Aristides, Aelius, Orationes, Παναθηναϊκός 32:

(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 32:)

καὶ παρ’ ἀμφοτέρων τούτων ἐμαρτυρεῖτο ὅτι Ἀθηναίων καὶ Περσῶν ἐστιν ὁ πόλεμοσ περὶ τῆσ Ἑλλάδοσ, τῶν μὲν λαβεῖν πειρωμένων, τῶν δὲ κωλῦσαι. οὗ τὸ διαλλάττον παρ’ ἑκάστουσ τοὺσ ἀφηγουμένουσ τοσοῦτόν ἐστιν ὥστ’ εἶναι τὸν μέγιστον ὁρ́ον στόλου, βουλόμενοσ μηδεμίαν πρόφασιν λιπεῖν μήτ’ ἐκείνοισ μήτ’ αὐτὸσ αὑτῷ τὸ μὴ οὐ πρᾶξαι περὶ ὧν ἐνετέλλετο. ἐν ἐκείνοισ μέντοι τοῖσ καιροῖσ ἔργα λόγων ἡττήθη ‐ λέγω δὲ τὰ τῶν ἄλλων ἔργα λόγων τῶν παρ’ ὑμῖν ‐ καὶ ψήφισμα τροπαίου κρεῖττον εἰσ μνήμην ἐνίκησεν ἅμα λόγῳ καὶ ἔργῳ νικῆσαν. εὐθὺσ γὰρ ἐν χεροῖν κύριον ἦν οὐ τῇ χειροτονίᾳ μόνον, ὡσ νόμοσ, ἀλλὰ καὶ τῷ διαφθεῖραι τοὺσ ἀγγέλουσ. τῷ δ’ ἑρμηνεύσαντι τὰ γράμματα διαχειροτονίαν μὲν ἀπέδοσαν, ἵν’, ἐπειδήπερ Ἕλλην ἦν, ἔχοι πλέον τὴν τῆσ κρίσεωσ εἰκόνα, ἀπέκτειναν δὲ καὶ τοῦτον, ὡσ οὐδ’ ἄχρι φωνῆσ διακονῆσαι προσῆκον τοῖσ βαρβάροισ. καὶ τὸ ἰσχυρὸν περιῆλθεν αὐτῷ· τὸν γὰρ τῆσ πόλεωσ ἄποικον οὐκ ἠξίουν κατὰ τῆσ πόλεωσ καὶ τῶν Ἑλλήνων ἑρμηνέα τῷ φύσει πολεμίῳ γίγνεσθαι. καὶ οὕτω δὴ ῥίπτουσιν εἰσ τὸ βάραθρον, ὥστ’ ἄλλουσ ἀναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ τὰσ ἀποκρίσεισ καὶ παρὰ τῶν πεμφθέντων μὴ ἐκγενέσθαι μαθεῖν. ὁ δὲ δὴ καὶ δὴ λαμπρῶσ ἐκινεῖτο, καὶ τοῦτο μὲν τοῖσ ὑπάρχοισ ἐκέλευεν ἑτοιμάζειν αὐτόθεν τὰσ πέδασ ὑπερβαλὼν ἢ καθ’ ὅσουσ ᾤετο τοὺσ Ἀθηναίουσ εἶναι, ἵνα μηδεὶσ ἄδετοσ αὐτῶν διαφύγοι, καὶ τῆσ ὀργῆσ ἀπολαύων ἑώσ ἐξῆν, τοῦτο δὲ τοῖσ πλήθεσιν ἄλλα ἄλλοισ ἐπέταττεν. ἐκ δὲ τούτου κήρυκεσ μὲν οὐκέτι ἐφοίτων εἰσ τὴν Ἑλλάδα, αὐτάγγελον δὲ ἤδη κατέπεμπε τὸν στόλον, προστήσασ ἄρχοντασ Περσῶν τοὺσ ἀρίστουσ, καὶ δίδωσι πλῆθοσ στρατιᾶσ.

상위

Aristides, Aelius (아리스티데스, 아일리오스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION