헬라어 문장 검색 - ΑριστίΟρατιον́39́0́005́

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 5:)

εἰ δ’ ἀρχῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐπιθυμῶν, καὶ ἵν’ ἐφ’ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἀδεέστερον καὶ ῥᾷον ὁπηνίκα βούλοιτο ἀφίκοιτο, τί οὐκ ἀπ’ ἐκείνησ τῆσ ἡμέρασ ἐχθρὸν αὐτὸν ὅμοιον τίθεσθε ἀφ’ ἧσ τοὺσ Φωκέασ προανεῖλεν; θαυμαστὰ δέ μοι δοκοῦσι λέγειν οἱ πρέσβεισ καὶ παντάπασιν ἐναντία ἑαυτοῖσ, οἵτινεσ τῷ μὲν Φιλίππῳ φασὶ δεῖν χάριν ὑμᾶσ ἔχειν, εἴ τι πώποτ’ ἐποίησεν ὑμᾶσ εὖ, αὐτοὺσ δὲ κελεύουσι προέσθαι πάντα τὰ πράγματα ἐφ’ ὑμῖν ὄντα, καὶ τοσούτῳ χείρουσ Φιλίππου γενέσθαι περὶ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ὥσθ’ ὁ μὲν εἰ καὶ μὴ τοῦτ’ ἐβούλετο, ἀλλ’ οὖν τινά γ’ ὑμῖν ἔπραξεν εἰσ καιρὸν, ὑμεῖσ δ’ ὧν οὐκ ἂν ἔχοιτε μείζω, ταῦθ’ ἑκόντεσ εἰσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ ἐξαμαρτήσεσθε, καὶ τοσοῦτον ἀφέξετε τοῦ μιμεῖσθαι ἐκεῖνον, ὥσθ’ ὁ μὲν ὑμῖν τοὺσ πολεμίουσ παρέδωκεν, ὑμεῖσ δ’ ἐὰν ἃ πείθουσιν οὗτοι ποιῆτε, ὑμᾶσ αὐτοὺσ τοῖσ πολεμίοισ παραδώσετε. οὐ γὰρ μᾶλλον τοὺσ Φωκέασ ὑπὲρ ὑμῶν ἐτιμωρεῖτο ἢ νῦν ἐφ’ ὑμᾶσ ὑπὲρ Φωκέων ἀφικνεῖται. καὶ γὰρ οὐδ’ ἐκεῖνό γ’ ἔστ’ εἰπεῖν ὡσ οἱ μὲν Φωκεῖσ φόβον αὐτῷ παρεῖχον καὶ συμφέρειν ἡγεῖτο ἀνελεῖν αὐτοὺσ, ἅτε καὶ πρότερον περὶ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἀρχῆσ διανοηθέντασ καὶ δόξαν θαυμαστὴν ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ λαβόντασ, τὴν δὲ τῶν Θηβαίων πόλιν, οὗ ποθ’ ὡμήρευσε, παρὰ φαῦλον ἡγεῖτο δι’ αὑτοῦ ποιήσασθαι καὶ κατασχεῖν. τρεῖσ γάρ εἰσι πόλεισ πρὸσ ἃσ ἀναγκαῖον αὐτῷ συντείνειν τοὺσ λογισμούσ· ὧν ἡ μὲν Λακεδαιμονίων πορρωτάτω καὶ ὑφ’ ὑμῶν ἤδη σχεδὸν ἐξεληλεγμένη καὶ δι’ ἄμφω ταῦτα ἐλάττονοσ αὐτῷ λόγου, τὴν δ’ ἡμετέραν οὐδ’ αὐτὸσ ἐγχειρεῖ λέγειν ὡσ οὐκ ἐχθρὰν ἄγει· ἡ δ’ ὑμετέρα τῇ τε θέσει πρώτη καὶ κατὰ τοῦτ’ ἀναγκαία προλαβεῖν, καὶ τύχησ ἕνεκα οὐκ ἀδεὲσ τοῦτο, οὐδ’ ἧττον τῆσ ἡμετέρασ ὕποπτοσ, ἣν ἑτέρωσε ὁρῶσαν λαβεῖν ζητεῖ καὶ τοὺσ εἰωθότασ μισθοὺσ τῶν εὐεργεσιῶν κομίσασθαι. διὰ ταῦτα οἱ Φωκεῖσ καὶ τὸ Τιλφωσσαῖον ὑμνεῖται. οἷσ γὰρ λογισμοῖσ ἐχαρίζετο, τούτοισ ἀναμιμνήσκει τὴν χρείαν ὠνούμενοσ, ὥσπερ ἂν εἰ καὶ οἱ θηρευταὶ πρὸσ τοὺσ ὄρνιθασ λέγοιεν ὡσ οὐκ ὀλίγον πόνον δι’ αὐτοὺσ ἐπόνησαν, καὶ ἅμα δεικνύντεσ τὸ δέλεαρ τὴν χάριν ἀνταπαιτοῖεν. ὃν χρῆν εἰ τὰ μάλιστα ταῦθ’ ὑπὲρ ὑμῶν ἐτύγχανεν εἰργασμένοσ, αὐτὸν, ἀλλὰ μὴ ὑμᾶσ, ἀναμιμνήσκειν, νῦν δ’ ἅπαντα ταῦτα ὑπερβὰσ προσάγει μεθ’ ὅπλων τὴν αὑτοῦ κακίαν ἐπιδεικνὺσ καὶ τὰ τέλη καθάπερ δράματοσ παρ’ ἐλπίδασ ἐξάγων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristides, Aelius, Orationes, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 5:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, συμμαχικὸσ β πρὸσ Θηβαίουσ περὶ τῆσ συμμαχίας 5:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION