Aristides, Aelius, Orationes, Ιἑροὶ λόγοι δ# 6:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 6:)

καί πωσ τοῦτο Θεοδώτησ ἦν ἐν τῇ γραφῇ. σαφὲσ δ’ εἶναι τοῦτό γε, ὡσ ἄρα ὁ Θεόδοτοσ ὁ ἰατρὸσ τὸν θεὸν δηλοῖ, ταυτὸν οὖν δύνασθαι καὶ τὸν Ῥώσανδρον, ἐπείπερ ἴσον γε Ῥώσανδροσ καὶ Θεόδοτοσ. τοσαῦτα μὲν περὶ τοῦ ὀνόματοσ ἐδήλωσε τοῦ Ῥωσάνδρου. συνέβαινε δέ μοι λαμβάνοντι μὲν τὰ προβλήματα καὶ καθισταμένῳ πρὸσ τὸν ἀγῶνα ἀπορεῖσθαι καὶ μόλισ ἀναφέρειν, ἐπιλείποντοσ τοῦ πνεύματοσ, προϊόντι δὲ τῶν προοιμίων ῥᾷον ἴσχειν ἤδη καὶ ἀναπνεῖν οἱῴ τε εἶναι, καὶ προϊόντοσ ἀεὶ τοῦ λόγου δυνάμεωσ ἐμπίπλασθαι μετὰ κουφότητοσ, καὶ συνείρειν οὕτωσ ὥσθ’ ἕπεσθαι μόλισ τοὺσ ἀκροωμένουσ. καὶ ἦν δὴ τὸ θέαμα κρεῖττον ἢ τὸ ἀκρόαμα γνώμην γ’ ἐμήν. ἐγένετο δὲ καὶ ἄλλοισ ὀνείρατα ὑπὲρ ἐμοῦ φέροντα εἰσ ταυτόν. τοῦτο μὲν Εὐάρεστοσ Κρὴσ, τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ διατριβόντων ἐλθὼν ἀπὸ Αἰγύπτου καθ’ ἱστορίαν τῶν περὶ τὸν θεὸν, γνώριμοσ καὶ συνήθησ ἐμοὶ γεγονὼσ ἐπὶ τῆσ ἐν Αἰγύπτῳ διατριβῆσ, ἔφη προστάξαι τὸν θεὸν αὑτῷ προτρέπειν ἐμὲ πρὸσ τοὺσ λόγουσ, ὡσ παντὸσ μᾶλλον ἐμοὶ προσήκοντοσ· τοῦτο δὲ Ἑρμοκράτει Ῥοδίῳ ποιητῇ μελῶν ὄναρ γίγνεται, ὡσ αὐτὸσ ἔφη πρὸσ ἐμὲ ὁ Ἑρμοκράτησ. ἐξελελοίπειν δ’, οἶμαι, μίαν ἢ δευτέραν τινὰ ἡμέραν, ἔπειτ’ Ἀριστείδησ ἀγανακτήσει καὶ φήσει τὸν στόμαχον ἀλγεῖν, οὐκ ἐθέλων λέγειν. οὕτω μὲν ἁπανταχόθεν εἰσ συνέχειαν κατέστη τὸ πρᾶγμα. συνεκρότει δὲ καὶ προὐβίβαζε πολλαχῆ τὴν δύναμιν. τῶν τε γὰρ παλαιῶν ἀνδρῶν ἐν οἷσ χρὴ διατρίβειν ἔφρασε, καὶ ποιητῶν λέγω καὶ τῶν ἄλλων, καί τινων καὶ καιρὸν ἔταξε τῆσ χρήσεωσ· καί μοι πάντεσ οὗτοι μετ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἑταῖροι σχεδὸν ἐφάνησαν, τοῦ θεοῦ προξενήσαντοσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION