Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 97:)

πολλοὶ γὰρ οἱ μετέχοντεσ· ὁ δὲ εἰσ τὸ μέσον λέγων ἅπαντασ ἐφέλκεται καὶ πάντεσ εἰσ αὐτὸν ὁρῶσιν· ὁ δ’ ἀσφαλέωσ ἀγορεύει, αἰδοῖ μειλιχίῃ, μετὰ δὲ πρέπει ἀγρομένοισιν. εἰσ γὰρ ἕτερα αὖ παραπλήσια σχεδὸν αὐτομάτωσ ἥκει φέρων ὁ λόγοσ· ἐν οἷσ Ὅμηροσ σαφῶσ μαρτυρεῖ ὅτι οὐ κολακεύων ὁ ῥήτωρ λέγει οὐδὲ ὑποπεπτωκὼσ, οὐδὲ τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα θαυμάζων, οὐδὲ ἐπίκαιρον ἡδονὴν διώκων, ἄλλοσ ἄλλοθι γιγνόμενοσ, ὥσπερ οἱ ὀψοποιοὶ χάριν ἡδονῆσ ἑτέρου, οὐδὲ σχηματιζόμενοσ ὡσ δοῦλοσ τῶν ἀεὶ δυναμένων, ἀλλ’ ἀσφαλῶσ ἀγορεύει, φησί. τὸ δὲ ἀσφαλῶσ ἔστιν ἀπταίστωσ. ἀμήχανον δὲ ἀπταίστωσ λέγειν ὅστισ μὴ ὑγιῶσ λέγει. αἴτιον δὲ τούτου φησὶν ὅτι αἰδοῖ μειλιχίῃ, οὐ τὸ ἀναιδέστατον ἦθοσ τὸ τοῦ κόλακοσ λαμβάνων ἐν τῇ ψυχῇ καὶ ἀναματτόμενοσ, ἀλλ’ αἰδούμενοσ. τοῦ γὰρ τοιούτου καὶ τοὺσ λόγουσ ἀνάγκη κοσμίουσ εἶναι, κόσμον δὲ καὶ τάξιν ἔχοντα κρατεῖν. Ἡσίοδοσ δ’ αὖ φησι καὶ τοὺσ βασιλέασ θείᾳ μοίρᾳ καὶ δόσει γίγνεσθαι λόγων μετόχουσ, λέγων ὅτι ἡ Καλλιόπη καὶ βασιλεῦσιν ἅμ’ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ. ὅντινα τιμήσουσι Διὸσ κοῦραι μεγάλοιο, γιγνόμενόν τ’ ἐσίδωσι διοτρεφέων βασιλήων, τῷ μὲν ἐπὶ γλώσσῃ γλυκερὴν χείουσιν ἀοιδὴν, τοῦ δ’ ἔπε’ ἐκ στόματοσ ῥεῖ μείλιχα· οἱ δέ τε λαοὶ πάντεσ ἐσ αὐτὸν ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστασ ἰθείῃσι δίκῃσιν· ὁ δ’ ἀτρεκέωσ ἀγορεύων αἶψά τε καὶ μέγα νεῖκοσ ἐπισταμένωσ κατέπαυσε· σχεδὸν οὐ μόνον κατὰ ταὐτὰ, ἀλλὰ καὶ ταὐτὰ ἄντικρυσ Ὁμήρῳ λέγων, μᾶλλον δὲ πολὺ κυριώτερον καὶ λαμπρότερον οὗτοσ τῇ ῥητορικῇ συναγορεύων, ὁπότ’ οὐ μόνον πράττειν τὰ δέοντα τὸν αὐτὸν ὅνπερ λέγειν τὰ δέοντα τίθησιν, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀρίστουσ τῶν βασιλέων ῥητορικῆσ φησι μετουσίᾳ γίγνεσθαι τοιούτουσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION