Aristides, Aelius, Orationes, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 21:)

τὸν γὰρ ζῶντα ὑπὸ θεῷ καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἠμεληκότα πῶσ οὐκ εὔλογον ἐκ προχείρου παρὰ θεῷ κριτῇ σοφώτατον ἀνθρώπων ἀνῃρῆσθαι; ἡ μὲν οὖν παρὰ τοῦ Πλάτωνοσ ἡμῖν μαρτυρία τοσαύτη, δι’ αὐτοῦ καὶ διὰ τῶν ἑταίρων ἀμφοτέρων τελευτῶσα εἰσ τὸν θεὸν τὸν ἐν Δελφοῖσ, ὃσ ἐπιψηφίζει Πλάτωνι ἃ μικρῷ πρόσθεν ἔφην Αἰσχίνην. εἰ δὲ δεῖ καὶ ποιητῶν παρασχέσθαι μαρτυρίασ, ἔστι μὲν ἔργον ἢ τὰσ ἁπάντων ἢ τὰσ τῶν προκριθέντων διὰ πάντων παρασχέσθαι, ὅμωσ δ’ ὡσ ἄν τισ ἔχοι τῶν γνωριμωτάτων ἐκλέξασ εἰπεῖν ῥᾳθυμία παραλιπεῖν. κοινῇ μὲν οὖν πάντεσ ποιηταὶ μαρτυροῦσι τὴν ἔργῳ μαρτυρίαν, εἴπερ εἰσὶ ποιηταὶ τῷ κρατοῦντι λόγῳ τῆσ τέχνησ. ἀλλ’ οὐ ταύτησ δέομαι τὰ νῦν, ἔστι γὰρ ἐν τοῖσ εἰρημένοισ, ἀλλὰ τῆσ κατὰ ῥῆμα. λέγει. τὸν δὲ τῶν Φαιάκων βασιλέα ποιήσασ εἰσ ὑπερβολὴν φιλάνθρωπον καὶ θεοφιλῆ τῷ ῥήματι τούτῳ τετίμηκεν Ἀλκίνοοσ δὲ τότ’ ἦρχε θεῶν ἄπο μήδεα εἰδώσ. μή μου πύθῃ, φησὶ, ποίαν τέχνην ἐκέκτητο, ἢ τίσ διδάσκαλοσ αὐτοῦ· θεῶν γὰρ ἄπο μήδεα ᾔδει. τὸν δ’ αὖ Δημόδοκον ὡσαύτωσ τὸν κιθαρῳδὸν ἐπαινῶν ὡσ ἄκρον τὴν μουσικὴν οὕτωσ ποιεῖ τὸν πέρι Μοῦσ’ ἐφίλησε, δίδου δ’ ἀγαθόν τε κακόν τε· ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε, δίδου δ’ ἡδεῖαν ἀοιδήν· καὶ πάλιν Μοῦσ’ ἄρ’ ἀοιδὸν ἀνῆκεν ἀειδέμεναι κλέα ἀνδρῶν.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION