Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 47:)

γνοίη δ’ ἄν τισ εἰ σκέψαιτο τὴν φύσιν αὐτῆσ καὶ ὑπὲρ τίνων καὶ πηλίκων τὸ κατ’ ἀρχὰσ εὑρέθη καὶ τί πράττει καὶ ποιεῖ διὰ τέλουσ. οἶμαι τοίνυν ἅπαντασ ἂν οἷσ δυνατὸν συμφῆσαι τὸ μὴ κατὰ ταὐτὰ φῦναι τοὺσ ἀνθρώπουσ, ἀλλὰ δυοῖν μερίδοιν τὴν μὲν οἱάν βιάζεσθαι καὶ πλεονεκτεῖν εἶναι, ἣν τῶν κρειττόνων τισ ἂν εἴποι, λέγω δ’ οὐκ ἀρετῇ βελτιόνων, ἀλλ’ ἰσχυροτέρων, τὴν δ’ οἱάν ἐλαττοῦσθαι καὶ παρὰ γνώμην συγχωρεῖν ἀπορίᾳ τοῦ κωλύειν, ἣν τῶν ἀσθενεστέρων οὖσαν γιγνώσκομεν. τοῦτ’ οὖν εἶναι τὸ ποιῆσαν εὑρεῖν τι τοιοῦτον ἀνθρώπουσ ὑπὲρ αὑτῶν, ἢ θεούσ γε ὑπὲρ τῶν ἀνθρώπων, ὃ τὴν μὲν ἰσχὺν ἐπισχήσει, τοῦ δὲ ἴσου καὶ δικαίου πᾶσιν ὥσπερ ἐνέχυρον γενήσεται ταυτὸν τοῖσ τε πολλοῖσ συμφέρον καὶ τοῖσ πρὸσ τὸ βιάζεσθαι πεφυκόσιν αὐτοῖσ. οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἐκφεύξεσθαι τῶν ἀδίκων καὶ κακῶν ἔργων τἀπίχειρα, ἀλλὰ τῶν ἀσθενεστάτων πρώτων ἀναιρεθέντων ἄλλων ὑπ’ ἄλλων κατὰ μικρὸν, οὕτωσ ἀεὶ τῶν λοιπῶν ὑπεξαιρουμένων ἔμενε τελευτῶντασ αὐτοὺσ ἐφ’ ἑαυτοὺσ ἐλθεῖν, ὥσπερ φασὶ τοὺσ σπαρτοὺσ, εἰ ἄρα καὶ ὁ μῦθοσ τοῦτο αἰνίττεται. ἐμοὶ μὲν γὰρ, εἴ τι δεῖ καὶ παραβῆναι, θαυμαστῶσ δοκεῖ τοῦτο βούλεσθαι δηλοῦν. πεποίηκέ γε τὴν ἀρχὴν αὐτοῖσ τῆσ γενέσεωσ ἐκ δράκοντοσ ὀδόντων, αὐτοὺσ δ’ ἀναβῆναί φησι τοὺσ ἄνδρασ ἐνόπλουσ, Ἄρει δὲ ἀνθ’ Ἑρμοῦ μελῆσαι τοῦ θέρουσ. ὅπερ οὖν ἔφην, οὐδ’ αὐτοῖσ τοῖσ ὑπερέχουσι ταῖσ δυνάμεσιν εἰσ τέλοσ λυσιτελήσειν ἔμελλεν ἡ δοκοῦσα κατ’ ἀρχὰσ εὐτυχία, ἀλλ’ ὑφ’ οὗ καὶ κρείττουσ ἦσαν, μᾶλλον δ’ ᾤοντο εἶναι, ὑπὸ τούτου κατελείπετο αὐτοῖσ ἀπολωλέναι, ὥστ’ ἔρρειν κομιδῆ τὰ πάντων ἀνθρώπων. ἔδει δή τι κοινὸν εὑρεθῆναι φάρμακον τῷ γένει ταυτὸν ἅπασι συμφέρον, τοῖσ ἰσχυροῖσ, τοῖσ ἥττοσι, τοῖσ ἐπιεικέσιν· ὡσ τοὺσ μὲν ἢ κωλῦσαι πρὸ τῶν ἀδικημάτων, ἢ παρ’ αὐτὰ τιμωρήσασθαι, τοῖσ δ’ ἄδειαν τοῦ βίου παρασκευάσαι, τοῖσ δὲ χάριν τὴν πρέπουσαν, ὅσοι τὸ δίκαιον ἐτίμων ἑκόντεσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION