Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 63:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 63:)

οὐδὲν γὰρ ἦν ὅ τι οὐκ ἔπασχεν, ἀλλ’ ἀνηλίσκετο αὐτὸσ ἐξ αὑτοῦ καὶ τὴν χώραν ἐπιτείχισμα τῆσ ἑαυτοῦ σωτηρίασ ἔχων ᾔσθετο, καὶ προῆλθεν ὁδῷ τὸ τρίτον κάλλιον τοῦ πρώτου νομίσασ, μᾶλλον δὲ ἀναγκαιότερον. ἐπεθύμησε μὲν γὰρ τὸ ἐξ ἀρχῆσ τὴν Ἑλλάδα προσλαβεῖν καὶ τῆσ Εὐρώπησ τὸ λοιπὸν, ᾔσθετο δὲ οὐ δυνατῶν ἐρῶν. δεύτερον ἦν αὐτῷ τὴν ὑπάρχουσαν ἀρχὴν διασώσασθαι, οὐδὲ τοῦθ’ ἡ πόλισ ἠνέσχετο. τὴν σωτηρίαν καὶ δὴ πλείονοσ ἀξίαν ἐποιήσατο, καὶ ὑποχωρεῖ τῇ πόλει τοσοῦτον ἐκ γῆσ καὶ θαλάττησ, οὐχ ὅσον, φασὶ, πρύμναν κρούσασθαι οὐδ’ ὡσ ἐπὶ πόδα ἀναχωρῆσαι, ἀλλ’ ἀφῆκε πάντα μὲν τὸν κάτω τόπον, μυριάδασ σταδίων τῆσ Ἀσίασ οὐκ ἔλαττον ἢ μεγάλησ ἀρχῆσ εἶναι τὸ σύμπαν· ὥστε μὴ μόνον τὰσ νήσουσ καὶ τοὺσ ἐν ταύταισ παντοδαποὺσ Ἕλληνασ ἐλευθέρουσ εἶναι, ἀλλὰ καὶ τοὺσ τὴν ἐκείνου χώραν κατοικοῦντασ πλέον τῆσ ἐκείνου δυναστείασ καὶ ἀρχῆσ ἀπέχειν ἢ πρότερον τοὺσ τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα. εἶχε μέν γε πρὸ τοῦ τὸν μέχρι Πηνειοῦ τόπον· καίτοι τὸ θαυμαστὸν ἀφεῖλον, ὡσ δή τι θαυμαστὸν λέγων· εἶχε δὲ πάντα τὸν μέχρι τῆσ Ἀττικῆσ, ἑώσ ἐνέτυχε τοῖσ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ ἐν τῇ θαλάττῃ· τοσοῦτον παρελήλυθε τὸν ὀμφαλὸν τῆσ γῆσ τε καὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ Δελφούσ. ἐκ δὲ τῶν τῆσ πόλεωσ ἀγώνων καὶ ἀποστόλων εἰσ τοῦτο κατῆλθεν ὥσθ’ ὡμολόγησε δυοῖν μὲν ὁρ́οιν εἴσω μηκέτι πλευσεῖσθαι, πρὸσ μεσημβρίαν μὲν Χελιδονέασ, πρὸσ δὲ ἄρκτον Κυανέασ θέμενοσ, θαλάττησ δ’ ἀφέξειν ἴσον πανταχῆ σταδίουσ πεντακοσίουσ· ὥστ’ εἶναι τὸν κύκλον τοῦτον ἀντ’ ἄλλου τινοσ στεφάνου τοῖσ Ἕλλησιν ὑπὲρ κεφαλῆσ καὶ τὴν φρουρὰν ἐξ αὐτῆσ τῆσ χώρασ τοῦ βασιλέωσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION