆσ Λιβύησ ἡ Ἐλεφαντίνη πεπόλισται· πάντα γὰρ ἐνταῦθα ἤδη συμπέπτωκεν, Αἴγυπτοσ, Ἀραβία, Λιβύη, Αἰθιοπία, τὰ μὲν ἔνθεν, τὰ δὲ ἔνθεν εἰσ ταυτὸν ἥκοντα· ἔπειτα εἰ τὰ μάλιστά τισ αὐτῷ δοίη τὸ τὸν ἥλιον τῇ Λιβύῃ πλησιάζοντα τήκειν τὸ ὕδωρ, αὐτὸ τοῦτο κατ’ αὐτοῦ γίγνεται. εἰ γὰρ ἐξέτηκε τοῦ χειμῶνοσ τὸν ποταμὸν διὰ τὸ προσχωρεῖν, δῆλον ὅτι τοῦ γε θέρουσ, ὁπηνίκα ἔστη κατ’ αὐτοῦ, παντελῶσ ἀναρπάσασ ᾤχετ’ ἄν. οὐ γὰρ ἄλλον γέ που τρόπον ἐγγυτέρω τῆσ γῆσ ἔνι γίγνεσθαι φῆσαι τὸν ἥλιον ἢ ὅταν εἰσ κάθετον ὑψωθῇ, ἐπεὶ ὅτι γε οὔτε τῇ Λιβύῃ πλησιάζει ποτὲ ὁ ἥλιοσ οὔτ’ ἄλλῳ μέρει τῆσ γῆσ οὐδενὶ ῥᾳδίωσ ἄν τισ ἔχοι μαθεῖν. οὐ γὰρ μέρη τῆσ γῆσ ἐπέρχεται δή που τὰ μὲν θέρουσ, τὰ δὲ χειμῶνοσ, ἀλλ’ ἡ γῆ μᾶλλον ἐν μέρει τῆσ ἐκείνου περιφορᾶσ ἐστιν. ἀλλ’ ἀπέχει μὲν τὸ ἴσον πάσησ ἀεὶ τῆσ γῆσ, οἷσ δ’ ἂν ὑπὲρ κορυφῆσ ἵστηται τὰ μεσημβρινὰ, τούτοισ πλείστην φέρει τὴν φλόγα. φαίνεται τοίνυν οὐκ ἐπέχων οὐδὲ ἱστὰσ, οὐδ’ ἀναρπάζων τὸν ποταμὸν τότε, οὐδ’ ἐλάττω ποιῶν ἐκ μείζονοσ, ἀλλ’ αὐξανόμενον καὶ προσθήκην ἀεὶ τῷ ῥεύματι λαμβάνοντα ἐφορῶν. ὃ σὺ θαυμάζεισ· καίτοι πότε λοιπὸν τήκεσθαι φήσομεν τῇ θέρμῃ τὸν Νεῖλον, εἰ ὑπό γε τὴν τοιαύτην ἀκμὴν ἀνιὼν ὁρᾶται;

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, Αἰγύπτιος 17:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Αἰγύπτιος 17:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION